Wewnątrz tenisa: forma Novaka Djokovica jest w strzępach, a jego aura niezwyciężoności rozprasza się … powinien przejść na emeryturę po Wimbledonie

W zeszłym tygodniu w Madrycie, Novak Djokovic usłyszał, jak chunteruje podczas sesji treningowej z trenerem Andy Murray. To było po serbskiej, ale sedno brzmiało: „Kolega ten sport, kurwa tenis, kurwa, kurwa”. We wtorek wieczorem wycofał się z włoskiego otwartego w przyszłym tygodniu w Rzymie.

Jeśli jakikolwiek sportowiec w historii zyskał prawo do podjęcia decyzji, kiedy nadejdzie czas, to Djokovic. Ale ten czas zaczyna czuć się bardzo blisko.

Forma 37-latka jest w strzępach, a jego aura niezwyciężoności rozprasza się. Nie może przejść na emeryturę WimbledonCo z pewnością stanowi jego ostatnią szansę na wygranie tego nieuchwytnego 25. Wielkiego Szlema.

Ale potem nie widzę, w jaki sposób może nadal walczyć z siłami młodzieży w kierunkach – jedynych wydarzeń, które dla niego mają znaczenie. Wygląda na lekkie z dala od poziomu Jannik Sinner Wyprodukowany w wygranej w USA i Australii Otwarcie.

Gdy Słońce zacznie mistrzostwa w połowie lipca, czy to w chwale, czy porażce, wygląda to na dobry moment, aby narysować linię w największej karierze, jaki ten sport kiedykolwiek widział.

Najbardziej potępiającym aspektem Wielkiego Serbów 6-3, 6-4 porażki Matteo Arnaldi na Madrycie Open w ostatnią sobotę jest to, że nie było to szczególnie zaskakujące. Włosi miał nieszczęsny rok, podobnie jak Alejandro Tabilo, zanim pokonał Djokovica w Monte Carlo. Ale w tej chwili – i wydaje się to niemal heretycka myśl werbalise – Djokovic czuje się dobrym graczem, gdy naprawdę potrzebujesz wygranej.

Sezon Novaka Djokovica nadal rośnie z złego do gorszego po przegranej w Madrycie Open

Jego porażka Matteo Arnaldi nie była zaskakująca – Djokovic nie jest genialną siłą, jaką kiedyś był

Zdobycie rekordowego 25. Wielkiego Szlema w Wimbledonie byłoby idealnym wyjściem emerytalnym

Historycznie jest to, że jest to, że jest to, że Djokovic zaśmieca się ostatnio w sądzie, z 32 przeciwko Arnaldi.

Teraz przegrał pierwszy mecz w czterech z ostatnich pięciu turniejów. Aby umieścić to w kontekście, przed tym biegiem przegrał pierwszy mecz w czterech z ostatnich 78 wydarzeń. Ale nawet jeśli ten niedawny spadek był nagły, pogorszenie trwa od pewnego czasu. Od czasu wygrania trzech z czterech wielkich szlemek w 2023 roku rozegrał 16 wydarzeń trasowych, zrobił trzy finały i zdobył tytuły zerowe.

W tym okropnym biegu zdobył złoty medal olimpijski, a z każdym tygodniem triumf wygląda jeszcze bardziej niezwykle. Ze jego mocy zanikają, jego motywacja maleje, a jego ciało buntują się, w jakiś sposób wezwał wszystko, co miał na ostatnim nacisku na swój ostatni cel. Z perspektywy czasu 7-6, 7-6 porażki Carlosa Alcaraza może być najlepszym występem Djokovica.

To tak, jakby spędził go ostatni wielki wysiłek, niezdolny do wzbudzenia się na imprezy Mill.

Nie będzie taki jak trener Murray, który przez lata walczył o niewielki zasięg trasy po operacji bioder. Zapytany po porażce w Monte Carlo, jakie były jego cele w sezonie Clay Court, odpowiedział: „Roland Garros. To wszystko.’

Po tym, jak Madryt przyszedł wskazówki na temat jego niepewności co do tego, jak długo będzie dalej. „Nie jestem pewien, czy wrócę” – powiedział zapytany, czy spodziewał się wrócić w 2026 roku. „Nie wiem, co powiedzieć. Mam na myśli, że wrócę, może oczywiście nie jako gracz. Mam nadzieję, że tak nie jest, ale może być.

„Rzeczy są oczywiście inaczej z moimi uderzeniami, z moim ciałem, z moim ruchem, to rzeczywistość, którą muszę zaakceptować. Postaram się jak najlepiej wykorzystać te nowe okoliczności, szczególnie na Wielkich Szlemach, gdzie najbardziej mi się to liczy, przynajmniej tam, gdzie chciałbym dać z siebie wszystko. Zobaczmy więc, co się stanie.

