Filmy krążące online pokazały personel wojskowy w pałacu, z kapitanem potwierdzającym przejęcie, zauważając, że zbiegło się on z 21. dniem Ramadanu. Materiał filmowy ujawnił fragmenty pałacu w ruinach, z żołnierzami przechodzącymi przez rozbite płytki, skandując „Bóg jest największy!” Gdy wymieniali się bronią.
Mimo tego zwycięstwa wojna się nie skończyła. RSF nadal ma duże części Chartumu, Darfur i innych regionów, nadal stanowią ogromne wyzwanie.
Jak rozpoczęła się wojna Sudanu?
Sudan jest w zamieszaniu od kwietnia 2023 r., Kiedy wybuchły walki między wojskiem kraju a paramilitarnymi siłami szybkiego wsparcia (RSF). Korzenie konfliktu sięgają walki o władzę między de facto władcą Sudanu, Gen. Abdel-Fattah Burhanoraz lider RSF Gen. Mohammed Hamadan Bully (znany jako Hemedti). Obaj mężczyźni byli kluczowymi postaciami w kierownictwie wojskowym Sudanu i pracowali razem, aby obalić byłego dyktatora Omara al-Bashira w 2019 r., A także o zakupie stanu A w 2021 r., Które wykoleiło demokratyczne przejście Sudanu.
Napięcia eskalowały się, gdy pojawiły się nieporozumienia w związku z planami zintegrowania RSF z wojskiem Sudanu, co zmniejszyłoby władzę Dagalo. Podział negocjacji doprowadził do gwałtownych starć, spiralując w wojnie na pełną skalę.
Kim są RSF?
Szybkie siły wsparcia (RSF) pochodziły z bojówek Janjaweed, które zostały oskarżone o popełnienie ludobójstwa w regionie Darfur w Sudanie na początku 2000 roku. Pod rządami Al-Bashira Janjaweed zostały sformalizowane w RSF i otrzymali znaczną władzę.
RSF działa jako dobrze wyposażona i wysoce mobilna siła, opierając się na taktykach wojny partyzanckiej. W przeciwieństwie do sudańskiego wojska, które kontroluje krajowe siły powietrzne i ciężką artylerię, RSF specjalizuje się w walce miejskiej, zasadzkach i atakach. Kontrola dużych obszarów w Sudanie, szczególnie w Darfurze, i jest oskarżany o liczne nadużycia praw człowieka.
Dlaczego pałac republikański jest ważny?
Republikański pałac, położony w środkowym Chartumie, był historyczną siedzibą władzy w Sudanie. Służył jako rezydencja prezydencka przed wojną i ma znaczenie polityczne i symboliczne.
RSF schwytał pałac na początku konfliktu, zadając krępujący cios dla sudańskiego wojska. Ostatnie odzyskanie pałacu wojskowego jest symbolicznym zwycięstwem, które sygnalizuje jego rosnącą siłę w Chartumie. Jednak pomimo tego sukcesu RSF nadal posiada kluczowe terytoria w Darfurze i innych częściach kraju.
Czy to oznacza, że wojna się skończyła?
Nie. Zapłon republikańskiego pałacu nie oznacza końca wojny Sudanu. RSF pozostaje zakorzeniony w różnych regionach, szczególnie w Darfurze i części Chartumu. Grupa wykazała również odporność w kontratakach, dzięki czemu wojsko mogło zapewnić długoterminową kontrolę bez dalszych konfliktów.
Wpływ na konflikt
- Psychologiczne i polityczne wzmocnienie: odzyskanie pałacu przez wojsko poprawia jego morale i wzmacnia jego pozycję wśród zwolenników.
- Wyzwania dla RSF: Utrata symbolicznego punktu orientacyjnego, takiego jak pałac, może uszkodzić wizerunek RSF jako dominującą siłę.
- Ciąg dalszy przemoc: Pomimo tego rozwoju Sudan raczej nie zobaczy pokoju, ponieważ obie strony pozostają zamknięte w bitwie o kluczowe obszary.
Co dzieje się dalej?
- Długotrwałe walki: oczekuje się, że wojna będzie kontynuować, gdy obie strony będą próbować uzyskać strategiczne korzyści.
- Kryzys humanitarny pogarsza się: z ponad 28 000 zgłoszonych zgonów i milionami wysiedlonymi, Sudan stoi w obliczu jednego z najgorszych kryzysów humanitarnych na świecie. Głód i choroby rozprzestrzeniają się z powodu przedłużonej przemocy i braku pomocy.
- Wysiłki międzynarodowe: Globalne uprawnienia i podmioty regionalne mogą naciskać na rozmowy o zawieszeniu broni, ale wcześniejsze wysiłki mediacyjne w dużej mierze zawiodły.
