Oprócz obchodów Miesiąca Dumy w czerwcu trwa cichsza zmiana – taka, która uprzywilejowa społeczność nad spektaklem i ciągłość nad okazją. W Indiach Queer Collectives wyrzuca przestrzenie, które wykraczają daleko poza miksery i imprezy. Od laboratoriów i grup działających po miejsca wydajności i studia z upuszczeniem, inicjatywy te kształtują bardziej uziemioną, trwałą formę solidarności.
Spacje dziwne są niewiele i daleko między | Zdjęcie: specjalny układ
To, co ich wiąże, to nie tylko obietnica widoczności, ale głębsze dzieło pielęgnowania dziwnych głosów-poprzez budowanie umiejętności, warsztaty prowadzone przez rówieśników lub po prostu szansę na zebranie bez oczekiwania. To nie są wydarzenia jednorazowe; Są to trwałe zaproszenia do przynależności.
Swobodne spotkanie jako opieka
W Bombaju ten etos jest najbardziej widoczny w cichej energii nowej przestrzeni studyjnej rodziny Gaysi w Khar. „Jedną z podstawowych potrzeb, które nawet dzisiaj zrozumiałem, jest to, że ludzie chcą po prostu spotkać więcej dziwnych ludzi”, mówi Sakshi Juneja, współzałożyciel wieloletniego platformy mediów i społeczności, która została założona w 2008 roku. „Niezależnie od tego, czy w przypadku przyjaźni czy intymności jest to siła napędowa”.
Od momentu otwarcia 13 miesięcy temu studio stało się jedną z niewielu otwartych i wszystkich stref upuszczania queer-bez opłaty za wejście, bez kodu ubioru Cool. Programowanie jest delikatne i regularne: pokazy filmowe, warsztaty aktorskie i prezentacje filmów krótkometrażowych. „Zwłaszcza dla młodszych lesbijek, biseksualnych, trans i nie-binarnych ludzi, w których pieniądze są ciaśniejsze, ważne było, aby stworzyć przestrzeń bez tej bariery ekonomicznej”, mówi Sakshi. Każdy może zaproponować warsztat lub wydarzenie, a oferuje się 35–40 siedzeń, nie wymaga fanfar. „Ogłoszamy coś co kilka soboty – ekrany, wieczory sztuki, otwarte mikrofony – i utrzymuje nas w kontakcie z następną generacją Queers”.
Historie z utrzymaniem mocy
Uruchomiony w 2023 roku przez Queer Muslim Project przy wsparciu Netflix Fund for Creative Equity, QueerFrames jest jednym z niewielu dedykowanych kreatywnych inkubatorów dla Queer Horiclelers w Azji Południowej. Laboratorium wyłoniło się z zwołania 2022 r. W Nepalu-współorganizowanym z Goethe-Institut-które przesłuchały dostęp do narracji i wsparcie artystów w regionie.
Kohorta QueerFrames | Zdjęcie: specjalny układ
„Nie jesteśmy tylko pisarzami szkoleniowymi, budując długoterminowy rurociąg dla dziwnej historii”, mówi Rafiul Alom Rahman, założyciel projektu. „Chodzi o to, aby wprowadzić zmiany strukturalne, aby queer artyści nie są widoczni w miesiącu dumy, ale utrzymywali dostęp do zasobów, sieci i platform branżowych”.
Pierwsza kohorta, koncentrowana na filmach krótkometrażowych, zgromadziła 10 pisarzy-śródrektorów z Indii na pobyt w Bombaju. Od tego czasu co najmniej trzy projekty weszły do produkcji; Otrzymano grant Kashish Q Drishti. W 2024 r. Laboratorium rozszerzyło się na funkcje fikcyjne, zamykając pięciodniowe zanurzenie na berlińskim europejskim rynku filmowym.
Rezydencja QueerFrames w sesji | Zdjęcie: specjalny układ
Teraz, na trzecim roku, Queerframes wita ośmiu nowych uczestników z Indii, Bangladeszu i Sri Lanki (z aplikacjami otwartych do lipca na Queerframes.com), w programie hybrydowym, który koncentruje rozwój skryptów i solidarność regionalną. Ostatnie uznanie dla absolwentów Zena Sagar i Ashutosh Shankar’s Tara -Wybrany do Frameline, Festiwalu Filmowego LGBTQ+ w San Francisco-sugeruje, że ta wolniejsza, zakulisowa praca zaczyna zmieniać krajobraz.
Tworzenie rekolekcji
Poza siecią miejską inne inicjatywy mniej koncentrują się na produkcji, a bardziej na obecności. W Mcleodganj House Albela ewoluował w sanktuarium na wzgórzach – prowadzony przez pochodzącego z Dehradun, Akash Aggarwal i jego partnera Manisha Thapę, obecnie z siedzibą w Bengaluru.