Co pozostało, aby go zmotywować? Jego ostatnim szczytem jest ćwierć wieku, 25. tytuł wielkiego szlema, który wyprzedził Margaret Court i siedzieć na stosie zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Został także zamrożony w 99 tytułach kariery, próbując dołączyć do Rogera Federera i Jimmy’ego Connorsa w Century Club. Biorąc pod uwagę, że w tym roku nie wygrał meczu na Clay – i mógł to zrobić, zanim Roland Garros tylko na imprezie niższego poziomu – czwarty tytuł w Paryżu wygląda na niezwykle wysokie zamówienie.

Djokovic nie będzie trenerem takim jak Andy Murray – który obecnie trenuje Serb

Ale fakt, że dotarł do zeszłorocznego finału Wimbledonu zaledwie sześć tygodni po operacji menisku, pokazuje, jak daleko może cię zabrać na trawę.

Zrobił to raz na igrzyskach olimpijskich; Czy mógłby zebrać umierające żar swojego ognia w ostatni blask w klubie All England? Szczerze mówiąc, nie widzę tego – ale to nie jest człowiek, którego należy odpisać. Co za sposób, by się udać: ósma korona Wimbledon, która remisuje Federera, 100. tytuł ATP, 25. Wielki Slam.

Mówią, że nie ma czegoś takiego jak idealne zakończenie sportu. Z drugiej strony pomyśleliśmy, że nie ma czegoś takiego jak idealny tenisista – a potem pojawił się ten facet.

Storm Sanders’s Nightmare Singles Powrót

Wśród chaosu w tym tygodniu, gdy moc wyczerpała się ze pokosów Europy, z punktu widzenia tenisowego skupiono się na tych graczy w Madrycie, jedząc świecę i walcząc o powrót do swoich hoteli.

To był luksus w porównaniu z tym, co australijskie były podwójne burzowe Sanders (z domu Hunter). Kierując się do katalońskiego miasta Vic na imprezę pretendenta, Sanders utknął w pociągu przez 14 godzin z ograniczoną żywnością i wodą i bez dostępu do toalet.

Została ewakuowana do Barcelony i stojąc przed nocą śpiącą na podłodze w ratuszu, w końcu udało jej się znaleźć Ubera gotowego zabrać ją do swojego hotelu.

O godzinie 12.20 w końcu tam była – w dniu pierwszego meczu singli przez rok, po zerwanym ścięgna Achillesa. W tym kontekście porażka 2-6, 6-2, 7-5 autorstwa Ruth Roura Llaverias wydaje się niemal heroiczna.

Storm Sanders (na zdjęciu w 2022 r.) Prowadził koszmar powrót do obwodu singla w Madrycie

Nowa technologia, ten sam stary Aleksander Zverev jęczy

Trasa ATP wiedziała, że ​​pojawią się problemy ząbkowania, gdy zdecydowali się zastąpić sędziów linii elektroniczną linią wzywającą glinę, ale prawdopodobnie ogromna przerwa w dostawie prądu, nie było czymś, czego się spodziewali.

O wiele bardziej przewidywalne było to, że Aleksander Zverev będzie jednym z najgłośniejszych jęków.

W Madrycie otrzymał opakowanie na nadgarstku za wyciągnięcie telefonu, aby zrobić zdjęcie znaku, który, jak czuł, błagał sędziego Mohameda Lahyani, aby zejdzie z krzesła, aby sprawdzić znak, jak stare dni.

Jedenaście miesięcy temu w finale French Open Zverev ponownie wiosłowało z sędzią, nad serwisem Carlosa Alcaraz, który czuł, był szeroki. Gdyby było tam elektroniczne powołanie linii, byłby potwierdzony, więc nie mógłby mieć tego w obie strony – albo ufamy technologii, albo nie.

Ludzie lub roboty, wspólnym mianownikiem jest Zverev i jego narzeczenie.

Alexander Zverev nadal jęczy o połączeniach linii – pomimo wprowadzenia technologii

Ethan Quinn najnowszy młody amerykański talent do oglądania

21-letni Kalifornijczyk miał ciężko od czasu zamiany University of Georgia na School of Hard Knocks.

Quinn uratował punkt meczowy, aby wygrać tytuł NCAA Singles jako student pierwszego roku w 2023 roku, a następnie postanowił opuścić college i udać się. Jego przejście było dalekie od gładkich, z pewnymi szorstkimi serią formy na wycieczce Challenger.

Ale pod koniec ubiegłego roku coś kliknęło, a kwalifikacje w Barcelonie i Madrycie zamykają go w pierwszej 100.

Z masywnym forhendem i chudym atletyzmem jest on, który dodaje do zapakowanej listy utalentowanych młodych Amerykanów.