Konieczność zakłócenia szkolnictwa wyższego jest wszędzie odczuwającą. Klif demograficzny, głębokie zmiany w modelach finansowych, pojawienie się sztucznej inteligencji, utrata zaufania społeczeństwa i wyzwań przywódczych są powszechnie cytowane powody, dla których biznes nie może kontynuować jak zwykle. Jednak zwykle niewiele dyskusja na temat tego, co oznacza zakłócenie i jak to jest robić.
Zakłócenie jest podstawową zmianą w sposobie działania instytucji, idealnie motywowanej chęcią zmiany położenia w celu skorzystania z przyszłych możliwości. Jest to z natury kontrowersyjne, ponieważ zmienia status i dobrobyt istniejących interesariuszy na rzecz innych. Gdyby polityka nie była tak trudna, reformy prawdopodobnie zostałyby już podjęte. Cięcia budżetowe, choć czasem konieczne, zwykle nie są zakłóceniami, ponieważ często reagują na bezpośrednie niedobory bez odzwierciedlenia wizji naprzód. Zatrudnianie zamrożenia, jedną z najczęstszych taktyk w trakcie wyzwań fiskalnych, jest sama antyteza ideału zakłóceń, ponieważ zatrzymanie tych, którzy w tej chwili są zatrudnieni i nie wnosił nowych ludzi, aby zachować istniejące struktury kosztem zmiany.
Szkolnictwo wyższe nie jest przyzwyczajone do zakłóceń. Od czasu II wojny światowej uczelnie i uniwersytety w Stanach Zjednoczonych były na godnej pozazdroszczenia stanowiska większości wyzwań poprzez ekspansję – dodając nowych wykładowców, wydziałów, instytutów i szkół – co do wzrostu rekrutacji, hojnego wsparcia darczyńców, pomocy rządowej i międzynarodowej pozycji szkół amerykańskich. Teraz wszystko, co jest zagrożone.
Podobnie jak wielu administratorów, byłem zaangażowany w wiele trudnych decyzji o odrzuceniu kadencji, zwolnień instytutu i ograniczenia budżetów. Miałem jednak również okazję uczestniczyć w dwóch naprawdę zakłócających ćwiczeniach, z których wiele się nauczyłem.
W latach 2006–2007, jako Provost of Miami University w Ohio, pomogłem poprowadzić starania o zniesienie School of Interdisciplinary Studies (SIS), złożył swoją zdolność do innych jednostek akademickich, zakończyć komponent mieszkalny i stworzyć nową jednostkę akademicką w College of Arts and Sciences. SIS był doskonałym pomysłem na początku lat siedemdziesiątych, ponieważ badania interdyscyplinarne były stosunkowo rzadkie. Jednak w połowie 2000 roku potrzebę badań i nauczania, które naruszyły tradycyjne bariery dyscyplinarne, była powszechnie rozumiana i istniały coraz więcej przykładów w Miami i gdzie indziej. Ponadto struktura wiekowa wydziału oznaczała, że musielibyśmy zatrudnić znaczną liczbę nowych profesorów w stosunkowo niedostatecznie zaprzestanym oddziale uniwersyteckim, aby pozostać opłacalnym.
Decyzja była z pewnością kontrowersyjna, ponieważ byliśmy bombardowani listami oburzenia, rezolucjami wydziałowymi, pozornie niekończącymi się wrogimi kreskówkami w gazecie studenckiej i wybuchom podczas ceremonii. W latach, w których program był nauczany, studenci SIS na ukończeniu studiów upewnili się, że powiedzieli mi, jak mało myśleli o mnie, uścisając ręce na platformie.
Jako prezydent American Jewish University w Los Angeles – stanowisko Ja po prostu ustąpił od siedmiu lat – pomogłem prowadzić proces, w którym my sprzedał nasz kampus Bel Air Do lokalnej szkoły w 2024 r. Kampus znajdował się w pięknej dzielnicy, ale szczególnie po pandemii, nie prowadziliśmy już programu licencjackiego mieszkaniowego, a nasze programy absolwentów albo przeszły online, albo mogłyby być lepiej zlokalizowane w innej części Los Angeles. Rosnące ubezpieczenie nieruchomości, zwiększone koszty bezpieczeństwa i perspektywa wydawania znaczących funduszy na odroczoną konserwację, zmusiły nas do sprzedaży kampusu, abyśmy mogli wykorzystać aktywa uniwersytetu w celu lepszych i bardziej produktywnych celów.
Ta decyzja była również bardzo kontrowersyjna. Kampus był miejscem uniwersytetu od dziesięcioleci, a wielu w społeczności miało z nim miłe stowarzyszenia, nawet jeśli nie odwiedzało go przez wiele lat. Pierwotny nabywca był prywatną firmą edukacyjną i istniała przerażenie, że nie sprzedawaliśmy innej żydowskiej instytucji (chociaż ostatecznie zrobiliśmy to, kiedy pierwszy nabywca wycofał się). Społeczność lokalna była głośna w swojej reakcji na początkową sprzedaż, a wielu naszych zwolenników, w tym głównych dawców, było bardzo krytyczne wobec tej decyzji.
