Niedostępne pliki PDF są upartym problemem. W jaki sposób możemy marnować energię w naszych instytucjach, aby uczynić cyfrowe materiały kursowe bardziej dostępnymi – jeden pdf, jedna klasa, jeden instruktor na raz?
Podobnie jak wiele publicznych instytucji szkolnictwa wyższego, William i Mary jest Praca nad przestrzeganiem zgodności z Wytyczne dotyczące dostępności treści internetowych Do kwietnia 2026 r. Te wytyczne Cel, aby zawartość cyfrowa jest dostępna dla osób, które polegają na czytnikach ekranu i wymagają, aby treść można odczytać maszynowo.
Wśród innej szerokich wysiłków instytucjonalnych w celu przestrzegania Termin federalnyMój kolega – koordynator instrukcji dla bibliotek Liz Bellamy – i zgodziłem się poprowadzić serię warsztatów zaprojektowanych, aby pomóc instruktorom poprawić dostępność ich cyfrowych materiałów kursowych. Po drodze wiele się nauczyliśmy, że mamy nadzieję, że mogą być pouczające dla innych instytucji zaangażowanych w tę ważną pracę.
Czego próbowaliśmy
Nasza pierwsza duża przeszkoda nie była techniczna – to było kulturowe, strukturalne i organizacyjne. Jednocześnie różne grupy w całym kampusie zajmowały się dostępnością cyfrową, William i Mary właśnie przenieśli nasz system zarządzania uczeniem się z Blackboard Learn to Blackboard Ultra, rozpoczęliśmy wdrażanie nowego oprogramowania korporacyjnego na terenie kampusu dla kilku głównych obszarów instytucjonalnych, instytucji, instytucji osiągnął status R-1 I wszyscy mieli tak wiele pytań na temat generatywnej sztucznej inteligencji. Mówiąc wprost, instruktorzy byli przytłoczeni, a niedostępne PDF były tylko jednym z wielu konkurujących priorytetów walczących o ich uwagę.
Aby rozwiązać ten problem, grupa przywódców instytucjonalnych uruchomiła Kampania „Struve for 85”zachęcanie instruktorów do podniesienia wyników Sojusznik tablicyktóry zapewnia instruktorom zautomatyzowane informacje zwrotne na temat dostępności materiałów kursowych, do 85 procent lub więcej. Pomysł był prosty-sprawdź większość treści, która jest dostępna, poczynając od najczęstszego problemu: PDF, które nie podlegają czytaniu maszynowym.
Rozpoczęliśmy sytuację na naszym sierpniu 2024 r. „Gotowy, ustaw, naucz!” wydarzenie, oferowanie warsztatów i konsultacji. Instruktorzy nauczyli się znaleźć i korzystać z swoich raportów sojuszników, skanować i konwertować pliki PDF oraz stosować praktyczne strategie w celu poprawy dostępności treści cyfrowych. W następnym roku wypróbowaliśmy wszystko, co moglibyśmy pomyśleć, aby utrzymać tempo i przenieść igłę naszego instytucjonalnego wyniku sojusznika powyżej linii bazowej. Pomimo naszych najlepszych wysiłków niektóre podejścia padały płasko:
- Wypróbujmy warsztaty online! Niskie zaangażowanie.
- A co z sesjami osobistymi? Niska frekwencja.
- Ale co, jeśli nakarmimy je lunch? Niska frekwencja, teraz z lodówką pełną resztek.
- Ok, a jeśli dotrzemy do przewodniczących działu i poprosimy o przemówienie na ich spotkaniach wydziału? Okazuje się, że programy spotkań departamentów są już dość pełne; Wskaźniki odpowiedzi były… niskie (N = 1).
Prawda jest taka, że instruktorzy są zajęci. Dostępność często wydaje się być jeszcze jedną rzeczą na i tak już pełnym talerzu. Jak dotąd nasze największe historie sukcesu pochodziły z rozmów jeden na jednego i identyfikując mistrzów departamentów-instruktorów, którzy będą modelować i opowiadać się za dostępnymi praktykami z rozwiązaniami specyficznymi dla dyscypliny. (Rozważ profesor lingwistyki poszukujący dokładnego modelu 3-D larynx współpracy z kolegą nauk o zdrowiu, który zapewnił dostęp do interaktywnego modelu z internetowego podręcznika medycznego-hodowla dostępności uczniów uczących się o produkcji mowy.)
