Znany ekonomista Raghuram Rajan zakwestionował Administracja TrumpaPoglądy ekonomiczne, zwłaszcza na deficyty handlowe i globalny wpływ dolara amerykańskiego. Nie zgodził się z roszczeniami ekonomisty Stephena Mirana, argumentując, że amerykańskie deficyty handlowe są spowodowane nadmiernym wydatkiem, a nie zagranicznym popytem na aktywa finansowe w USA.
Miran, nominowany do Rady Doradców Ekonomicznych Trumpa, zasugerował, że wysoki popyt na amerykańskie skarbów zmusza kraj do prowadzenia deficytów fiskalnych, utrzymując silne dolara i krzywdząc amerykańskich eksporterów.
Rajan nie zgodził się jednak, wskazując, że USA mają deficyty handlowe od połowy lat 70. XX wieku-przed zagranicznym bankom centralnym zaczęły mieć duże rezerwy dolara po azjatyckim kryzysie finansowym w 1997 roku.
Podkreślił ponadto, że kraj ten nie ma jednolitego deficytu handlowego, „raczej ma deficyt handlowy towarów i nadwyżkę netto w usługach (prawie 300 miliardów dolarów w 2024 r.)”. Zwrócił uwagę, że firmy takie jak Apple generują ogromne zyski, projektując produkty o wysokiej wartości, jednocześnie outsourcing produkcji w krajach takich jak Chiny i Indie.
Rajan zakwestionował również argument Mirana, że zagraniczne popyt na amerykańskie skarbnicy nie „odzwierciedla takiej premii, dając USA niewielkie korzyści z wytwarzania aktywów finansowych o wysokim popycie”, dodając: „Dlaczego takie popyt utrzymywałoby dolara, ale nie obniżyć stawek obligacji USA?”
Zamiast tego Rajan wierzył, że Kongres po prostu swobodnie wydaje, opierając się na globalnych inwestorach na sfinansowanie swoich deficytów. Argumentował, że gdyby popyt na skarbów był naprawdę nadmierny, Stany Zjednoczone mogłyby „uruchomić mniejsze deficyty” i skorzystać z jeszcze niższych kosztów pożyczki.
Były gubernator RBI był również sceptycznie nastawiony do agresywnego stanowiska Trumpa w sprawie globalnego handlu.
Podczas gdy Miran zauważył: „Taryfy zostaną częściowo zrekompensowane silniejszym dolarem, podobnie jak w latach 2018-19, kiedy USA narzuciły szerokie taryfy na Chiny”, Rajan ostrzegł, że taktyka zmusza zagraniczne banki centralne do sprzedaży amerykańskich skarbów, co utrudnia jej Amerykę, aby sfinansować swoje braki podatkowe.
Uznał, że istnieją globalne nierównowagi, powołując się na kwestie takie jak chińskie niedostateczne konsumpcja i nieuczciwe praktyki handlowe przez niektórych partnerów amerykańskich. Rajan twierdził jednak również, że obawy te będą najlepiej rozwiązać poprzez negocjacje, a nie przymus gospodarczy.
Ostatecznie Rajan argumentował, że polityka Trumpa odzwierciedlają szerszą zmianę w stosunku USA do globalnego systemu gospodarczego, który pomógł stworzyć.
Podczas gdy Miran i inni przedstawiają dominację dolara jako ciężar, ich niechęć do porzucenia tego „ciężaru” sugerowała inaczej. Jeśli „szok i podziw” Trumpa wyobcuje sojuszników i osłabia zaufanie do dolara, byłby gubernator, Stany Zjednoczone mogą pewnego dnia mieć prawdziwy obciążenie gospodarcze, które wykonało samodzielnie.
