Co za dzień, kontrast z naszą finałową porażką Pucharu Anglii w 1990 r. Nie mógł być większy, pisze bohater Crystal Palace Geoff Thomas

Było ich wielu Crystal Palace Fani we łzach w Wembley w sobotę. Podczas ostatniego gwizdka ludzie przytulali każdego, kto był wokół nich, niezależnie od tego, czy ich znali, czy nie!

Oliver GlassnerBohaterowie wygrali Puchar FA Nie tylko dla siebie, ale dla wszystkich związanych z klubem przez 120 lat.

Zbliżaliśmy się już tak blisko, zwłaszcza drużynę, którą prowadziłem, było siedem minut od chwały w finale Manchester United 35 lat temu.

Muszę przyznać, że obudziłem się w niedzielę rano z odnowionym odcieniem smutku, którego nie dostaliśmy na linii, ale przynajmniej możemy teraz powiedzieć, że byliśmy częścią podróży, w której w końcu Palace podnosi srebrne naczynia, na które zasługują.

Czuję się bardzo uprzywilejowany, że jestem tam, aby go być świadkiem. Przewodniczący Steve Parish upewnił się, że mam miejsce w pudełku za bramką w Wembley, a także zaprosił żonę, abyśmy mogli wspólnie cieszyć się okazją. Był to akt klasowy kogoś, kto musiał mieć wiele do zrobienia.

To było niesamowite, aby przeprowadzić wywiad na boisku przed meczem przed fanami Palace, najlepszymi w kraju.

Bohaterowie Olivera Glasnera wygrali Puchar FA dla wszystkich związanych z Crystal Palace

Drużyna, którą prowadziłem przeciwko Man United w 1990 roku, przyszła zaledwie siedem minut od wygrania Pucharu Anglii

Mark Hughes podjął nasze marzenia swoim późnym korektorem dla Manchesteru United w finale

Kontrast w emocjach nie mógłby być większy w stosunku do uniesienia widocznego w sobotę

Od momentu, gdy przybyłem do Selhurst Park jako 19-latek z Crewe, uważałem to za dom. Zatrzymałem się sześć lat i były to najlepsze chwile w mojej karierze. Ludzie zakładali, że jestem południowym londyńczykiem, dopóki nie otworzyłem ust i usłyszeli, że jestem Mancunianem!

Palace ma świetną drużynę godną swoich zwolenników. Wszyscy zasługują na kredyt, przewodniczący, dyrektor sportowy Dougie Freedman i menedżer Glasner. Mają grupę fantastycznych graczy. Blisko uważam pomocnika Adama Whartona, ponieważ gra w mojej pozycji. Jednak przyćmi wszystko, co osiągnąłem – co za niesamowity talent.

Kiedy w sobotę spojrzałem na uniesienie na boisku, kontrast z 1990 r., Kiedy Mark Hughes podjął nasze marzenia swoim późnym korektorem, nie mogło być większe.

Długo oczekiwało, że klub wygra trofeum. Nasz zespół, wraz z Markiem Wrightem i Nigelem Martynem, rozpadł się, ponieważ klub nie mógł sobie pozwolić na utrzymanie nas razem.

Mam nadzieję, że historia się nie powtarza, ponieważ ta drużyna pałacu jest w stanie wygrać więcej.