Czy Iran może naprawdę zamknąć Cieśninę Hormuz? |. Wiadomości z konfliktami Izraela-Iran

Wśród Izraela trwające ataki W Gazie i Iranie bezprecedensowa decyzja prezydenta USA Donalda Trumpa bombardować trzy irańskie miejsca nuklearne pogłębił obawy przed regionalnym konfliktem na Bliskim Wschodzie.

W weekend wojsko Stanów Zjednoczonych przeprowadziło swoje pierwsze znane strajki przeciwko Iranowi od czasu rewolucji islamskiej w 1979 r. Obdrowiło proromstern Mohammad Reza Pahlavi.

Teheran przysięgał odpowiedzieć, co wywołało obawy przed eskalacją.

Podczas przemówienia na spotkanie organizacji współpracy islamskiej (OIC) w Stambule, Turkiye w niedzielę, minister spraw zagranicznych Iranu Abbas Araghchi powiedział, że USA przekroczyły „bardzo dużą czerwoną linię”, atakując obiekty nuklearne Iranu.

Jednym ze sposobów, w jaki Iran mógłby zemścić się, jest zamknięcie Cieśniny Hormuz, istotnej trasy handlowej, w której jedna piąta światowego zaopatrzenia ropy-około 20 milionów baryłek-i znaczna część jego płynnego gazu, jest wysyłana każdego dnia. Doprowadziłoby to do wzrostu cen energii.

Co więc wiemy o fragmencie strategicznym i czy Iran może sobie pozwolić na zablokowanie go w odpowiedzi na agresję USA i Izraela?

Jaki jest cieśnina Hormuz?

Cieśnina Hormuz leży między Omanem a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi po jednej stronie i Iranu z drugiej. Łączy Zatokę Perską z Zatoką Omanu i Morzem Arabskim za nimi.

W swoim najwęższym punkcie ma 33 km (21 mil), przy czym ścienkę wysyłkową zaledwie 3 km (2 mil) szerokości w obu kierunkach, co sprawia, że ​​jest podatny na atak.

Handlowcy energii są w wysokim stopniu pogotowia, odkąd Izrael rozpoczął fala niespodziewanych ataków w Iranu 13 czerwca, obawiając się zakłóceń przepływów ropy i gazu przez Cieśninę.

Podczas gdy USA i Izrael ukierunkowały kluczowe części infrastruktury energetycznej Iranu, jak dotąd nie doszło do bezpośredniego zakłócenia działalności morskiej.

Mimo to, nawet przed Ustanie w USA w sobotę, eskalacja konfliktu między Izraelem a Iranem wywołała wskaźniki frachtu oceanicznego w ostatnich tygodniach.

Firma Freight Intelligence Xeneta powiedziała, że ​​średnie stawki spot wzrosły o 55 procent miesiąca, do ostatniego piątku.

Kto musiałby zatwierdzić zamknięcie?

Iran w przeszłości zagroził zamknięciem Cieśniny Hormuz, ale nigdy nie poszedł za zagrożeniem.

Iran Najwyższa Rada Bezpieczeństwa Narodowego musi podjąć ostateczną decyzję o zamknięciu cieśniny, poinformował w niedzielę telewizji prasowej Iranu, po tym, jak doniesiono, że parlament poparł ten środek.

Jednak decyzja o zamknięciu cieśniny nie jest jeszcze ostateczna, ponieważ Parlament nie ratyfikował ustawy do tego efektu.

Zamiast tego członek Komisji Bezpieczeństwa Narodowego Parlamentu, Esmail Kosari, został cytowany w irańskich mediach, mówiąc: „Na razie (Parlament) doszedł do wniosku, że powinniśmy zamknąć Cieśninę Hormuz, ale ostateczną decyzją w tym względzie jest odpowiedzialność Najwyższej Rady Bezpieczeństwa Narodowego”.

Zapytany o to, czy Teheran zamknie drogę wodną, ​​FM Araghchi uchylił się w niedzielę pytanie i odpowiedział: „Dla Iranu dostępne są różne opcje”.

