Stanowi prawodawcy przez lata ustanowili czesne lub zamarzają w nadziei na obniżenie kosztów uczelni dla studentów, strategii, która ma tendencję do korzystania z dwustronnego wsparcia. Ale te zasady tracą pieniądze na uczelnie i mogą nieumyślnie podnieść ceny dla studentów o niskich dochodach, biorąc pod uwagę, że często powodują spadek pomocy instytucjonalnej lub wyższych kosztów czesnego, zgodnie z linią, zgodnie z nowy raport Wydany we wtorek przez Centrum Badań Edukacji PostSecondary i Ekonomia.
„Nie możemy z pewnością powiedzieć, że w każdej sytuacji jest to zła rzecz zamarznięcia czesnego lub czapki, ale po prostu widzimy tego rodzaju negatywne skutki”, powiedział Lois Miller, adiunkt ekonomii na Uniwersytecie Południowej Karoliny. Większość decydentów zainteresowanych ograniczeniami czesnego „próbuje poprawić przystępność cenową, a zatem upewnienie się, że jesteś świadomy tych potencjalnych negatywnych konsekwencji, może pomóc w tych większych celach”.
W raporcie dotyczyło przepisów czesnych w latach 1990–2019 oraz ich wpływu na studentów i wyższych instytucji ED, wykorzystując dane na poziomie instytucjonalnym z zintegrowanego systemu danych edukacji policealnej. Stwierdzono, że 22 stanów uchroniło co najmniej jedną czapkę czesnego lub zamarznęła w tym okresie.
Ale wyniki były mieszaną torbą.
Z drugiej strony raport wykazał, że zmiany polityki obniżają wskaźniki czesnego. Wykazało, że limity i zamrażania czesnego wyznaczonego przez państwo obniżyły wzrost średniej ceny naklejki w czteroletnich uczelniach o 6,3 punktu procentowego rocznie podczas CAP lub zamrażania, a o 7,3 punktu procentowego dwa lata po zakończeniu zasady.
Ale raport wykazał również, że czteroletnie uczelnie składają się na utracone przychody, ograniczając instytucjonalną pomoc finansową dla studentów. Podczas limitów czesnych lub zamrożeń w państwie wzrost pomocy instytucjonalnej w czteroletnich instytucjach spadł średnio o 11,3 punktu procentowego rocznie. Dwa lata po podniesieniu polityki wzrost pomocy finansowej spadł o 19,5 punktu procentowego poniżej tam, gdzie byłoby, gdyby nie było czapki lub zamrożenia czesnego.
Niektóre instytucje zmniejszyły pomoc bardziej niż inne. Podczas rozporządzeń czesnych czteroletnie uczelnie, które oferują programy dla absolwentów lub polegają w dużej mierze na dolarach czesnego, zwykle obniżały więcej pomocy instytucjonalnej i szybciej podnoszą czesne po podniesieniu przepisów. W raporcie zauważono, że pomoc instytucjonalna jest „rzadko regulowana”, co czyni go łatwym celem dla czteroletnich szkół wyższych, które chcą zrekompensować utracone przychody.
W rezultacie studenci o niskich dochodach-którzy częściej polegają na pomocy instytucjonalnej-mogą cierpieć na takie polityki, podczas gdy bogatsi studenci, którzy nie potrzebują pomocy instytucjonalnej, cieszą się niższymi wskaźnikami czesnego z kilkoma wadami, argumentuje raport. Ponad jedna trzecia odbiorców dotacji PELL i 27 procent studentów z najniższego dochodu kwartylu otrzymuje pomoc instytucjonalną, w porównaniu do 16 procent studentów z najwyższego dochodu i 18 procent studentów nie kwalifikujących się do PELL.
Różnorodne uderzenia
W raporcie zauważa, że studenci na dwuletnich uczelniach mogą również negatywnie wpływać na przepisy czesne na dłuższą metę.
Podczas gdy uczelnie społeczne zasadniczo nie wyrażają dużej pomocy instytucjonalnej, stwierdzono, że gwałtownie zwiększają swoje wskaźniki czesnego po zakończeniu czapek i zamarzania, aby nadrobić stracony czas. Raport wykazał, że podczas tych polityk dwuletnie uczelnie obniżyły wzrost cen naklejek średnio o 9,3 punktu procentowego. Ale trzy lata po CAPS i zamrażanie wzrost cen naklejek był tylko o 4,8 punktu procentowego niższy, co pokazuje, że stawki czesnego znacznie wzrosły w krótkim czasie.
Szereg innych czynników może również wpływać na to, jak studenci doświadczają państwo limitów czesnych i zamrożeń, w tym sposób, w jaki są czesne, a ich uczelnie i kiedy studenci rozpoczynają college w stosunku do rozpoczęcia regulacji czesnego.
Na przykład w raporcie zauważył, że studenci, którzy zapisują się na uniwersytety o wysokiejbie ocenianiu-aktywności w pierwszym roku limitu czesnego lub zamrażania, kończą średnio 3,6 procent zniżki czesnego. Natomiast studenci, którzy zapisują się na studia licencjackie zaraz po tym, jak podwyżki rozporządzenia czesnego zapłaciliby średnio o 3,8 procent więcej czesnego, niż gdyby nie było zmiany polityki; Studenci ci nie zyskują niższych wskaźników czesnego, ale nadal mają wpływ na wynikające z tego cięcia pomocy instytucjonalnej.
Miller powiedział, że jeśli prawodawcy nadal chcą wprowadzić czesne i zamarzają, możliwe jest ich zmodyfikowanie, aby złagodzić ich niezamierzone konsekwencje. Na przykład ustawodawcy stanowi mogą dodać przepisy uniemożliwiające uczelnie ograniczenie pomocy studenckiej lub wzmocnić wsparcie finansowe dla studentów o niskich dochodach w stanie.
Niezależnie od tego raport podkreśla, że „są to ważny wpływ na zrozumienie decydentów” przed wprowadzeniem takich zasad.
„Podczas gdy czesne zamarzają i czapki mogą obniżyć czesne ceny naklejki, decydenci muszą rozważyć – i być może regulować…internet Czesne, aby zapewnić, że przepisy te nie są w najlepszym razie nieskuteczne i szkodliwe dla potrzebujących studentów ”, czytamy w raporcie.„ W szczególności decydenci powinni upewnić się, że instytucje nie starają się zrekompensować utraconych przychodów czesnego na koszt studentów, w tym poprzez późniejszy wzrost czesnego lub poprzez redystrybucję lub redukując dolary instytucjonalne ”.
