Joe Rogan oczywiście nie jest fanem mojej pracy. Konserwatywny wpływowy wpływ na wykres jest słynny, że uniwersytety to „Kultowe obozy„Tam, gdzie profesorowie lubią ja indoktrynają studentów lewicowymi pomysłami. Zazwyczaj nie martwię się o moich hejterów, ale coraz częściej wydaje się, że jeśli chcę stworzyć znaczące doświadczenie edukacyjne, muszę.
Uczę do wyboru na studia humanistyczne pierwszego roku. Podobnie jak większość uniwersytetów, nasza oferuje 200-letnie wykłady na rzecz szkolenia w zakresie szkolenia akademickiego i teorii krytycznej. Byłby to „indoktrynacja”, o której mowa, ponieważ przedstawiam studentów kanonicznych myślicieli od Karla Marksa po Sylvia Wynter. Te przedmioty do wyboru są wymaganiami, w których studenci, którzy mogą celowo unikać sztuk wyzwolonych w wykształceniu zawodowym.
W obecnym klimacie politycznym wielu moich uczniów przyjeżdża do klasy z umysłami złożonymi na podstawie władz, które bezpośrednio podważają moje stypendium i zawód. Rogan jest tylko jednym z wielu konserwatywnych antyintelektualistów, którzy regularnie atakują liberalne, feministyczne, zorientowane na społeczne uprzedzenia w edukacji uniwersyteckiej. Rezultatem jest spolaryzowana atmosfera przeciwna nauce: namacalnie nieufna, a czasem nawet urażona klasa.
Chociaż tylko niewielka garstka studentów zazwyczaj przestrzega doktryny antyintelektualnej, ich niewielka grupa podważa moją autorytet z ryzykownymi żartami w klasie i intensywnej krytyki w kanałach z tyłu uczniów (jak donosi zainteresowanych kolegów z klasy). To powoduje, że niezdecydowani uczniowie zawahają się w zaufaniu do mojego autorytetu, podczas gdy studenci, którzy nie podzielają swoich poglądów nerwowo cenzurują ich wkład.
Jak na ironię, moi odrębni studenci często nie rozpoznają, że interesują mnie ich poglądy. Jestem przekonany, że wyjście z tego wybuchowego historycznego momentu jest rygorystyczna dyskusja na forach edukacyjnych. Jak każdy akademicki, dlatego uczę: uwielbiam szczere zapytanie, debatę i krytyczne zaangażowanie, a ja byłem motłochem jako student. Ale obecny nastrój w klasie jest mniej debaty i większym impasem.
Tak więc w tym roku spędziłem burzę mózgów z moimi uczniami, aby zbudować kreatywne zadania, aby przekształcić niechęć do pasji, bez względu na to, jak przeciwne moje, przyjazne samozwańcze badania i zachęcanie do głęboko zaangażowanego czytania. Oferuję jedno z tych zadań, w którym celem jest przywrócenie niezadowolonych, niespokojnych uczniów do miłości do nauki i demokratyzowanego zaangażowania. To jest praca w toku i z zadowoleniem przyjmuję sugestie.
Zmień napięcia w dane: To wstępne ćwiczenie doprowadza studentów do atmosfery otwartej dyskusji kolegialnej. Ankiety lub anonimowe sondaże określają spory, a następnie analizujemy wyniki jako klasę.
Przykład: Inwentaryzacja przekonań klasowych-anonimowo sondaż studenci na pytania dotyczące gorących przycisków (np. „Czy rasizm systemowy jest głównym problemem?”). Celem byłoby porównanie odpowiedzi klasy na krajowe dane z ankiety. Potencjalne tematy dyskusji: Dlaczego mogą istnieć różnice? Co kształtuje nasze postrzeganie?
Wrogo nastawieni jako źródła podstawowe: Ta aktywność w klasie traktuje postacie takie jak Rogan lub Jordan Peterson Nie tak przeciwnicy, ale jako autorzy tekstów do analizy, rozbrojenie obronności i pozycjonowania studentów jako krytycznych badaczy.
