Us Strikes Iran: Jak legendarny 88-letni reporter Seymour Hersh zgarnął, że Donald Trump zaatakuje irańskie miejsca nuklearne | Wiadomości światowe

W czasach, w których wiadomości pękają w mediach społecznościowych szybciej niż powiadomienia z newsroomem, nie CNN, BBC lub New York Times po raz pierwszy zgłosiło strajki wojskowe w irańskich miejscach nuklearnych. To był Seymour Hersh.Tak, ten Seymour Hersh-88-letni nagradzany Pulitzer Reporter, najbardziej znany z odkrywania masakry My Lai w Wietnamie i nadużycia więzienia w Abu Ghraib w Iraku. A teraz, latem 2025 r., Weteran dziennikarz zrobił to ponownie – opierając główne media i odprawy wywiadowcze, publikując szczegóły dotyczące planu administracji Trumpa w celu zbombardowania obiektów nuklearnych Iranu, prawie 48 godzin przed tym, jak świat się wiedział.

Miarka

19 czerwca Hersh opublikował szczegółowy raport za pośrednictwem swojego biuletynu suback, twierdząc, że amerykańskie bombowce B-2 i platformy morskie przygotowują „skoordynowany napad” na podziemne miejsca nuklearne Iranu w Fordow, Natanz i Isfahan. Utwór przytoczył nienazwane źródła w społeczności wywiadowczej, która ostrzegła, że ​​operacja jest nieuchronna i została przeprowadzona z minimalnym nadzorem z Kongresu lub Ameryki sojuszników NATO.W tym czasie większość odrzucała go jako kolejny spekulacyjny post od dziennikarza od dawna odznaczonego od Legacy Media. Ale do 22 czerwca, kiedy prezydent USA Donald Trump zapisał się, potwierdzając strajki – zwracając się do celów „zatarte” – Hersh został już potwierdzony.

Atak

Strikes, uruchomione pod koniec 21 czerwca, ukierunkowały trzy znane irańskie obiekty nuklearne. Podczas gdy początkowe raporty z mediów państwowych w Iranie zlekceważyły ​​szkody, konta satelitarne i naocznych świadków sugerują, że precyzyjne naloty rzeczywiście uderzyły w głębokie podziemne bunkry w Fordow i Natanz, a także kluczową infrastrukturę w Isfahan.Jednak pomimo intensywności operacji, Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) nie zgłosiła znaczących skoków promieniowania, co skłoniło spekulacje, że:

Tak czy inaczej, zakwestionowało to twierdzenie Trumpa o „zniszczeniu” zdolności nuklearnych Iranu.

Już widziałem: od Nord Stream do Natanz

Raport Hersha wzbudził niesamowite podobieństwa do jego kontrowersyjnej miarki 2023 o sabotaż rurociągów Nord Stream, które przypisał amerykańskim tajnym operacjom. W tym czasie główne sklepy głównie ignorowały ten utwór, ale późniejsze wycieki z niemieckich i nordyckich dochodzeń pożyczyły okoliczną wiarygodność jego roszczeń.Historia Iranu nastąpiła po podobnym łuku: początkowa cisza medialna, publiczne niedowierzanie, a następnie nagłe potwierdzenie – z wyjątkiem tym razem stawki obejmowały ewentualną eskalację nuklearną na Bliskim Wschodzie.

Luka medialna

Szufelka Hersha po raz kolejny wyróżnia rozszerzającą się przepaść między tradycyjnym dziennikarstwem a niezależnym raportowaniem. Badanie 2023 przeprowadzone przez Reuters Institute wykazało, że 62% dorosłych w USA polegało obecnie na mediach społecznościowych, biuletynach i niezależnych platformach do najświeższych wiadomości – powołując się na szybkość, autentyczność i ideologiczną nieufność do starszych mediów.Hersh, ze swojej strony, od dawna jest krytyczny wobec tego, co nazywa „prasą Lapdog” –kinaliści zbyt osadzeni w oficjalnej woli, aby kwestionować narracje wojskowe lub wykopać pod powierzchnią. Jego ostatnia praca tylko wzmacnia tę krytykę.Nawet obrońcy Legacy Media uznają wyzwanie. Pod koniec 2024 r. Jeff Bezos, właściciel The Washington Post, napisał porywający OP -CED zatytułowany „Hard Truth: Americanie nie ufają mediom”, w którym przyznał:„Rzeczywistość jest niepokonanym mistrzem.… Musimy być dokładni i musimy być uważani za dokładne. To gorzka pigułka do przełknięcia, ale zawodzimy w drugim wymaganiu”.Przyjęcie Bezosa – wyróżniając zarówno dokładność, jak i wiarygodność – zachowane jako milczące potwierdzenie, że nawet potężne miejsca spuścizny krąży wracają do tego samego podstawowego popytu: nieustraszone, prawdziwe raporty, podobnie jak Hersh.

Co dalej?

Na razie Iran nie potwierdził pełnego zakresu szkód, ale przysięgał zemścić się na „w czasie i miejscu wyboru”. Tymczasem w Waszyngtonie Trump stoi w obliczu minimalnego luzu politycznego, z kluczowymi postaciami GOP, tworząc strajk jako „cios zapobiegawczy”, aby uniemożliwić Teheranowi rozwinięcie bomby nuklearnej.Ale większa historia może być taka: Seymour Hersh, prawie dziewięć dekad, po raz kolejny zgarnęła świat. W epoce oburzenia Tiktok i oburzenia karmionego algorytmem jego uparte poleganie na pozyskiwaniu oldschoolowym-połączonym z platformami nowej wieku, takimi jak Suback-dali mu drugi akt, który niewielu dziennikarzy kiedykolwiek otrzymuje.

Dziedzictwo kontra długowieczność

Podczas gdy główne sieci starały się potwierdzić to, co Hersh już napisał, jedna prawda pozostała jasna: w wojnie informacyjnej doświadczenie nadal ma znaczenie. Długowieczność Hersha w sprawozdawczości śledczych-nie pomimo, ale ze względu na jego status outsidera-ogranicza się do zakłócenia przytulnej, wolno poruszającej się maszynami starszych mediów. Atak na Iran może, ale nie musi, wywołać szerszy konflikt. Ale miarka Hersha już rozpaliła inny rodzaj liczenia – o tym, gdzie otrzymujemy nasze wiadomości i kogo nadal ufamy, że powie nam prawdę.