Butikowy pobyt nie działa jako jawnie dziwne miejsce, ale jego polityka jest jasna. „Chodzi o tworzenie dostępu dla dziwnych ludzi, którzy zajmują przestrzeń, patrzeć, jak odzwierciedlają się w sztuce i poczuć się odbywając” – mówi Manish. Od samego początku Albela gościła intymne pokazy filmowe (Sher ona Faraz Arif Ansari), odczyty teatralne i występy drag.
Klasa taneczna w Albeli | Zdjęcie: specjalny układ
W 2023 r. Para wypuściła Rainbow Mountain Festival-trzydniowe odosobnienie warsztatów w zakresie zdrowia psychicznego, opowiadania historii, ruchu i wydajności. Druga edycja w kwietniu 2024 r. Rozszerzyła się na 18 sesji, wszystkie kierowane przez queer, z pełnymi posiłkami i lokalnym transportem.
Następnie rozwijają Casa Albela w Bengaluru: przestrzeń zaprojektowana od podstaw jako strukturalnie queer. „Jednym z największych problemów, przed którymi stoją queer organizatorzy, jest znalezienie bezpiecznych, potwierdzających miejsc w miastach”, mówi Manish. „Chcieliśmy zbudować coś, co nie tylko toleruje dziwność, ale koncentruje to”.
Miasto jako scena
Ta idea, że kultura queer rozwija się nie tylko poprzez protest, ale w stałym, oddzielnym udziale jest powtórzone w Kalkucie, gdzie restaurator trzeciej generacji Anand Puri zamienił tawernę za Trincas (TBT) w cicho znaczące miejsce.
Tawerna za trincas | Zdjęcie: specjalny układ
Położony za kultowym Trincas Restobar na Park Street, TBT nie zaczął jako queer. Ale poprzez programowanie ukształtowane we współpracy z Kalkatapride.org, stał się jednym z konsekwentnych stadiów związanych z queer-afirmatywnymi. W 2023 r. Czwartki karaoke przekształciły się w cotygodniowy rytuał.
Tawerna za Trincas w Kalkucie jest dziwna przestrzeń afirmatywna | Zdjęcie: specjalny układ
Zainspirowany objęciem subkultury przestrzeni TBT zaczął także wyróżniać regionalną muzykę bengalską i rozwijającą się społeczność hip-hopu w mieście. „Daj szacunek, uzyskaj szacunek. To jest powszechne prawo tutaj”, mówi Anand, którego całoroczna flaga Pride jest bardziej widoczna niż imię restauracji.
Chodzenie z pamięcią
Gdzie indziej praca przywracania kultury nabiera bardziej dosłownej formy. W Bombaju produkcja w stylu promenady Vikrama Phukana Postcards z Colaba (Rozpoczęty w 2022 r.), Który jest zwykle wykonywany od października do marca, prowadzi publiczność przez historyczne pasa miasta, wplatając się w opowieści o dziwnym pragnieniu, wysiedleniu i zakodowanej widoczności. Zaadaptowany do Goa w 2023 r. Projekt stał się czymś więcej niż grą; Ewoluowało w format opowiadania historii – po części teatr, po części wycieczka piesza, częściowo ciche naleganie, że dziwne historie należą do przestrzeni publicznej.
Podobne pomysły Animate The Delhi Queer Heritage Walk, kolektyw organizujący spacery z przewodnikiem od 2018 roku. To nie są tylko wycieczki – są to ćwiczenia w odzyskiwaniu miast. Od intymnych relacji w sądach Mogołów po usunięcie prawne pod rządami brytyjskimi, spacery te ukazują się to, co zostało zapomniane lub celowo ukryte. Są małymi, publicznymi aktami oporu.
Działanie z celem
A w Bengaluru opór wygląda jak sznurowanie butów. Założona w 2021 r. Bangalore Front Runners (BFR) to pierwszy rozdział Global Front Runners Network, dziwacznego zbiorowego działającego w miastach na całym świecie. To, co zaczęło się od tuzina biegaczy, stało się rytuałem w niedzielę rano.
Członkowie biegaczy Bangalore | Zdjęcie: specjalny układ
W każdą niedzielę ponad 50 queer i alianckich biegaczy spotyka się w Cubbon Park. Doświadczeni biegacze wypełniają trasy 10–12 tys.; Nowicjusze dołączają do inicjatywy 5K. Śniady po uruchomieniu są równie integralne-częściowo chłodne, częściowe opiekę społeczną. „Chcieliśmy czegoś, co wykraczało poza scenę klubową”, mówi założyciel Gourav Tarafdar. „Istniała prawdziwa potrzeba dostępnych, otwartych przestrzeni sportowych queer”.
Inicjatywy te nie są łatwo przypięte do sezonu. To, co oferują, to przyszłość, w której Queer Life nie chodzi o oznaczanie obecności w kalendarzu, a więcej o kultywowanie przynależności w codziennym czasie.