Ale te podejścia wymagają czasu, a ludzie, których nie zawsze mamy. Pomimo wyzwań, przed którymi stanęliśmy w skalowaniu naszych wysiłków, kiedy nastąpi sukces, może poczuć się trochę magiczny, jak na końcu jednego z naszych wysoce uczestniczących warsztatów (N = 2) Gdy wcześniej sceptyczny instruktor odzwierciedlał: „Wygląda na to, że dostępność jest czymś więcej niż uczniami niepełnosprawnymi. Może to również pomóc moim innym studentom”.
Czego się nauczyliśmy
Dwa składniki wydają się niezbędne:
- Energia aktywacji: instruktorzy potrzebują ważnego powodu, aby działać, ale potrzebują również niewielkiego kroku, aby rozpocząć; W przeciwnym razie praca może wydawać się przytłaczająca.
Czasami jest to w formie indywidualnego ucznia ujawniającego ich potrzebę dostępnej treści. Ale często studenci (zwłaszcza w pierwszym roku lub pierwszym pokoleniu) Nie ujawniaj niepełnosprawności Lub Poczuj się upoważniona do popierania siebie. Dla niektórych instruktorów zobaczenie ich wyniku w Ally jest wystarczającą motywacją – mają wysokie osiągnięcia i nie chcą „niskiej oceny” na niczym powiązanym z ich nazwą. Częściej jednak widzieliśmy, jak instruktorzy angażują się w tę pracę, ponieważ kolega lub przewodniczący działu mówi im, że muszą. Wykorzystanie dodatniego ciśnienia rówieśniczego, w połączeniu z szybkimi praktycznymi rozwiązaniami w celu poprawy dostępności, wydaje się skutecznym podejściem.
- Obsługa punktu widzenia: Pomoc musi być terminowa, istotna i łatwa w dostępie.
Kiedy instruktorzy czują się przytłoczeni górą zaleceń dotyczących dostępności w swoich raportach sojuszników, często wahają się nawet zacząć. Odkryliśmy, że osobiste rozmowy na temat zaangażowania uczniów oraz treści lub projektowania kursów często zapewniają otwarcie o dostępności. A kiedy drzwi są otwarte, instruktorzy często są bardzo otwarci na słuchanie kilka małych zmian Mogą poprawić dostępność treści kursu.
Gdzie rzeczy stoją
Teraz sprawdzanie rzeczywistości. Jak dotąd nasz instytucjonalny wynik sojusznika był dość stagnacyjny; Nie osiągnęliśmy 85 -procentowego celu, który sobie wyznaczyliśmy. I nawet w przypadku doświadczonych programistów edukacyjnych może być zniechęcające, aby zobaczyć tak małą zmianę po tak dużym wysiłku. Ale nowe narzędzia oferują nadzieję. Ally niedawno ogłosił zaplanowane aktualizacje, aby umożliwić profesorom Remediate wcześniej niedostępne pliki PDF bezpośrednio na tablicy bez konieczności poruszania się do innej platformy. W przypadku wiarygodności może to zwiększyć zarządzanie naprawcze, zapewniając rozwiązanie w punkcie potrzeby i obniżając energię aktywacyjną wymaganą do rozwiązania problemu.
Rozważamy również:
- Grupy fokusowe, aby lepiej zrozumieć, co motywuje instruktorów do zaangażowania się w tę pracę.
- Badanie skuteczności powiadomień wyskakujących, które pojawiają się z wskazówkami dostępności i przypomnień, gdy instruktorzy logują się na Blackboard, aby zwiększyć świadomość i jak najlepiej wykorzystać wsparcie dla miejsc.
- Definiowanie „rozsądnych miar” zgodności, szczególnie w przypadku dyscyplin o unikalnych potrzebach treści (np. Chemia organiczna, współczesne języki i językoznawstwo).
Prowadzenie z empatią
Jedna niezamierzona konsekwencja, którą widzieliśmy: niektórzy instruktorzy decydują się całkowicie przestać przesyłać treści cyfrowe. W obliczu złożoności wymagań dotyczących dostępności cyfrowej rezygnują, a nie dostosowują. Chociaż może to pomóc naszemu wynikowi zgodności instytucjonalnej, często jest to strata netto dla studentów i uczenie się, dlatego chcemy znaleźć ścieżkę naprzód, która nie zmusza instruktorów do dokonania tego rodzaju wyboru.
Dostępność dotyczy sprawiedliwości, ale także o empatii. Gdy zbliżamy się do 2026 r., Musimy wspierać – nie przerażać – instruktorów w zgodność. Każdy krok, który robimy w kierunku zwiększonej dostępności, pomaga naszym uczniom. Każdy mistrz instruktora współpracujący z rówieśnikami w celu znalezienia rozwiązań specyficznych dla kontekstu pomaga w dalszych celach instytucjonalnych. Postęp w perfekcji może być jedyną zrównoważoną ścieżką naprzód.
