Haga: prezydent USA Donald Trump i jego odpowiednicy z NATO mają zebrać się we wtorek na szczyt, który mógłby zjednoczyć największą na świecie organizację bezpieczeństwa wokół nowej zobowiązań związanych z wydatkami na obronę lub poszerzając podziały wśród 32 sojuszników. Zaledwie tydzień temu sprawy wydawały się różowe. Sekretarz generalny NATO Mark Rutte był optymistą, że członkowie europejscy i Kanada zobowiązują się zainwestować co najmniej tyle samo wzrostu gospodarczego w obronę, jak Stany Zjednoczone po raz pierwszy. Następnie Hiszpania odrzuciła nowy cel NATO dla każdego kraju, aby wydać 5 procent swojego produktu krajowego brutto na potrzeby obrony, nazywając go „nieuzasadnionym”. Trump nalega również na tę postać. Sojusz działa na podstawie konsensusu, który wymaga wsparcia wszystkich 32 członków. Następnego dnia Trump powiedział, że USA nie powinny szanować celu. „Nie sądzę, że powinniśmy, ale myślę, że powinni” – powiedział. Trump zaatakował rząd premiera Pedro Sancheza, mówiąc: „NATO będzie musiało poradzić sobie z Hiszpanią. Hiszpania była bardzo niskim płatnikiem”. Skrytykował także Kanadę jako „niskiego płatnika”. Według danych NATO Hiszpania była najniższym wydawcą w sojuszu, kierując mniej niż 2 procent swojego PKB na wydatki na obronę, podczas gdy Kanada wydała 1,45 procent. Następnie Trump nakazał bombardowanie instalacji nuklearnych w Iranie. W 2003 r. Wojna prowadzona przez USA z Irakiem głęboko podzielona NATO, gdy Francja i Niemcy doprowadziły sprzeciw wobec ataku, podczas gdy Wielka Brytania i Hiszpania dołączyły do koalicji. Europejscy sojusznicy i Kanada również chcą, aby Ukraina była na szczycie programu Summit, ale są ostrożni, że Trump może nie chcieć prezydenta VolodyMyr Zelenskyy ukraść światło reflektorów. Krótki szczyt, dziesięciolecia wzajemnego bezpieczeństwa Dwudniowy szczyt w Hadze obejmuje nieformalny obiad we wtorek i jedną sesję roboczą w środę rano. Opracowano bardzo krótkie oświadczenie na szczycie, aby zapewnić, że spotkanie nie zostaną wykolejące przez walki o szczegóły i sformułowanie. Rzeczywiście, wiele o tym szczycie NATO jest krótkie, mimo że fale mogą być odczuwalne przez lata. Założona w 1949 r. Organizacja traktatu Północnoatlantycka została utworzona przez 12 narodów, aby przeciwdziałać zagrożeniu bezpieczeństwa w Europie, jakim jest Związek Radziecki podczas zimnej wojny, zwłaszcza poprzez silną obecność USA na kontynencie. Radzenie sobie z Moskwą znajduje się w DNA. Utrzymanie pokoju poza obszarem euroatlantyckim nie jest. Rangi NATO wzrosły do 32 krajów od czasu podpisania traktatu w Waszyngtonie 75 lat temu. Szwecja dołączyła w zeszłym roku, martwiła się coraz bardziej agresywna Rosja. Zbiorowa gwarancja bezpieczeństwa NATO – art. 5 traktatu – podstawa jego wiarygodności. Zobowiązanie polityczne wszystkich krajów jest przybycie na pomoc każdego członka, którego suwerenność lub terytorium może być atakowane. Trump zasugerował, że jest zobowiązany do tej przysięgi, ale zasiacił także wątpliwości co do swoich intencji. Powiedział, że USA zamierzają pozostać członkiem Sojuszu. Cywil prowadzi NATO, ale Stany Zjednoczone i ich władza Stany Zjednoczone są najpotężniejszym członkiem NATO. Wydaje znacznie więcej na obronę niż jakikolwiek inny sojusznik i znacznie przewyższa