Raport został częściowo zainspirowany danymi z laboratorium eksmisji pokazujących, że rodziny z małymi dziećmi są narażone na eksmisję.
Ilustracja zdjęcia Justina Morrison/Inside Higher Ed | Richvintage/E+/Getty Images
Mniej niż jeden na pięciu uczniów rodziców, którym zagrożono eksmisją podczas zapisania się na studia licencjackie, kończy swój program, zgodnie z Nowe badanie z Nowej AmerykiCo podkreśla eksmisję jako najważniejszy predyktor zdolności rodzica do uzyskania stopnia.
Badanie wykazało, że zaledwie 15 procent rodziców studenckich, którzy stoją w obliczu eksmisji, uzupełniają tytuł licencjata, w porównaniu do 38 procent osób, które nie mają eksmisji. (Raport koncentrował się na zagrożonych eksmisji, co oznacza, że otrzymali zawiadomienie o eksmisji, niezależnie od tego, czy ostatecznie stracili mieszkanie.) Rodzice szukające stopni naukowych, które grozili usunięciem z domów, były nieco bardziej skłonne do ukończenia przez nich stopniach (26 procent).
Badanie oparło się na milionach policealnych wyników zatrudnienia ze szkół wyższych i uniwersytetów w sześciu stanach, aktach sądu eksmisji opracowanych przez Laboratorium Osobów na Uniwersytecie Princeton i innych danych rządu federalnego. Jego ustalenia wskazują na dramatyczny wpływ, jaki może mieć utrata mieszkań na rodziców studentów, którzy stanowią jeden na pięciu studentów.
„Studenci rodzicielstwa stają w obliczu rzeczywistości, w której natychmiastowa potrzeba zapłaty czynszu i umieszczania żywności na stole ma pierwszeństwo przed długoterminowym bezpieczeństwem gospodarczym dla ich rodziny”, stwierdza raport. „Wiemy z badań przez ekonomistów edukacji… że uzyskanie poświadczenia policealnego jest często najpewniejszą drogą do bezpieczeństwa ekonomicznego dla rodzin amerykańskich, ale zbyt często bariery systemowe sprawiają, że jest trudna, a nawet niemożliwa dla studentów ukończenia studiów”.
Edward Conroy, starszy menedżer ds. Polityki w zespole ds. Polityki szkolnictwa wyższego w New America i jeden z autorów badania, powiedział, że raport został częściowo zainspirowany badaniami Esviction Lab, które pokazują, że rodziny z małymi dziećmi stoją przed najwyższym wskaźnikiem eksmisji dowolnej grupy.
Raport podkreśla również, którzy rodzice uczniowie najprawdopodobniej doświadczą eksmisji. Rodzice w wieku poniżej 24 lat stanowili 44 procent eksmisji; Również czarni rodzice napotykali eksmisję w nieproporcjonalnym tempie, co stanowi 57 procent rodziców studentów zagroziło utratą domu.
Naukowcy podali, że te dane demograficzne są ściśle z demografią eksmisji ogólnej populacji.
„Myślę, że odzwierciedla to szersze trendy, które widzimy na rynku wynajmu, co było dla mnie trochę zaskakujące, ponieważ myślałem z wielu powodów – ponieważ z różnych kontekstów mieszkaniowych studentów i na kampusach uniwersyteckich – może widziemy tam coś innego” – powiedział Nick Graetz, adiunkt socjologii na uniwersytecie Minnesota na uniwersytecie Minnesota. „Może wbudowane byłyby pewnego rodzaju ochronne efekty buforujące w różnych rzeczach na studiach, ale tak naprawdę tego nie widzimy”.
Rodzice uczniów, którym zagrożeni utratą domów, również napotykają gorsze wyniki po opuszczeniu programu, czy to poprzez ukończenie, czy porzucając; Średnio całkowita pensja rodzinna ucznia rodzica pięć lat po ostatnim zapisaniu wynosi 59 000 USD, jeśli stanęli w obliczu eksmisji, w porównaniu z 126 000 USD dla rodziców studentów, którzy nie mają wpływu eksmisja. Najbardziej niepokojący, rodzice studenccy zagrożone eksmisją mają również znacznie wyższą śmiertelność w ciągu 10 lat.
„To dosłownie życie lub śmierć, o której mówimy o tych uczniach” – powiedziała Nicole Lynn Lewis, założycielka pokolenia Hope, organizacji non -profit, która wspiera rodziców uczniów. „Są to naprawdę poważne wyniki, na które wszyscy musimy zwracać uwagę i traktować bardzo poważnie”.
Lewis powiedział, że raport wzmacnia to, co usłyszała od rodziców studentów od czasu stwierdzenia pokolenia Hope na temat ich walk zabezpieczających stabilne mieszkania i płacenie rachunków, które są wyższe dla rodziców małych dzieci z powodu wysokich kosztów opieki nad dziećmi. Powiedziała, że rezonowała również z własnym doświadczeniem jako nastoletnia matka, która rozpoczęła college miesiące po urodzeniu dziecka.
Raport sugeruje kilka możliwości dla instytucji i rządów, które pomogą uczniom uniknąć utraty domów, w tym utrzymanie funduszy pomocy, które mogą wykorzystać, aby pomóc w opłaceniu czynszu lub innych wydatków w sytuacjach awaryjnych. Lewis powiedział, że uczelnie powinny również budować mieszkania rodzinne na kampusie, aby rodzice studenccy mieli wygodną, stabilną opcję mieszkaniową; Obecnie, powiedziała, tylko 8 procent wszystkich szkół wyższych i uniwersytetów w USA ma mieszkanie, w których studenci mogą mieszkać z dziećmi.
Lewis powiedział, że ważne jest również, aby instytucjom popierał uczniów rodziców. Podczas pokolenia Hope członkowie personelu spotykają się ze studentami na początku kadencji, aby przewidzieć, czy mogą napotkać wyzwania finansowe w dalszej części semestru, które mogłyby wpłynąć na ich mieszkania.
„Istnieje wiele programów pomocy, które nie zaczynają się rozpocząć, dopóki rodzina nie zostanie otrzymana powiadomienie o eksmisji” – powiedziała. „Ale dla pokolenia nadzieja jesteśmy naprawdę zamierzone w pomaganiu uczniom, zanim będą w tym stanie kryzys… Ważne jest, abyśmy tworzyli rozwiązania polityczne – politykę instytucjonalną, a także rozwiązania polityki publicznej – które są przewidywane, które są zapobiegawcze, a nie czekać na eksmisję mieszkaniową i dla tej rodziny, aby dosłownie nie mogli iść.”
