Krytyczna teoria ras została opracowana przez Derricka Bella i innych prawników w latach 70. i 80., częściowo w celu wyjaśnienia, w jaki sposób rasizm jest osadzony w systemach prawnych i politykach.
Ale w ostatnich latach konserwatywna kampania przeciwko dyscyplinie działała na nowo zdefiniowanie jej w coś złowrogiego, nazywając ją „marksistowskim”, dzielącym i formą dyskryminacji wobec białych ludzi. Od tego czasu kampania rozszerzyła się, aby uwzględnić programy różnorodności, kapitału własnego i włączenia, torując drogę do obecnych represji administracji Trumpa na wszystkie rzeczy dei.
Teraz nowa książka, opublikowana w zeszłym miesiącu, ma na celu opowiedzieć inną historię o teorii rasy krytycznej. W Początki krytycznej teorii rasy: ludzie i idee, które stworzyły ruch (NYU Press, 2025), Aja Martinez i Robert Smith wydobyli archiwum Bella na Nowojorskim Uniwersytecie i „zebrali opowiadania ludzi, aby utrzymać gobelin historii założycielskiej CRT”, pisząc we wstępie.
Chociaż Bell jest kluczową postacią w książce, rozdziały wyjaśniają również rolę prawnego uczonego Richarda Delgado i jego małżonka, Jeana Stefanciesa, a także Kimberlé Crenshaw i Patricii Williams, między innymi w kształtowaniu koncepcji i zasad CRT.
Martinez jest profesorem nadzwyczajnym studiów Latina/Latino na University of Illinois w Urbana-Champaign; Smith jest adiunktem historii na University of North Texas. Oboje są małżeństwem i to jest ich pierwsza wspólna książka, choć więcej pracuje. Niedawno rozmawiali z Wewnątrz wyższego wydania Nadmiernie powiększaj ich badania.
„Nasze podejście do opowiadania podkreśla wymiar i teksturę; wynika z odmowy bycia wydobywczym lub płaskim”, piszą w książce. „Niedawni przeciwnicy CRT chcą, aby ruch zredukował się do kilku stwierdzeń i zobowiązań, kolekcji suchych kości lub prostych równań, które można rozdzielić lub przestawić”.
Ten wywiad został skondensowany i zredagowany dla jasności.
P: Więc co myślisz o twojej książce, która wychodzi w tej chwili, gdy rząd federalny prowadzi wojnę z Dei?
Kowal: Jest to cykliczna rzeczywistość, te historie, a teraz widzimy owoce długiej gry nowej prawicy od samego początku lat siedemdziesiątych do teraźniejszości oraz przejęcie przez Partię Republikańską przez Nowe Prawo. To była długa gra po ich końcu, że teoretycy rasy krytycznej śledzą od samego początku.
Mamy nadzieję, że w tym czasie pochodzenie dostarczają narzędzi do zrozumienia, że walczyliśmy z tą walką od bardzo dawna, i mamy narzędzia, które są skuteczne do analizy obecnego momentu i odepchnięcia, a CRT jest centralnym narzędziem w skrzyni narzędziowej oporu.
P: W jaki sposób CRT jest centralnym narzędziem w klatce narzędzi do oporu?
Martinez: CRT patrzy ciężko na liberalizm… i mówi: „OK, ale w prawdziwym życiu, kiedy jesteśmy na ziemi i stosując prawa do ludzkich ciał, jak to działa?” Jednym z powodów, dla których atak w ogóle się dzieje, jest to, jak wnikliwe jest CRT jako narzędzie. To naprawdę przebija błoto (używając)… historia i osobiste doświadczenia. Kiedy wykraczasz poza te statystyki, humanizujesz dane. Zatem mój dobroć, wiele z tych opowieści jest niezaprzeczalnych pod względem tego, że ten dobry pomysł nie jest czymś, co dotyczy wszystkich, i to jest niebezpieczne.
Kowal: Jedną rzeczą, która jest ważna w takiej chwili, jest narysowanie rozróżnienia między DEI i CRT.
Byliśmy pod wielkim wrażeniem pracy Olúfẹ́mi O. Táíwò i Elitarne schwytanieTa kwestia polityki tożsamości i dei wchłonięcia w życie korporacyjne… CRT nie można włączyć w ten sam sposób, ponieważ ma fundamentalną krytykę dominującej ideologii i wszystkich tych zasad materii CRT w takich chwilach. DEI to zgodność oparta na HR w pracy. To nie jest CRT. CRT jest wnikliwą analizą wszystkich struktur społecznych, a CRT nie można uchwycić w ten sam sposób, dlatego jest to taki cel.
