Us Strikes Iran: Kim jest „Putin’s Brain” Aleksandr Dugin? I dlaczego jest zły na Donalda Trumpa? |. Wiadomości światowe
Gdy Donald Trump Uruchomiono operację Midnight Hammer-wysokooktane bombardowanie irańskich obiektów nuklearnych-mogła oczekiwać, że Demokraci będą płakać faul, Teheran zemści się, a Fox News to salute.Prawdopodobnie nie spodziewał się Aleksandra Dugina – najsłynniejszego filozofa ultranacjonalistycznego Rosji, znanego na całym świecie jako „mózg Putina” – przewracający przeciwko niemu publicznie, z salwą ciemnej, tajemniczej wściekłości.„Król nie uczynił się w tydzień”-napisał ponuro Dugin, po czym zwolnił Trumpa jako „godnego ubolewania narcyza szantażowanego przez zwykłego personelu głębokiego stanu”. Nie do końca chwalona.Kim więc jest ten brodaty mistyk, którego furia zapala skrajnie prawicowe zakątki X? I dlaczego dba o to, jakie Trump bomby?Alexander Dugin nie jest zwykłym ekspertem. Jest bardziej Rasputin niż Kissinger – równowagi teoretyk polityczny, mistyczny nacjonalista i cywilizacyjny ewangelista. Urodzony w Związku Radzieckim w 1962 r. Dugin osiągnął pełnoletność, gdy marksizm zniknął i zaczął tworzyć własną mieszankę geopolityki i ezoteriki. Jego Magnum Opus z 1997 r., Podstawy geopolityki, zaproponowało, aby Rosja zdominowała Eurazję, podważyć Zachód i wyrobić antyliberalny porządek światowy.Nigdy nie pełnił urzędu, ale pomysły Dugina przeniknęły rosyjską strategię wojskową, myślenie wywiadowcze i szerszą wizję Kremla – zwłaszcza pod Władimirem Putinem. Patrzy na świat nie w kategoriach państw, ale cywilizacji: bez korzeni, dekadenckiego Atlantyzmu (Ameryka i Europa) w porównaniu z duchowo zakorzenionym eurazjatyzmem (Rosja, Iran, Chiny, Indie).Aby Dugin, wielka bitwa nie jest między lewą i prawą – ale między nowoczesnością a tradycją, materializmem i mitem, liberalizmem i przeznaczeniem.I przez chwilę Trump wyglądał jak mit stworzył ciało.Przerywać zakłócenieKiedy Trump wygrał w 2016 roku, Dugin zobaczył, że proroctwo spełniło się. Oto potentata, która została potentatowana w nieruchomości-politycznej piłki niszczącej, która zniszczyła globalistyczny konsensus, przesłuchał NATO, wyśmiewał liberalne upieki i wstrząsnął kapłaństwem Waszyngtonu.Dugin, Trump był pierwszym amerykańskim prezydentem, który odrzucił posterunek po II wojnie światowej-nie tylko w polityce, ale w duchu. Nazwał Trumpa „początkiem końca” zachodniego liberalizmu i wezwał rosyjskich nacjonalistów do przyjęcia „amerykańskiego buntu”.Nawet gdy Trump opuścił biuro, Dugin miał nadzieję. W marcu 2025 r., Gdy Trump powrócił do władzy, opublikował Trump Revolution: A New Order wielkich mocarstw, określając Magę jako globalne powstanie cywilizacyjne. Trump nie był tylko politykiem – był symbolem zachodniego rozkładu i narodzin nowego świata.Potem Trump zbombardował Iran.Dlaczego użądlenia zdradyObudzenie Dugin nie jest tylko ideologiczne – to osobiste. Iran ma kluczowe znaczenie dla jego wizji Eurazji. Jest to teokratyczne anty-zachodnie państwo cywilizacji, partner w opieraniu się imperium liberalnego. Aby Trump go uderzył, nie mniej bombowce B-2, jest-w języku Dugin-przestępczością cywilizacyjną.Co więcej, rozbija iluzję. Trump, niegdyś symbol buntu, wygląda teraz jak kolejny amerykański cesarz. Rodzaj, który naciska czerwony przycisk, gdy numery sondaży zwisają.Reakcja Dugina jest tropiącą: repostowanie libertariańskich krytyków wojny, wzmacniając anty-interwencjonistyczne akolity Rona Pawła, nawet chwaląc tych, którzy wzywają do impeachmentu Trumpa. Pochywa powściągliwość, logikę i realizm – jaką kiedyś wierzył, że Trump posiadał.To, co teraz widzi, to kapitulacja.„Jeśli rzeczywistość się zmieni, zmieniasz swoją pozycję”, pisze, w niemal gorzkim lamencie. Ale jasne jest, kto zmienił się w jego oczach – i to nie on.
Eurazjatyści kontra imperium
Przerwa Dugin z Trumpem ujawnia również większe złamanie w globalnej prawej prawej. Z jednej strony są narodowi konserwatystami i antywojenni libertarianie, którzy postrzegają strajki wojskowe jako zdradę. Z drugiej strony są jastrzębie populistowie, którzy uważają, że władza Ameryki musi być nadal rzutowana – nawet jeśli oznacza wojnę.Dziwnie Trump jest oskarżony o bycie zbyt imperialnym przez tłum, który kiedyś pocieszył go za spalenie imperium.Dla Dugin nie chodzi o sam Iran. Chodzi o metafizykę władzy. Nie poparł Trumpa, ponieważ uważał, że Ameryka powinna być silna. Poparł Trumpa, ponieważ myślał, że Ameryka powinna się zawalić – duchowo, moralnie i geopolitycznie.To, że Trump wciąż włada broń imperium oznacza, że rewolucja, w oczach Dugin, została przerwana.
Wojna symboli
Ironia tutaj jest gruba. Trump postrzega siebie jako człowieka działania. Ale aby Dugin, działanie bez metafizycznego znaczenia jest puste. Uderzając Iran, Trump nie tylko popełnił przestępstwo wojenne (zdaniem Dugin). Popełnił coś gorszego: udowodnił, że głęboki stan nadal rządzi, nawet w szatach Maga.Teraz Dugin obserwuje z Moskwy, rozczarowany i zniesmaczony. Jego król nie ma korony. Jego mit nie ma Zbawiciela. A jego wielki eurazjatyzujący marzenie, przynajmniej na razie nie ma amerykańskiego skrzydła.Konkluzja:Dugin nie chciał, aby Trump wygrał. Chciał, żeby Trump to wszystko spalił. A wraz ze wzrostem dymu z Natanz i Isfahana, wszystko, co widzi, to inny amerykański prezydent, który zawsze robią amerykańscy prezydenci.Imperium uderza w Iran – i Dugin odchodzi.