swoich partnerów pod względem mięśni wojskowych. Waszyngton tradycyjnie prowadził program, ale cofnął się pod Trumpem. Arsenal nuklearny USA zapewnia strategiczne odstraszanie przeciwko potencjalnym przeciwnikom. Codzienna praca NATO jest prowadzona przez Rutte, były premier holenderski. Jako czołowy urzędnik cywilny przewodniczy prawie cotygodniowe spotkania ambasadorów w Radzie Północnoatlantyckiej w siedzibie Brukseli. Przewoduje inne „NAC” na poziomie ministerialnym i liderowym. Rutte prowadzi siedzibę główną NATO, próbując wspierać konsensus i mówić w imieniu wszystkich członków. Siedziba wojskowa NATO ma siedzibę w pobliżu w Mons w Belgii. Zawsze jest prowadzony przez najlepszego oficera USA. Rola Ukrainy na szczycie jest niejasna, gdy Trump domaga się większych wydatków na obronę, nie jest jasne, jaką rolę Ukraina odegra na szczycie. Zelenskyy został zaproszony, ale nie jest jasne, czy będzie miał miejsce przy stole NATO, chociaż może wziąć udział w wtorkowym obiadie. Wojna Rosji na Ukrainie zwykle dominuje w takich spotkaniach. Mówiąc szerzej, sama NATO nie uzbroi Ukrainy. Jako organizacja nie ma żadnej broni. Łącznie zapewnia jedynie nieśmiercionośne wsparcie – paliwo, racje bojowe, materiały medyczne, pancerz i sprzęt do przeciwdziałania dronom lub kopalni. Ale indywidualnie członkowie wysyłają broni. Europejscy sojusznicy udzielili 60 -procentowego wsparcia wojskowego, które Ukraina otrzymała w 2024 r. Nato koordynuje dostawy broni za pośrednictwem piasty na polskiej granicy i pomaga organizować szkolenie dla wojsk ukraińskich. Oddział NATO planuje kluczową część zobowiązania sojuszników w obronę się nawzajem, jest odstraszanie Rosji lub innego przeciwnika przed atakiem. Finlandia i Szwecja niedawno dołączyły do NATO z powodu tego problemu. Zgodnie z nowymi planami wojskowymi NATO 300 000 personelu wojskowego zostało rozmieszczonych w ciągu 30 dni, aby przeciwdziałać każdemu atakowi, niezależnie od tego, czy jest on na lądzie, na morzu, powietrzem, czy w cyberprzestrzeni. Ale eksperci wątpią, czy sojusznicy mogą zebrać liczby żołnierzy. Nie chodzi tylko o liczbę żołnierzy i sprzętu. Przeciwnik rzadziej rzuciłby wyzwanie NATO, gdyby sądził, że alianci używają sił, które kontroluje. Zagrożenia Trumpa wobec amerykańskich sojuszników – w tym narzucanie im taryf – osłabiły ten odstraszanie. Stany Zjednoczone noszą największe obciążenie wojskowe z powodu wysokich wydatków na obronę w USA przez wiele lat, amerykańskie siły zbrojne mają więcej personelu i lepszej broni, ale także znaczące zasoby transportu i logistyki. Jednak inni sojusznicy zaczynają wydawać więcej. Po latach cięć członkowie NATO zobowiązali się do zwiększenia budżetów obrony narodowej w 2014 r., Kiedy Rosja nielegalnie zaanektowała Półwysep Krymu Ukrainy. Po pełnej inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 r. Alianci z NATO zgodzili się uczynić 2 procent PKB minimalnego poziomu wydatków. W ubiegłym roku 22 kraje miały osiągnąć ten cel, w porównaniu z zaledwie trzema dekadą temu. W Hadze spodziewano się, że sojusznicy zwiększą stawkę do 3,5 procent, plus kolejne 1,5 procent w przypadku ulepszania dróg, mostów, portów i lotnisk lub przygotowania społeczeństw do radzenia sobie z przyszłymi konfliktami. Czy teraz pozostaną otwartym pytaniem.
