Julius Fiedler w „Hermann”, jedzeniu roślinnym i jego nowej książce „Naturalnie wegan”

W świecie bębnów i szortów, w którym wyróżniają się nerwowe, dramatyczne przepisy, Julius Fiedler aka Hermann – niemiecki, który teraz nazywa dom w Wielkiej Brytanii – jest wartością odstającą. Serdecznie próbuje poprawnie wymówić nazwy potraw (tamilski PaniyaaramPo pierwsze) i pęknięcia fachowo otwierają kokos, ku podziw publiczności daleko od miejsca, w którym mieszka.

Fiedler, twórca filmu, który został twórca żywności, który ma 2,4 miliona obserwujących na Instagramie i 7,73 abonentów Lakh na YouTube, od kilku lat popularyzuje żywność roślinną. Mówi o domach, które odwiedził idli/sin Ciasto od zera („Tekstura powinna być podobna do grubej mąki kukurydzy, a kiedy go wylejesz, powinno przepływać grubymi wstążkami”) i unosi kremowy hummus. Kiedy gotuje, wszystko wydaje się prostsze, tak jak uspokajająca sztuka.

Pierwszy smak Juliusza Fiedlera Idlis

W maju ma się wydać Naturalnie wegańskie: Pyszne przepisy z całego świata, które po prostu są oparte na roślinachKsiążka kucharska opisująca jego podróże. W rozmowie telefonicznej z Londynu mówi o swoich inspiracjach i, co ważniejsze o swoich naukach. Edytowane fragmenty:

Jaka jest geneza twojego radzenia sobie z mediami społecznościowymi, Hermann?

Odnosi się do kultury zakwasu, która służy do tworzenia ciasta przyjaźni (Freundschaftskuchen). W Niemczech mamy wielu starterów na zakwasie o imieniu Hermann. Muszą być utrzymywane przy życiu, a (naturalna nadwyżka) żywa mieszanki bakterii jest przekazywana przyjacielowi, aby rozpocząć własną kulturę, piec i przekazał ją. Nie tylko przekazujesz jedzenie, ale pomagasz im zrobić całość z części. Pomagasz utrzymać tradycję przy życiu. To właśnie mam na celu zrobić również z moimi filmami. Stąd Hermann.

Mój Hermann ma teraz około pięciu lat, odpoczywając w lodówce, a ja nadal ją karmię.

Dlaczego historia pochodzenia każdego składnika jest dla Ciebie ważna?

To też zaczęło się od zakwasu. Ma tylko trzy składniki: mąkę, sól i woda. Jeśli nie skupisz się na dobrej jakości pszenicy, zakwas to odzwierciedla. Stosuję tę filozofię do wszystkiego, co gotuję. Wiedza o tym, skąd pochodzi składnik, pomaga połączyć się z tym światem.

Dążysz do autentyczności w swoich filmach.

Uczę się, kiedy podróżuję, gotuję naczynia tak autentycznie, jak to możliwe w moim londyńskim studiu, a następnie je zamieszczają. Widzę komentarze i uczę się od informacji zwrotnych od osób, do których pierwotnie należy przepis. Szukałem autentycznego jedzenia ulicznego ze społeczności dalekich od nowoczesnego szybkiego gotowania w stylu. Zauważyłbym, jakie składniki się pojawiły, a podstawowe, ale solidne metody, które przestrzegały niesamowitych smaków. Myślę, że to związane z ludźmi.

Jak oglądasz jedzenie?

Jedzenie to dziedzictwo kulturowe. Kiedy próbuję autentycznie ugotować danie, wybieram najlepszy sposób na połączenie się z kulturą. Zawsze istnieje powód długiego kroku lub składnik, którego mógłbym nie zrozumieć. Ale to wszystko ma sens. Na przykład korzyści zdrowotne, które otrzymujesz od fermentowanego Idli Tam, gdzie soczewice i węglowodany są rozbite w łatwo można łatwo strawić, nie z równie pysznego Rava Idli To zostało wykonane natychmiast.

Gotowanie dania z innej kultury jest jak uczestnictwo w mistrzowskiej klasie. Niektóre przepisy pochodzą z wieków. Kiedy zaczynasz od autentyczny sposób, dowiadujesz się, dlaczego przetrwał określony aspekt kultury.

Mumbaj Vada Pav

Podczas gotowania żywności na bazie roślin rzadko zdejmujesz wybór żywności.

Moja roślinna podróż żywnościowa rozpoczęła się około dwa i pół roku temu z powodów etycznych. Kiedy zmieniłem dietę, odkryłem, że żywność wokół mnie była nowoczesna, oderwana od kultury. Zostały wyprodukowane w fabryce i umieszczone na półce bez żadnej historii. Następnie słyszałem o tofu ciecierzycy wykonanej w Myanmarze z mąką ciecierzycy, wodą i kurkumą. Jest bardziej pastowy niż zwykłe tofu, można pokroić i smażić lub ogolić na potrawy. I to w kulturze, w której większość nie podąża za dietą roślinną. Otworzyło mi to oczy na fakt, że żywność roślinna nie oznacza żywności na bazie sojów.

Kultury wymyśliły sposoby. Włochy i Grecja mają tradycyjne potrawy wegańskie. Używają lokalnej wiedzy przekazywanej wieki, takich jak spożywanie roślin strączkowych z ziarnami i warzywami. Jest to interesujące dla podniebienia, jest odżywcze, ale jest również bogate teksturalnie i przyjemne do konsumpcji. A przy jedzeniu roślinnym jedno danie prowadzi do 10 innych.

Dal Tadka

Teraz opracowałeś te przepisy w książce.

Pomysł zaczął się od chęci doceniania dania i kultury, ale ewoluował w wysiłek, aby powiedzieć ci, dlaczego te kultury są wyjątkowe. W ciągu ostatnich kilku lat odwiedziłem Włochy, Turcję i Indie (Bengaluru, Kochi, Alappuzha, Munnar, Goa i Bombaj) i udokumentowałem wiele przepisów. Każda wizyta była takim smorgasbordem kultury – jedzeniem i sztuk pięknych.

We Włoszech zatrzymałem się w trattorii i to było jak świadek innego rodzaju życia. Jest tyle kulinarnej historii do omówienia, czuję, że drapę powierzchnię. To globalny projekt i chcę pokazać różnorodność Indii.

Niezależny dziennikarz z siedzibą w Mangalore pisze o filmach, żywności i zrównoważonym rozwoju.