Strony upuszczające kandydatów, którzy stanęli w obliczu „inwazyjnego” procesu weryfikacji

Treść artykułu

Miniony tydzień był trudny dla Kanadyjczyków, aby zdobyć miejsce w parlamencie.

Treść artykułu

Treść artykułu

W ciągu czterech dni dwóch liberałów i pięciu konserwatystów było albo zużytych przez ich partie, albo zrezygnowało z różnych niedyskrecji. NDP nie straciła kandydata, ale rozstała się z influencerką online dzięki jej komentarzom na temat Holokaustu.

A w ciągu trzech miesięcy wcześniej kolejnych pięciu liberalnych nominowanych zostało porzuconych po objawieniach, które wahały się od przekonania o prowadzeniu po pijance po domowe przemocy (później upuszczone).

Treść artykułu

Zakres kandydata w tych wyborach federalnych wydaje się niezwykły, ale podkreśla nową rzeczywistość polityczną: niewiele kampanii rozwija się obecnie bez błędu, który potyka się potencjalnego prawodawcę.

Jednocześnie partie wprowadziły, co jeden z akademickich artykułów nazywał „długie, inwazyjne… i tajne” procesy weryfikacji. Co rodzi pytanie: dlaczego tak bardzo te kontrole często przegapią dyskwalifikujące wycie? Jest to dość zrozumiałe, utrzymuje Allana Bonnera, konsultanta ds. Komunikacji kryzysowej i politycznego. Mówi, że komitety nominacyjne wykonujące takie oceny mają zniechęcające zadanie w czasach, gdy Internet i inne technologie zachowują się na potomstwo większości naszego życia.

„Jestem zaskoczony, że nie dzieje się to z dziesiątkami więcej” – powiedział Bonner. „Biorisz przekrój Kanadyjczyków… Znajdowałbyś wszelkiego rodzaju ludzi, w tym ja, którzy zrobili rzeczy, które, gdyby pojawili się na pierwszej stronie twojej gazety, zdyskwalifikowaliby cię z czegoś”.

Treść artykułu

Treść artykułu

„Masz 450 (potencjalnych) kandydatów do weterynarza i masz na to kilka tygodni. Jest to prawie niemożliwe, a te rzeczy wychodzą”.

Partie poinformowały National Post w niedzielę, że starannie sprawdzają potencjalnych kandydatów.

„Mamy rygorystyczny proces weryfikacji dla każdego, kto chce uruchomić NDP, który obejmuje dokładne kontrole przeszłości”, powiedziała rzeczniczka New Demokratów Anne McGrath.

Nikt jednak nie powiedziałby dokładnie, co pociąga za sobą ich system.

„Oczywiście tak naprawdę nie omawiamy szczegółów naszego procesu weryfikacji”, powiedział urzędnik z jedną stroną. „Żadne strony tak naprawdę nie wchodzi w to. To, jak powstaje kiełbasa, nie jest czymś, co rozmawiamy”.

Powiedział inny urzędnik partii: „Zwykle nie komentujemy naszego procesu nominacji”.

Jednak kilka z tych tajemnic pojawiło się na przestrzeni lat. Na przykład naukowcy Alex Marland i Brooks Decillia uzyskali 13 kwestionariuszy kontroli od partii konserwatywnych, zielonych, liberalnych i NDP-jednej nawet 43 stron-a w dzienniku z 2020 r. Ujawnili część tego, co dzieje się za zamkniętymi, weterykowymi drzwiami w pokoju.

Mówią, że rygorystyczne badania stały się koniecznością, ze względu na to, jak łatwo rywali mogą śledzić szkodliwe informacje online, skupienie się na profilach poszczególnych polityków i mediach, którzy nagradzają „lubieżne wiadomości, które można zgłosić przy minimalnym wysiłku”.

Treść artykułu

Strony zwykłe wywiady z pretendentami nominacyjnymi, weryfikują CV i przeprowadzać czeki kredytowe i karne, zauważa artykuł. Wraz z nadejściem Internetu, Screerzy zapewniliby pobieżne skany postów na blogu i osobistych stron internetowych.

Te rzeczy wychodzą

Bonner powiedział, że kiedyś został poproszony o bycie kandydatem bez żadnego weryfikacji.

Ale dzisiaj proces jest czymś zupełnie innym, ponieważ imprezy wbijają wszystko, od zachowań seksualnych po płatności pod wsparciem dzieci, napisał Marland i DeCillia.

„Przeglądanie czyjegoś życia osobistego jest nieprzyjemne dla wszystkich zaangażowanych, co komplikuje ujawnienie głęboko prywatnych informacji”, powiedział artykuł.