P: Jeśli sytuacja polityczna staje się taka, że naukowcy nie są w stanie nadal ćwiczyć lub uczyć krytycznej teorii ras, co to znaczy dla studentów, wyższego wydania i kraju szerzej?
Kowal: Jeśli chodzi o program nauczania, tracimy fundamentalną wiedzę. Wskazuje CRT, że zamienia się to w tłumienie wiedzy, różnych sposobów poznania ludzi, i homogenizuje wiedzę, aby być tylko tym, co jest akceptowalne dla prostych białych mężczyzn w końcu.
Odmawiając znaczenia różnorodności i różnorodności doświadczenia, zaprzeczasz zatem znaczenia różnorodności wiedzy. Kiedy odciążymy się od innych form wiedzy, które mają globalne implikacje dla sposobu działania na świecie, po prostu homogenizujemy się i pracujemy nad technokratyczną jednorodnością… jest to spłaszczenie egzystencji, w której wszyscy jesteśmy przekształcani w podporządkowane istoty tego technokratycznego Boga, a co jest zasadniczo antytetyczne dla nadziei na różnorodność w tym kraju.
P: Aja, napisałeś swoją pierwszą książkę o teorii rasy krytycznej w maju 2020 r., Przed protestami sprawiedliwości rasowej tego lata i wynikającym z tego reakcji na temat krytycznej teorii ras. Dlaczego chciałeś napisać kolejną książkę na ten temat?
Martinez: Wspomniałeś o głównym nurcie narracji naprawczej, którą obserwowaliśmy również z rękami.
Ponieważ tak wiele z tego, co widziliśmy – nawet pod względem tego, co próbowano jako korekta – było albo z całego serca niedokładne od lewej i prawej, albo było po prostu niedostępne, a czasem umyślnie. Prawie była retorta: „Cóż, po prostu nie wiesz, o czym mówisz” pochodzi od naukowców, skrzyżowanej broni, odwrócony.
I to jest tak, że jeśli to nasza odpowiedź, to nie jest świetna. Druga strona ma bardzo prowokującą historię, która jest kłamstwem. To wysoka opowieść. Jest jednak dostępny. To przerażające. Ludzie są w stanie emocjonalnie zaangażować się w to, co mówią. Byliśmy więc na końcu tego, co robimy w tym momencie.
Robert, historyk, był tym, który zidentyfikował: „Cóż, jeśli wrócimy do źródła…”
P: Książka naprawdę kręci się wokół kluczowych osób związanych z kształtowaniem krytycznej teorii ras. Dlaczego przyjąłeś to podejście?
Martinez: Historia CRT humanizuje niektóre z wielkich nazwisk, które ludzie mogą znać, i niektórych ludzi, którzy byli równie ważni w utworzeniu kogoś takiego jak Derrick Bell, który nie przybył znikąd.
Chcieliśmy po prostu humanizować dane. Kiedy humanizujesz się, nie możesz przekształcić go w potwora Boogie. Nie możesz tego przerażać. To nie jest już szkieletowe. Na kościach jest mięso. To jest animowane. A ludzie kochają historie… tak myślę, że ludzie są teraz głodni. Wszyscy zadają to samo pytanie: co robimy? I tak, ludzie to zrobili.
Kowal: Fakt, że CRT jest ponad cieniem wątpliwości, jest organicznym przedłużeniem ruchu na rzecz praw obywatelskich. Nie jest to coś, co jest obce lub dziwne dla amerykańskich doświadczeń, i nie wiesz o tym, chyba że znasz tę konkretną narrację.
P: Więc jak dokładnie jest rozszerzenie ruchu na rzecz praw obywatelskich?
Martinez: To organiczny wzrost. Ludzie, którzy założyli CRT, byli osobiście zaangażowani w ruch na rzecz praw obywatelskich. Dostali więc swoje fundament w tym, co działo się w tej erze. Byli bezpośrednio poinformowani przez różne rodzaje strategii ruchu i bohaterowie, o których wciąż słyszymy, takich jak Medgar Evers i dr Martin Luther King Jr., a potem, zanim dojdziemy do lat 80. i epoki Reagana, ci uczeni zaczynają formułować to, co wtedy zostaje wymyślone jako CRT.
