Jenna Bush Hager mówi, że jej czytanie z Jenną Pick na czerwcu jest „portretem rodziny”.
„Materia rodzinna”, debiutancka powieść Claire Lynch, naprzemiennie między dwoma terminami, latami 80. i wczesnymi Aughts.
„W latach 80. spotykamy młodą matkę, która się zakochuje i jest za to ukarana. We wczesnych przypadkach spotykamy Herona, który jest starszym mężczyzną, który musi liczyć się z decyzją, którą podjął i opowiedzieć historię jej życia” – mówi Jenna Today.com.
Uderzyła ją sposób, w jaki książka używa „prawdziwych spraw sądowych, aby opowiedzieć historię tego, co naprawdę się dzieje w tym czasie”.
„To historia o rodzinie, prawdzie i przede wszystkim o miłości” – mówi.
Lynch mówi w wywiadzie dla Today.com, że książka została zainspirowana ideą rodziny, która zawsze była „tylko tatą i córką”.
„Potem stałem przed tym pytaniem, gdzie jest mama? Wtedy, jak to się stało w tej rodzinie? Jest ta naprawdę świetna, ciasna więź między nimi. Potem jest taka nieobecność o tym, gdzie jest ta matka” – mówi.
„Materia rodzinna” Claire Lynch
W tym samym czasie Lynch badał sprawy rozwodowe od lat 70. do 90. XX wieku Kobiety, które wyszły jako lesbijki w Wielkiej Brytanii odmówiono opieki nad swoimi dziećmi.
„Nie mogłem uwierzyć, że stało się to za moje życie” – mówi.
Lynch postanowiła dać ten „prawdziwy problem historyczny” swojej fikcyjnej rodzinie, wyobrażając sobie, co się stało, gdy Dawn, młoda matka, zakochała się w kobiecie w swoim małym mieście Anglii. Jej córka, Maggie, dorasta, wierząc o swoją matkę, co nie było prawdą.
Lynch wie, że w tym czasie dotknęły prawdziwe rodziny „niewiarygodnie okrutne scenariusze”. Ma nadzieję, że jeśli książki wpadną w ręce kogoś, które przeżyły podobne doświadczenie, czują, że „uczyniło im sprawiedliwość” i usuwa wstyd z ich narracji.
Podczas czytania Lynch chce, aby ludzie zadają sobie pytanie, co zrobiliby w tym scenariuszu.
„Jedną z rzeczy, które naprawdę starałem się zrobić, jest w szczególności posiadanie czapli, w szczególności nie być złym facetem. Po prostu robi to, co wszyscy uważają za właściwe i co jest normalne dla osoby w jego czasie i miejscu. I tak, jeśli wszyscy robimy to, co wydaje się normalnie w naszych czasach i miejscu, kto możemy bolać w tym samym czasie? Co robimy, po prostu bawią się, a ty mówi.
Lynch mówi, że trudno jest być osobą, która wstaje i mówi „odważna rzecz”, ale ma nadzieję, że książka uzna za, dlaczego warto to zrobić.
„Może możesz to zrobić jak w swojej rodzinie, a może możesz to zrobić w swojej małej społeczności lub miejscu pracy” – mówi.
