To, czego chcę spogląda sześciu rdzennych artystek i ich nadzieje na lepsze jutro

Co się stanie, gdy rdzenne kobiety z całych Indii spotykają się, aby podzielić się swoimi marzeniami i aspiracjami? Tworzą sztukę, która opowiada swoje historie i to, co mają nadzieję dla wszystkich kobiet: dostęp do edukacji, przestrzeń do pielęgnowania marzeń, budowanie silnych przyjaźni kobiet i wiele więcej.

Rezydencja artystów w Bengaluru w zeszłym roku zgromadziła sześciu takich artystów – Gitanjali Das, Japan Shyam, Kamta Tahed, Kritika Joshi, Lado Bai i Minakshi Vayeda – i ich dzieła się teraz weszły Czego chcęKsiążka Pratham Books. Formy sztuki, takie jak Gond, Pithora, Bhil, Warli, Phad i Pattachitra, książka każda artysta dzieli się swoim „pragnieniem”.

Grafika Lado Bai przedstawiająca dwie kobiety chroniące drzewo | Zdjęcie: Lado Bai

Dla artystki Warli Minakshi Vayeda jej „pragnieniem” była „solidarność kobiecych przyjaźni, w której możemy polegać na sobie”. Pięknie zilustrowana kobietami pracującymi, grającymi i tańczącymi razem artysta wyciągnęła z codziennego życia w wiosce. „Kobiety są częścią każdej działalności: czy to tworzy sztukę, spotykając się na weselach lub rozmowy z sąsiadami. Na warsztatach poproszono nas o przemyślenie tematów przyjaznych dzieciom i natychmiast przyciągnęło mnie przyjaźń, ponieważ jest to najbliższe moje serce”, mówi Minkashi, który ma siedzibę w Ganjadgaon, Maharashtra, dodając, że malowanie było to zrobione, z bazą Dung.

Sztuka Minakshi Vayeda przedstawiająca żeńskie przyjaźnie | Zdjęcie: Minakshi Vayeda

„Chociaż większość artystów może mieć historie do opowiedzenia, ilustruje je kogoś innego”, mówi Canato Jimo, ilustrator i dyrektor artystyczny w Pratham Books. „Myśleliśmy o zebraniu tych artystów na warsztaty i zachęcamy ich do opowiedzenia swojej historii w dowolnej formie”, mówi, dodając, że „artyści nie są zauważani tak bardzo, jak ich męscy odpowiedniki”.

Gond Gond w Japonii Shyam Temat na „Assert” | Zdjęcie: Japani Shyam

Podczas trzydniowych warsztatów w marcu 2024 r Panie LapaataNastępnie dni opracowywania pomysłów, dzielenia się historiami i czytania. „Po raz pierwszy mieliśmy takie warsztaty i było to dla nas świetne doświadczenie edukacyjne. Mamy wgląd w każdą z ich form sztuki i zawiłości”, mówi Canato. „Usiedliśmy i wysłuchaliśmy ich. Wszyscy mieli coś konkretnego, pasjonującego się rozmowy”, mówi, dodając, w jaki sposób artyści byli świadomi, że warsztat zakończy się książką, nie było konkretnego briefu, ustępującego „otwartemu, organicznemu procesowi”. Po omówieniu szorstkich pomysłów artyści mieli kilka miesięcy na wysłanie ostatecznej dzieła sztuki i tekstu.

Grafika Kritiki Joshi przedstawiająca młodą dziewczynę tańczącą przed lustrem bez wysiłku, a jej rodzice to zauważają i dają jej parę Ghungroo
Zdjęcie: Kritika Joshi

Kritika Joshi, artysta phad 30. generacji, była najmłodszym z sześciu artystów. Absolwentka Indian Institute of Crafts and Design w Jaipur, znana jest z obrazów phad na tkaninie i papierze, które używają ziemistych odcieni z kamienia. „Wybrałem temat„ pielęgnacji ”, aby pokazać, jak rodzice muszą rozwinąć naturalny zestaw umiejętności swojego dziecka. Moja sztuka przedstawia młodą dziewczynę tańczącą przed lustrem bez wysiłku, a jej rodzice to zauważają i dają jej parę Ghungroo (kostki). Dziecko jest zachwycone i widziane w deszczu z psem ” – mówi Kritika, która cieszyła się swoim czasem w rezydencji.„ Wszystkie inne kobiety były małżeństwem i miały historie o małżeństwie, dzieciach itp. To było interesujące usłyszeć o ich marzeniach i tym, co osiągnęły ”.

Pithora Artwork Kamta Tahed przedstawiające „Zabawa” | Zdjęcie: Kamta Tahed

Przypomina wielokrotnie nagradzanego artystę Bhil Lado Bai, najstarszy z grupy w wieku 58 lat. Znana z jej dzieł sztuki, która inspiruje się z jej naturalnego otoczenia, życia wioski, rytuałów i festiwali. Dla Czego chcęLado Bai postanowiła podpisać swoją sztukę w „Protect”, przedstawiając dwie kobiety chroniące drzewo przed cięciem. „Jeśli przecięjemy dżunglę, jak będziemy żyć?” Mówi artystka, dodając, jak drzewa są chronione w jej mieście, Jhabua w Madhya Pradesh. „Zakończenie obrazu na płótnie zajęło mi pięć dni na płótnie”.

Wyceniony na 80, Czego chcę jest dostępny na prathambooks.org i Storyweaver.org.in