W miarę postępu Izraela w Gazie wiele wyczerpanych rodzin znów ucieka. Niektórzy nie mogą tego znieść

Khan Younis: Jak Izrael rozkazy szerokie nowe ewakuacje w Strefie Gazy, Palestyńczycy twierdzą, że są zmiażdżeni przez wyczerpanie i beznadziejność na perspektywę Uciekając jeszcze raz. Wielu pakuje kilka rzeczy i chluje w poszukiwaniu nowych schronisk. Niektórzy twierdzą, że po prostu nie mogą znieść poruszania się. Po zamówieniu z Jabaliya w północnej Gazie, Ihab Chay A jego rodzina mogła złapać tylko jedzenie i koce, zanim dotarła na południe 19 marca. To był ich ósme raz ucieknie w ciągu ostatnich 18 miesięcy wojny.

„Nie ma już smaku życia” – powiedział Suliman, były profesor uniwersytecki. „Życie i śmierć stały się dla nas jednym i tym samym”.
Suliman jest jednym z dziesiątek tysięcy Palestyńczyków, którzy uciekli tymczasowo, odkąd Izrael roztrzaskał dwumiesięczny zawieszenie broni 18 marca z odnowionym bombardowaniem i napaściami naziemnymi.
Odrażony pojęciem zaczynania od nowa, niektórzy Palestyńczycy ignorują najnowsze rozkazy ewakuacji – nawet jeśli oznacza to ryzyko ich życia.
„Po półtora roku wojny, która wyczerpała wszystkich, dzieci i ich rodziców, są po prostu zużyte fizycznie i psychicznie” – powiedział Rosalia BollenSpecjalista ds. Komunikacji UNICEF.
W ciągu ostatniego miesiąca Izrael zablokował wszelkie żywność, paliwo i zapasy w wejściu do Gazy, a grupy pomocy twierdzą, że nie ma już namiotów ani innych schronienie dostawy, które pomogą nowo przesiedlonymi. We wtorek światowy program żywności zamknął wszystkie piekarnie w Gazie, na których setki tysięcy polegają na chlebie, ponieważ zabrakło mu mąki.
Wielu ucieka prawie bez rzeczy
Zamówienia ewakuacji Izraela obejmują teraz duże pokosy Strefy Gazy, w tym wiele obszarów miasta Gazy i miasta na północy, części południowego miasta Khan Younis oraz prawie całego południowego miasta Rafah i jego otoczenia.
Od 23 marca ponad 1 40 000 osób zostało ponownie wysiedlonych od końca zawieszenia broni, zgodnie z najnowszymi szacunkami ONZ – i szacuje się, że dziesiątki tysięcy kolejnych uciekło na podstawie nakazów ewakuacji w ciągu ostatniego tygodnia.
Za każdym razem, gdy rodziny poruszają się podczas wojny, musiały zostawić rzeczy i zacząć prawie od zera, znajdując jedzenie, wodę i schronienie. Teraz, bez wchodzenia paliwa, transport jest jeszcze trudniejszy, tak wielu ucieka z prawie nic.
„Z każdym przemieszczeniem jesteśmy torturowani tysiąc razy” – powiedział Suliman. On i jego rodzina znaleźli mieszkanie do wynajęcia w centralnym mieście Deir al-Balah. Powiedział, że walczą, bez prądu i niewielkiej pomocy. Muszą chodzić na duże odległości, aby znaleźć wodę.
Uciekając z Rafah w poniedziałek, Hanadi Dahoud powiedziała, że ​​stara się znaleźć niezbędne rzeczy.
„Gdzie idziemy?” powiedziała. „Chcemy tylko żyć. Jesteśmy zmęczeni. Są długie kolejki czekające na chleb i charytatywne kuchnie”.
Podczas dwumiesięcznego zawieszenia broni, który rozpoczął się w połowie stycznia, setki tysięcy Palestyńczyków wróciło do ich dzielnic. Nawet jeśli ich domy zostały zniszczone, chcieli być blisko nich – czasami ustawiając namioty na gruzach lub obok gruzu.
