Muzeum otwiera się w dawnej fabryce, w której Schindler uratował 1200 Żydów: NPR

Gość robi zdjęcie w Muzeum Ocalałych, zlokalizowanej w fabryce, w której Oskar Schindler uratował około 1200 Żydów podczas II wojny światowej, w Brnenec, Czech, 10 maja.

Petr David Josek/AP

Ukryj podpis

Przełącz podpis

Petr David Josek/AP

BRNEC, Republika Czeska – Zwęzione miejsce przemysłowe w Czechach, gdzie niemiecki biznesmen Oskar Schindler uratował 1200 Żydów podczas II wojny światowej.

Witryna, dawna fabryka tekstyliów w mieście Brněnec, około 100 mil na wschód od Pragi, została skradziona przez nazistów od żydowskich właścicieli w 1938 r. I zamieniła się w obóz koncentracyjny. W ten weekend powitał pierwszych gości w Muzeum Ocalenia poświęconego Holokaustowi i historii Żydów w tej części Europy.

Otwór miał czas, aby zbiegać się z 80. rocznicą końca II wojny światowej. W maju 1945 r. Schindler otrzymał złoty pierścień od wdzięcznych żydowskich ocalałych, wykonanych ze złota zabranego z zębów. Pierścień był napisany hebrajskimi słowami Talmuda, mówiąc: „ktokolwiek uratuje jedno życie, ratuje cały świat”.

Historia Schindlera została opowiedziana w filmie Oscara Stevena Spielberga, Lista Schindlera.

Daniel Löw-Beer był siłą napędową projektu. Jego poprzednicy mieszkali w tej części Republiki Czeskiej przez setki lat, nabywając roślinę w Brnenec w 1854 r. I zamieniając ją w jedną z najważniejszych fabryk wełnianych w Europie.

Daniel Löw-Beer, którego rodzina była właścicielem fabryki, w której Oskar Schindler uratował około 1200 Żydów podczas II wojny światowej, rozmawia z The Associated Press w Muzeum Ocalałych w Brnenec w Czechach, 10 maja.

Petr David Josek/AP

Ukryj podpis

Przełącz podpis

Petr David Josek/AP

„Musieliśmy uciec na nasze życie, straciliśmy trochę naszej historii, więc odrzucając trochę historii z powrotem w miejsce i miejmy nadzieję, że także historia Oskara Schindlera i wioski jest tym, co robimy dzisiaj”, powiedział Löw-Beer dla Associated Press.

Dzisiaj członkowie jego rodziny są rozproszeni na całym świecie. „Cieszę się, że mogę trochę, oczywiście emocjonalnie, mojej rodziny z powrotem w tym miejscu, ponieważ byli ocalałymi. Mieszkał tu mój dziadek, mój ojciec mieszkał tutaj, a potem świat został rozbity pewnego dnia w 1938 r.” – powiedział.

Szklana ściana oddziela przeszłość i teraźniejszość

Muzeum, mieszczące się w części odnowionego młyna wirującego, pokazuje historię Schindlera, jego żony Emilie, rodziny Löw-Beer i innych związanych z tym obszarem, wraz z świadectwami ocalałych z Holokaustu. Obejmuje miejsce na wystawy, wykłady, pokazy filmowe i koncerty, a także kawiarnię.

Przezroczysta szklana ściana między tą częścią a większym, wciąż zrujnowanym obszarem za nią oddziela teraźniejszość i historię.

„To uniwersalne miejsce ocalałych”-powiedział Löw-Beer. „Chcemy, aby te historie były opowiadane i ludzie, aby wydali własne opinie”.

W 2019 r. Löw-Beer założył Fundację ARKS, aby kupić magazyn i przekształcić go w muzeum, inwestując pieniądze i odnawiając partnerstwo ze społecznością lokalną w celu ożywienia zaniedbanej witryny.

Rząd regionalny wniósł fundusze, podczas gdy dotacja z Unii Europejskiej sprowadziła dzieci z pięciu krajów europejskich do BRNěNEC, aby wymyślić pomysły, które pomogły ukształtować projekt muzealny.

Odwiedzający obserwują muzeum ocalałych w Brnenec w Czechach, 10 maja.

Petr David Josek/AP

Ukryj podpis

Przełącz podpis

Petr David Josek/AP

Oficjalne otwarcie w weekend zakończyło pierwszy krok, ale wiele pozostaje do zrobienia. Pozostałe budynki wciąż czekają na pełne przywrócenie. Obejmują one biuro Schindlera, w którym ratusz planuje stworzyć centrum informacyjne, koszary wojsk SS, które zapewnią więcej miejsc wystawowych, oraz cały budynek Arki Schindlera, w którym żyli więźniowie żydowscy.

Obecnie muzeum nie jest codziennie otwarte i koncentruje się na zajęciach edukacyjnych dla szkół.

Poprzednie projekty przywracające witrynę nie powiodły się z powodu braku funduszy. Natomiast Fundacja ARKS podjęła podejście krok po kroku. Kiedy sceptyczni lokalni mieszkańcy widzieli, że tym razem coś się dzieje, zaoferowali pomoc. Löw-Beer powiedział, że firma przyszła z dużą ciężarówką załadowaną cegłą, upuściła je i po prostu poszła.

„Chcieliśmy pokazać, że musisz coś zrobić, aby coś innego się wydarzyło” – powiedział Milan Šudoma z Fundacji. Powiedział, że gdyby organizatorzy czekali, aż zabezpieczą wszystkie niezbędne fundusze, nic prawdopodobnie nie zostanie zrobione.

„Oskar i Emilie Schindler są dowodem na to, że jedna osoba może coś zmienić”, mówi muzeum Rena Finder, jeden z Żydów Schindlera. „Wszyscy mówili, że nic nie mogłem zrobić. I to jest kłamstwo, ponieważ zawsze jest coś, co możesz zrobić”.

Człowiek sprzeczności, który uratował setki istnień ludzkich

Schindler, mało prawdopodobny bohater, urodził się w pobliskim mieście Svitavy (ZWITTAU w języku niemieckim) w ówczesnej Sudetenland w Czechosłowacji, z niemiecką większość i znaczną populację żydowską.

Muzeum Svitavy powiedziało, że Schindler jest masą sprzeczności: kłopotliwego, kobieciarza, szpiega dla Niemców, nazistów, ale także mężczyzny, który uratował ludzi przed Holokaustem.

Po wybuchu wojny w 1939 r. Schindler przeprowadził się z Svitavy do Krakow, obecnie Polski, gdzie prowadził emalię i amunicję i dobrze traktował żydowskich robotników. Gdy zbliża się armia czerwona w 1944 r., Stworzył listę żydowskich robotników, które, jak twierdził, byli potrzebni do zresetowania rośliny w BRNěNEC.

Kiedy transport z 300 kobietami został skierowany do nazistowskiego obozu śmierci w Auschwitz, Schindler udało się zabezpieczyć ich zwolnienie.

Yad Vashem, Holocaust Memorial Center w Jerozolimie, powiedział, że jest to jedyny znany przypadek „że tak duża grupa ludzi mogła odejść przy życiu, podczas gdy komory gazowe nadal działały”.

W kolejnym odważnym akcie Emilie Schindler poprowadziła starania o uratowanie ponad 100 żydowskich więźniów płci męskiej, którzy przybyli na pobliskie dworzec kolejowy w zapieczętowanych wagonach bydła w styczniu 1945 r.

W 1993 r. Yad Vashem uznał Emilie i Oskara Schindlera za prawy wśród narodów, honor przyznany tym, którzy uratowali Żydów z Holokaustu.