Dlaczego to ma znaczenie
Wojna Sudanu ma dalekosiężne konsekwencje poza jej granicami. Konflikt zagraża stabilności regionalnej, szczególnie wpływającej na sąsiednie kraje, takie jak Chad, Sudan Południowy i Egipt. Ponadto zaangażowanie zagranicznych podmiotów, w tym ZEA (rzekomo wspieranie RSF) i rosyjskiej grupy Wagner, zwiększyło dalszą złożoność kryzysu.
Dla wojska Sudanu odzyskanie kontroli nad Chartumem ma kluczowe znaczenie dla przywrócenia władzy. Jednak dopóki nie zostanie osiągnięte rozwiązanie polityczne, wojna prawdopodobnie się utrzyma, pozostawiając przyszłość Sudanu niepewna.
Dlaczego Sudan jest globalną strategiczną lokalizacją
Pozycja geograficzna Sudanu na rozdrożu Afryki Północnej, Sahelu i Morza Czerwonego czyni go kluczowym graczem w sprawach regionalnych i globalnych. Graniczy z Egiptem, Libią, Czadem, Republiką Środkowoafrykańską, Sudanem Południowym, Etiopią i Erytreą, Sudan służy jako pomost między Afryką a Bliskim Wschodem, wpływając na polityczne sojuszki, szlaki handlowe i dynamikę bezpieczeństwa.
Jednym z najważniejszych zasobów geopolitycznych w Sudanie jest jego wybrzeże wzdłuż Morza Czerwonego, ważny korytarz morski, który łączy kanał Sueski z Oceanem Indyjskim. Port Sudan na wschodnim wybrzeżu jest głównym centrum tranzytowym dla globalnego handlu, szczególnie w przypadku przesyłek naftowych i towarów komercyjnych.
- Strategiczna trasa handlowa: prawie 10% globalnego handlu przechodzi przez Kanał Morza Czerwonego i Sueza, co czyni Sudan kluczową lokalizacją bezpieczeństwa morskiego.
- Łańcuch dostaw energii: bliskość Sudanu do bogatych w ropę narodów Zatoki Perskiej i jej połączenia rurociągowe z Sudanem Południowym sprawiają, że jest to kluczowe powiązanie w globalnym rozkładowi energii.
- Zagraniczne interesy wojskowe: Rosja, Chiny i USA wykazały zainteresowanie ustanowienie baz morskich w Sudanie, mając na celu zapewnienie wpływu na szlaki handlowe Morza Czerwonego.
Jako trzeci co do wielkości kraj w Afryce, Sudan odgrywa kluczową rolę w stabilności regionalnej. Jego granice z siedmioma krajami oznaczają, że wszelkie konflikty wewnętrzne mają efekty rozlewu, wpływające na przepływy uchodźców, konflikty zbrojne i stosunki dyplomatyczne.
- Napięcia Egiptu i Etiopii: pozycja Sudanu w sporze rzeki Nilu między Egiptem a Etiopią daje jej dźwignię w negocjacjach dotyczących zasobów wodnych.
- Połączenie Sudanu Południowego: Odkąd w Sudanie Południowym w 2011 r. Sudan pozostał głównym graczem w swojej kruchej stabilności, szczególnie w odniesieniu do eksportu ropy naftowej, które opierają się na sudańskich rurociągach.
- Powiązania z narodami Zatoki Perskiej: ZEA i Arabia Saudyjska postrzegają Sudan jako strategicznie ważne dla ich regionalnego wpływu i bezpieczeństwa żywnościowego, inwestując w sudański rolnictwo.
Ciągły konflikt między wojskiem Sudanu a siłami szybkiego wsparcia (RSF) zakłócił handel, migrację i inwestycje zagraniczne.
- Zakłócone trasy handlowe: niestabilność w pobliżu Morza Czerwonego zagraża wysyłkowaniu pasów, potencjalnie zwiększając globalne ceny ropy i towarów.
- Regionalna destabilizacja: Wojna Sudanu pogorszyła kryzysy humanitarne w krajach sąsiednich, zwiększając ruchy uchodźców do Czadu, Egiptu i Sudanu Południowego.
- Zagraniczne zakłócenia: Raporty sugerują, że rosyjska grupa Wagner poparła RSF, podczas gdy narody Zatoki Perskiej poparły różne frakcje, pogłębiając rywalizacje geopolityczne.
Oprócz wewnętrznych walk lokalizacja Sudanu zapewnia jego dalsze znaczenie w światowej polityce i handlu. Niezależnie od tego, czy dzięki bezpieczeństwu morskiemu, szlakom energetycznym czy dyplomacji regionalnej wyniki konfliktu Sudanu będzie miało dalekosiężne konsekwencje wykraczające poza jego granice.