Mieli nadzieję, że będzie to koniec ich wysiedlenia w wojnie, która spowodowała prawie 2,3 miliona populacji z ich domów.
Wojna w Gazie rozpoczęła się od 7 października 2023 r. Hamasa na południowy Izrael. Od tego czasu ofensywa odwetowa Izraela pozostawiła setki tysięcy Palestyńczyków w Squalid, zatłoczonych obozach namiotowych lub schroniskach, które stały się szkoły. Większość musiała się poruszać wiele razy, aby uciec od walki i bombardowania.
Schronienie jest ograniczone
Niektóre schroniska są tak zatłoczone, że musiały odwrócić rodziny, powiedziała Shaina Low, doradca ds. Komunikacji w Norweskiej Radzie Uchodźców.
Wiele rodzin wraca do Muwasi, jałowego nadmorskiego odcinka południowej Gazy, gdzie przed zawieszeniem broni setki tysięcy zostały zapakowane w miasta namiotowe. Podczas zawieszenia broni obozy rozrzedzały się, gdy ludzie wrócili do swoich dzielnic. Osoby powracające stwierdzają, że namioty są rzadkie; Grupy pomocy twierdzą, że nie mają żadnego do rozdania z powodu blokady Izraela.
Ponad milion osób pilnie potrzebuje namiotów, podczas gdy tysiące innych wymaga plastikowych arkuszy i lin, aby wzmocnić kruche prowizoryczne schroniska, Gavin KelleherPowiedział podczas ostatniej briefingu medialnego menedżera ds. Dostępu Humanitarnego NRC.
Na razie ludzie wcielają się w namioty lub poruszają się do zniszczonych budynków, które grozi upadek – próbując „umieścić absolutnie wszystko między sobą a niebo w nocy” – powiedział Kelleher.
Przeniesienie i ponowne zainstalowanie placówek zdrowotnych i żywieniowych wśród malejących zapasów pomocy było „absolutnie wyczerpujące” dla rodzin i pracowników humanitarnych, powiedział Bollen UNICEF.
„Nasza praca byłaby znacznie łatwiejsza, gdybyśmy mieli dostęp do naszych zapasów i gdybyśmy nie musieli obawiać się własnego życia w każdej chwili” – powiedziała.
Khald Abu Tair Poprowadził wózek z osła z chlebem i kocami, gdy on i jego rodzina uciekli z Khana Younisa. Powiedział, że zmierzają „Bóg wie, gdzie” i będą musieli ustawić na ulicy prowizoryczne schronienie z prześcieradeł.
„Nie mamy miejsca, nie ma namiot, nie ma miejsc do życia, schronienia ani nic” – powiedział.
Niektórzy nie mogą znieść poruszania się
Kiedy nadeszły rozkaz ewakuacji dzielnicy Tel Hawa w Gaza City, Sara Hegy i jej matka postanowili zostać. Ich oryginalny dom w pobliskiej dzielnicy Zaytoun jest zbyt zniszczony, aby można było je znosić, a Hegy powiedziała, że ​​rozpaczała na myśl o od nowa.
„Miałem załamanie w dniu wznowienia wojny. Nie opuściłem domu” – powiedziała Hegy, która rozpoczęła pracę korepetycji online na kilka dni przed tym, jak Izrael wznosił napaść.
Inni boją się nakazów ewakuacji, które mogą nadejść.
Noor Abu Mariam Powiedziała, że ​​ona, jej brat i rodzice zostali już przesiedleni 11 razy w trakcie wojny, przemieszczając się po obozach namiotowych i domach na południu, za każdym razem, gdy zaczynając od poszukiwania schronienia, żywności i zapasów.
Powiedziała, że ​​teraz w Gaza City nie może tego zrobić ponownie.
„Nie chcę opuścić domu bez względu na okoliczności, ponieważ nie jestem psychologicznie przygotowany na przeżycie tych trudnych dni, w których mieszkałem na południu” – powiedziała.