Więc CRT był nie tylko tematem naukowym, ale ruchem. Nigdy nie miało być w szkołach prawniczych Ivy League. W przeciwnym razie pedagogika nie byłaby opowiadaniem historii. Derrick Bell, Richard Delgado i Pat Williams nigdy nie napisaliby bestsellerów masowych, gdyby zamierzali to być wąska, elitarna publiczność w szkole prawniczej. Było to zawsze przeznaczone dla mas i staramy się nosić tę pochodnię w rodzaju pisania, które na nim robimy.
P: Twoja książka zagłębia się w ten incydent w Stanford Law School w 1986 roku. Derrick Bell był uczonym na uniwersytecie nauczającym prawem konstytucyjnym. Jak opisujesz w książce, uczniowie mieli problem ze sposobem, w jaki nauczał, co doprowadziło do serii wykładów, która sprawiła, że Bell został upokorzony, ale zmotywowany do światła, jak traktowano wydział koloru. Dlaczego ważne jest, aby nie stracić tej historii na historię?
Martinez: Myślę, że dwa główne punkty do zrobienia to, że opór pochodzi z liberalnej Akademii, więc jest to ważny punkt do zrobienia. Po drugie, to sprawiło, że Richard Delgado rozmawiał z nami, ponieważ jest to dla niego jeden z najważniejszych kluczowych momentów. A on i Jean są bardzo prywatni, bardzo strzeżani z powodu momentu, w którym byliśmy. Otrzymują groźby śmierci i są w wieku 80 lat, ale kiedy początkowo chodziliśmy do archiwum i chcieli sprawdzić, czy rozmawiają z nami – od tego, że wciąż żyją założycielami – to właśnie go dostali, ponieważ nawet nękcie, które napisał w hołdzie Derrick Bell, gdy umarli z nami, był incydent z Stanfordem.
Kowal: Tak, to był kluczowy moment w ich życiu… korzystał ze standardowego podręcznika, którego Stanford używał w tym czasie, ale uczył go inaczej i to właśnie stworzyło problemy. (Bell) miał różne formy nauczania w klasie, gdzie pozwoliłby uczniom odgrywać role. Pozwoliłby uczniom kłócić się tam iz powrotem, inny styl pedagogiczny oparty na historycznym opowiadaniu. Stało się tak, że biali studenci na jego kursie zbliżyli się do administracji i powiedzieli: „Nie jesteśmy odpowiednio wykształceni w konstytucji USA przez odwiedzającego czarnego uczonego”.
Administracja postanowiła zrobić serię „wykładów wzbogacania” na temat konstytucji w celu uzupełnienia „nieodpowiedniego” nauczania Bella. A administracja zgodziła się na to; Uczniowie wysłali nawet zaproszenie do przedstawienia pierwszego z tych wykładów profesorowi Bellowi. Dopiero Black Law Student Association poinformowało go, że to, co się dzieje, było w rzeczywistości odrzuceniem jego pedagogiki i wiedzy specjalistycznej, zdał sobie sprawę, że administracja go zdradziła w ten sposób. Więc co on robi?
Konfrontuje ten moment z listem otwartym. Pisze masową analizę gazety studenckiej Stanford Law… i aby artykuł został wysłany do dziekanów każdej szkoły prawniczej w kraju z żądaniem odpowiedzi na informacje o profesorach koloru prawa w ich szeregach, oraz ankietę przesłaną do każdego zidentyfikowalnego profesora prawa w celu ustalenia ich warunków pracy… i która stała się badaniem Bell-Delgado Profesors.
P: Co masz nadzieję, że ludzie odbierają książkę?
Martinez: Mamy nadzieję, że ludzie rozumieją, że istnieje wiele punktów dostępu do CRT. Jeśli zamierzasz to zdefiniować i zrozumieć, do kogo lepiej przejść niż źródła tego, czym jest CRT?
Kończymy nawet naszą książkę trzema osobnymi definicjami, które Derrick Bell dał przy różnych okazjach tego, co jest CRT, i zawsze scentralizuje tę historię jako niezwykle ważną dla tego, jak wykonują.
Kiedy patrzysz na te definicje, i dzieje się tak z publicznością przez cały czas, powiedzą: „To nie jest nic, co mówiło, i widzę, jak zastosowanie do tego, na czym mi zależy, pracy, z której pochodzę, opowieść o tym, czym jest ten kraj i nie jest”.
Wzywamy ludzi do prowadzenia tej rozmowy w sposób dostępny dla wszystkich poziomów umiejętności czytania i pisania. Napisaliśmy to na poziomie czytania ósmej klasy, ponieważ chcemy, aby wszyscy, zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy, aby mogli mieć dostęp do tego, co to jest. Ponieważ uważamy, że właśnie tam walczymy historia z historią.