Strony czasami proszą o bieżące i przeszłe adresy e -mail, aby mogły szorować Internet w poszukiwaniu wiadomości o potencjalnym wysłaniu kandydata. Mogą zostać poproszeni o poddanie haseł dla witryn mediów społecznościowych lub „zaprzyjaźnić się” z urzędnikiem partii, aby umożliwić im „wyszukiwanie przestępstw”.

Niektóre kwestionariusze pytają o działalność danej osoby w witrynach randkowych, takich jak Tinder, a nawet Ashley Madison, strona spraw pozamałżcielskich i czy jakieś nagie zdjęcia osoby pojawiają się online.

Treść artykułu

Strony zażądają listów zgody, umożliwiając im dostęp do danych osobowych od instytucji rządowych, takich jak podatki należne, status obywatelstwa i służba wojskowa, a nawet to, czy nazwisko wnioskodawcy znajduje się w rejestrze wykorzystywania dzieci.

„Partia zadaje baterię inwazyjnych pytań w celu ochrony reputacji partii”, piszę politologów. „Kwestionariusze są niegrzeczne przebudzenie na temat okrucieństwa areny politycznej dla wielu nowicjuszy”.

Z tego rodzaju kontroli, jak to się dzieje, że kontrowersyjni kandydaci wciąż przesuwają się przez pęknięcia?

Artykuł sugeruje, że kwestionariusze zawodzą, gdy wnioskodawcy zapominają o „wybuchu emocjonalnym” online, nie postrzegaj wcześniejszych zachowań jako problematycznych lub po prostu „kłamaj lub udawaj ignorancję”.

Bonner wskazuje na bardziej fundamentalny problem: obciążenie pracą związane z badaniem setek możliwych kandydatów oraz fakt, że zadanie wykonuje niezapłacone członkowie partii, w prowizorycznych kwater w napiętych terminach.

„W polityce pamiętaj, kto wykonuje tę pracę – to armia wolontariuszy” – powiedział. „I pracują w nieudanym salonie pizzy przez 56 dni”.

Treść artykułu

Kandydaci zaczęli upaść w zeszły wtorek, gdy liberał w Toronto Paul Chiang ustąpił po tym, jak ujawnił, że zachęcał, żartobliwie lub nie, zwracając się do konserwatywnego kandydata chińskim władzom, aby uzyskać nagrodę od policji w Hongkongu. (Chociaż liberalny przywódca Mark Carney go bronił.) Partia wyrzuciła kandydata na Edmonton Rod Loyoli później w tygodniu po tym, jak National Post ujawnił, że chwalił Hamas i Hezbollah na rajdzie anty-NATO.

Konserwatywne ofiary kandydatów to Simon Payette, usunięte z jego Quebecu w piątek w celu dyskredytujących uwag na temat ocalałego masakry Polytechnique, która kandyduje na liberałów. Windsor, Ont., Kandydat Mark McKenzie został przesadzony wśród wiadomości, który żartował w podcastie 2022 o przekazaniu kary śmierci ówczesnemu ministrowi justinowi Trudeau. Dan Patel z Toronto w Toronto został porzucony po tym, jak okazało się, że poparł media społeczne po opowiadaniu się na deportacji nienazwanych „nonsensów” ludzi do Indii. Stefan Marquis został zrzucony do Montrealu Laurier-Sainte-Marie, mówiąc tylko, że partia cytowała ostatnie posty, które podjął na stronie X. Lourence Singh został usunięty ze swojego okręgu wyborczego BC, ale nie powiedział dlaczego.

Treść artykułu

A wcześniej pięciu innych liberalnych kandydatów zostało zbitych lub opuściło. David Screech został wyciągnięty z jazdy BC w styczniu z powodu zarzutów prześladowania i nękania „kompletnego bzdur”. Thomas Keeper został usunięty jako liberalny nosiciel standardu podczas jazdy Calgary po tym, jak nie ujawnił 20-letniego opłaty za przemoc domową, która pozostała tygodnie po ułożeniu. Poseł Chandra Arya odwołał swoją nominację z powodu informacji uzyskanych przez Komitet Vetting Partii, uwalniając siedzibę Nepean dla nowego lidera Marka Carneya. Umair Ahad został zastąpiony pod koniec marca w Albercie jazdy przez Seana Secorda z nieokreślonych powodów. Luc Galvani ustąpił jako kandydat w Quebecu po ujawnieniu, że przyznał się do upośledzenia jazdy w 2019 roku.

National Post

Nasza strona internetowa jest miejscem najnowszych wiadomości, ekskluzywnych miar, długich, i prowokujących komentarzy. Proszę dodać zakładkę Nationalpost.com i zarejestruj się w naszym codziennym biuletynie, opublikowanym, Tutaj.

Treść artykułu