Nie było zaskoczeniem, że byłem celem znacznej krytyki, biorąc pod uwagę, że byłem wiodącym publicznym zwolennikiem obu zakłóceń. Administratorzy uniwersytetów mogą nie lubić nieustannego dyskredytacji publicznej, ale ma pracę i wynagrodzenie. Mimo to była to znaczna korekta z mojego poprzedniego życia jako profesora. Wiele firm przygotowuje swoich liderów do konfliktu poprzez bardzo celowy rozwój zawodowy. Szkolnictwo wyższe niewiele robi, aby przygotować liderów do bardzo realnych pogarszania się publicznych walk.
Dlatego ważne jest, aby mieć własną szafkę kuchenną, aby nie tylko uzyskać dobrą poradę i służyć jako tablica dźwiękowa, ale także zapewnić niezbędne wsparcie emocjonalne, gdy sprawy stają się trudne. Harry Truman powiedział o Waszyngtonie, że jeśli chcesz przyjaciela, weź psa. Jednak na kampusach i w społecznościach będą mądrzy ludzie, którzy są gotowi być przyjaznymi doradcami i w rzeczywistości docenią się konsultacje.
Byłem zaskoczony uszkodzeniem ubocznym. Wydział i członkowie zarządu, którzy byli zwolennikami decyzji, również otrzymali groźby i krytykę publiczną. Czułem się źle, że sojusznicy, którzy przyspieszyli, ponieważ myśleli, że to właściwa decyzja, zostali zranione. Nie jestem pewien, czy było to wokół. Mimo to, w możliwym możliwym zakresie, osoby pomagające umożliwienie zakłócenia są nie tylko właściwą rzeczą, ale także krytyczną dla promowania dalszych zakłóceń w przyszłości.
Inni bali się stać się uszkodzeniem ubocznym. Pamiętam, jak zapytałem jednego członka wydziału w Miami, który wyraził entuzjazm do naszej decyzji, czy poparłby mnie publicznie. Odpowiedział, że on i wielu innych nie, mimo że wiedzieli, że to właściwa decyzja, ponieważ nie chcieli antagonizować swoich kolegów, którzy byli także ich sąsiadami, innymi członkami kościoła i rodziców w zespole Little League. Administratorzy, którzy są przeszkoleni, aby wierzyć, że najlepiej logiczny, najlepiej wspierany argument wygra dzień, muszą uznać, że więzi społeczne społeczności uniwersyteckiej-jedna z największych mocnych stron instytucji w większości przypadków-oznaczają, że będą mieli mniej poparcia, niż sądzą, że powinni mieć na podstawie tego, kto jest właściwy.
Wyzwania komunikacyjne związane z zmianą destrukcyjną są również ogromne. W obu przypadkach pomyśleliśmy, że mieliśmy całkowicie logiczne argumenty na temat tego, jak wykorzystywać rzadkie zasoby – wyniki i pieniądze – w znacznie lepszy sposób. Powiedzieliśmy sobie i świat, że właśnie to powinny robić uniwersytety. Jednak ci, którzy zostaliby ranni, bezpośrednio lub dlatego, że ich związek ze szkołą lub kampusem byłby cięty, byli rozwścieczeni i zarówno możliwe do zidentyfikowania, jak i mobilizowalne.
Natomiast „zwycięzcami” byli przyszli studenci i wykładowcy, którzy nawet nie wiedzieli, co zostało zrobione w ich imieniu. Dobra strategia komunikacji ma kluczowe znaczenie, ale powinieneś być pod żadnym złudzeniami: możesz stracić lub pozornie stracić bitwę publiczną, przynajmniej osądzoną przez tom skargi. Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że największym wyzwaniem procesowym w wielu zakłóceniach jest to, że reformy odbywają się w imieniu tych, którzy w tej chwili nie mają głosu. Rozmowa publiczna powinna być odpowiednio oceniana.
W końcu rady rządzące podejmują ostateczną decyzję, a ja byłem zadowolony, że oba moje rady poparły zakłócenia, które pomogłem inżynierowi. Zapewnienie, że ostateczni decydery są w pełni poinformowani o logice propozycji i są gotowi stawić czoła publicznemu opprobrium, jest absolutnie krytyczne. Powiernicy zwykle nie zapisują się do bycia graczami centralnymi w bardzo publicznych, pełnych dramatów, w których są krzyczeni publicznie i obrażani na imprezy i w ich wiejskim klubie. Składnikiem przyciągania bycia w zarządzie jest być częścią bukolicznej społeczności akademickiej, z którą ma bliskie więzi osobiste. Jednak tablice domagają się zmiany szkół wyższych, a powiernicy będą musieli zrozumieć, że będą mielone podczas bardzo publicznych sporów.
Napoleon powiedział: „Jeśli zaczniesz brać Wiedeń, weź Wiedeń”. Możliwe jest wygranie dużych walk, nawet jeśli czujesz się osobiście zrozpaczony z powodu wykorzystywanych przez ciebie nadużyć, jeśli twoi przyjaciele i ludzie, na których ci zależy, są zniszczeni, a jeśli twoje bardzo logiczne argumenty publiczne zostaną odrzucone. Szkolnictwo wyższe może przezwyciężyć wyzwania związane z zakłóceniem i możemy zaprojektować ścieżki do znacznie jaśniejszej przyszłości. W końcu to, co nas uratuje.