Przykład: „Porównaj/porównaj odcinek (podcast x) z recenzowanym artykułem na ten sam temat. W jaki sposób ich argumenty różnią się strukturą, dowodami i retoryką? Kogo uważasz za bardziej przekonujący i dlaczego?”
Gazyzacyjne napięcia ideologiczne: Ta aktywność klasowa zamienia przypisane odczyty w ustrukturyzowane, związane z zasadami gry, w których uczniowie muszą bronić pozycji, których osobiście nie zajmują.
Przykład: odgrywanie ról Atumit-Studentów przypisane są role (np. Jordan Peterson, Bell Hooks, Climate Scientist, Tiktok Influencer) i muszą współpracować w celu rozwiązania problemu fikcyjnego (np. Przeprojektowanie programu nauczania). Muszą cytować odczyty kursu, aby uzasadnić swoje wybory.
Terapia argumentów: Ta zabawna wczesna aktywność uczy uczniów diagnozowania słabych argumentów – czy to od Rogana, teoretyka feministycznego czy ciebie – na zasadzie logiki.
Przykład: Argument Autopsy – Students opisują wirusowy post w mediach społecznościowych, klip podcastu lub czytanie kursów. Zidentyfikuj logiczne błędy, pobierane wiśniowe dowody lub niestosowane założenia. Nagradzaj studentów za krytykę wszystkich stron.
Intelektualny śpiący: Jest to rusztowane zadanie pisania śródokresowego budującego się do ostatniego eseju. Poproś uczniów, aby śledzili pochodzenie pomysłów ich ulubionych wpływowych. Wiele postaci anty-establishmentowych pożycza od (lub zniekształconych) teorii akademickich-pokazuje studentów, jak łączyć kropki.
Przykład: Genealogia pomysłu – roszczenie podcastu (np. „Uniwersytety indoktrynacyjne studentów”). Badaj jej historię: kiedy ten pomysł był popularny w głównych wiadomościach czy w mediach społecznościowych? Czy są jakieś instytuty, think tanki, wpływowe lub politycy związane z tym pomysłem? Jakie są podane misje i cele tych źródeł? Skąd otrzymują swoje fundusze? Którzy naukowcy zgadzają się lub nie zgadzają i dlaczego?
Wykorzystaj „Zakazane tematy” jako studia przypadków: Jeśli studenci nie urazi „liberalnego uprzedzenia”, pochyl się: uczyń samodzielnie analizą. Może to zadziałać jako monit o dyskusji na temat samouczków lub pracy grupowej pary przemyślenia.
Przykład: „Czy to czytanie jest stronnicze?” – Przypisaj krótki tekst, w którym uczniowie mogą nazwać „Woke” (np. Teoria feministyczna) i kontrtekst (np. Krytyka postmodernizmu Petersona). Czy studenci oceniają zarówno za pomocą rubryki: co liczy się jako stronniczość? Czy obiektywność jest możliwa? Jak definiują „prawdę”?
Wybierz zadania dotyczące własności: Ostateczne zadanie eseju daje studentom agencję do odkrywania tematów, na których im zależy, nawet jeśli krytykują moją dziedzinę. Ważne są tutaj wyraźne poręcze, aby zapewnić rygor.
Przykład: Projekt pasji: Studenci Projektują pytanie badawcze związane z kursem – nawet jeśli kwestionuje to założenia kursu. Muszą angażować się z trzema lub więcej tekstami i dwoma lub więcej źródłami zewnętrznymi, jak u ulubionych wpływowych lub władz, nawet tych, którzy sprzeciwiają się tematom kursu.
Red Team vs. Blue Team: W przypadku esejów uczniowie przesyłają dwie wersje: jedna argumentująca ich osobisty pogląd, a drugi argumentowanie kontrapunktem. Ocenianie opiera się na tym, jak dobrze angażują dowody, a nie ich stanowisko.