W swoich pierwszych komentarzach od Urzędu USA, najwyższego przywódcy Iranu Ayatollah Ali Chamenei powiedział To, że Izrael popełnił „poważny błąd” i „musi zostać ukarany”, ale nie odnieśli się do Waszyngtonu lub Cieśniny Hormuz.

Jak zamknięcie działałoby w praktyce?

Iran mógł próbować położyć kopalnie w obrębie Cieśniny Hormuz.

Armia kraju lub paramilitarna islamska rewolucyjna Korpus Gwardii (IRGC) może również spróbować uderzyć lub przejąć statki w Zatoce Perskiej, metodę, którą używali kilkakrotnie w przeszłości.

W latach 80. wojny w Iran-Iraku obie strony zaangażowały się w tak zwane „wojen tankowców” w Zatoce Perskiej. Irak atakował statki irańskie, a Iran zaatakował statki komercyjne, w tym tankowce olejowe Saudyjskie i Kuwejtu, a nawet statki marynarki wojennej USA.

Napięcia w Cieśninie znów rozszerzyły się pod koniec 2007 roku w serii potyczek między marynarkami irańskimi i amerykańskimi. Obejmowało to jeden incydent, w którym irańskie łodzie motorowe zbliżyły się do amerykańskich okrętów wojennych, choć żadne strzały nie zostały oddane.

W kwietniu 2023 r. Oddziały irańskie Zatrzymane Zaleta słodka prymitywna tankowca, która została wykupiona przez Chevron, w Zatoce Omanu. Statek został wydany ponad rok później.

Co to znaczy dla globalnej gospodarki?

Sekretarz stanu USA Marco Rubio w niedzielę wezwał Chiny do zachęcania Iranu do nie zamknięcia Cieśniny Hormuz po tym, jak Waszyngton przeprowadził strajki w irańskich miejscach nuklearnych.

Rozmawiając z Fox News, Rubio powiedział: „To dla nich samobójstwo gospodarcze, jeśli to zrobią (zamknij Cieśninę). I zachowujemy opcje, aby sobie z tym poradzić, ale inne kraje powinny na to patrzeć. To również zaszkodziło gospodarkom innych krajów niż nasze”.

Na początek zamykanie ryzyka Hormuz przynoszącego państwa arabskie Zatoki Perskiej – które były bardzo krytyczne wobec ataku izraelskiego – w wojnie, aby zabezpieczyć własne interesy handlowe.

Zamknięcie Cieśniny uderzy również w Chiny.

Druga co do wielkości gospodarka na świecie kupuje prawie 90 procent irańskiego eksportu ropy naftowej (około 1,6 miliona baryłek dziennie), które podlegają sankcjom międzynarodowym.

Według Goldmana Sachsa blokada Cieśniny Hormuz może obniżyć ceny ropy powyżej 100 USD za baryłkę. To zwiększyłoby koszty produkcji, ostatecznie wpływając na ceny konsumentów-szczególnie w przypadku towarów energooszczędnych, takich jak żywność, odzież i chemikalia.

Kraje importowania ropy na całym świecie mogą doświadczyć wyższej inflacji i wolniejszego wzrostu gospodarczego, gdyby konflikt będzie się utrzymywał, co może skłonić banków centralnych do przekroczenia terminu przyszłych obniżek stóp.

Ale historia wykazała, że ​​poważne zakłócenia globalnych dostaw ropy naftowej były zwykle krótkotrwałe.

Przed rozpoczęciem drugiej wojny w Zatoce Perskiej, od marca do maja 2003 r., Ropa naftowa wzrosła o 46 procent na koniec 2002 r. Ale ceny szybko rozwinęły się w dniach poprzedzających rozpoczęcie kampanii wojskowej prowadzonej przez USA.

Podobnie rosyjska inwazja na Ukrainę w lutym 2022 r. Wywołała gwałtowny wiec w cenach ropy do 130 USD za baryłkę, ale ceny powróciły do ​​poziomu przed inwazją 95 USD do połowy sierpnia.

Te stosunkowo szybkie odwrócenie skoków cen ropy były w dużej mierze spowodowane globalnymi wolnymi zdolnościami produkcyjnymi dostępnymi w tym czasie oraz faktem, że szybka cena ropy zwiększa popyt na ograniczenie.