Wyobraź sobie, że jesz na wynos i nagle czujesz, że stajesz się bez tchu i trudno jest ci przełknąć jedzenie. Czujesz również swędzenie w kilku częściach swojego ciała. Mogą to być objawy reakcji alergicznej lub anafilaksji. Kiedy jesteś uczulony na określony produkt żywności lub obiekt i przypadkowo spożywasz to samo, układ odpornościowy reaguje, aby chronić cię przed „najeźdźcą”. Ta odpowiedź immunologiczna prowadzi do uwolnienia powodzi chemikaliów, które powodują objawy reakcji alergicznej.
Szok anafilaktyczny jest poważniejszą, zagrażającą życiu reakcją alergiczną, która występuje po ekspozycji na alergen. Jest to szybko postępująca anafilaksja, co powoduje zagrażający życiu spadek ciśnienia krwi. Jest to sytuacja medyczna, która wymaga natychmiastowej uwagi i może wpływać na wiele układów narządów w organizmie, w tym układ układu układowego, sercowo -naczyniowego, przewodu pokarmowego i skóry. Zrozumienie jego przyczyn, objawów, diagnozy i leczenia jest niezbędne w skutecznym zarządzaniu tym krytycznym stanem.
Najczęstsze alergeny, które mogą powodować anafilaksję, obejmują:
– Pokarmy takie jak orzeszki ziemne, orzechy drzewne, skorupiaki, mleko, jajka, soja i pszenica są częstymi sprawcami.
– Leki, w tym antybiotyki, takie jak penicylina i niektóre znieczulenie, mogą wywoływać anafilaksję.
– Mogą również być również użądleniem pszczół, os, szerszeni i mrówki.
Jak występuje szok?
Szok anafilaktyczny występuje, gdy układ odpornościowy wytwarza przeciwciała immunoglobulin E (IgE) (rodzaj przeciwciała zaangażowanego głównie w reakcje alergiczne i infekcje pasożytnicze, wytwarzane przez układ odpornościowy do obrony przed alergenami i innymi zagrożeniami) w odpowiedzi na alergen. Po ponownym narażeniu alergen wiąże się z tymi przeciwciałami na komórkach tucznych i bazofilach (oba są białymi krwinkami w układzie odpornościowym), powodując ich uwalnianie dużych ilości histaminy i innych mediatorów zapalnych (naturalnie występujące związki chemiczne, które odgrywają kluczową rolę w odpowiedzi immunologicznej organizmu).
To prowadzi do różnych objawów reakcji alergicznej, w tym rozszerzania naczyń lub poszerzenia naczyń krwionośnych, co powoduje dramatyczny spadek ciśnienia krwi i zwiększonej przepuszczalności naczyniowej, powodując wyciek z naczyń krwionośnych do tkanek, co przyczynia się do pęcznienia; zwężenie oskrzeli lub zwężenie dróg oddechowych, utrudniając oddychanie; oraz objawy przewodu pokarmowego, takie jak wymioty, biegunka i ból brzucha i reakcje skóry, w tym ule i swędzenie. Te zmiany fizjologiczne mogą szybko zagrozić funkcji istotnych narządów, zwłaszcza serca i płuc.
Jak identyfikujesz anafilaksję?
Anafilaksja zazwyczaj ma szybki początek, często występujący w ciągu kilku minut od ekspozycji na alergen. Jednak w niektórych przypadkach objawy mogą nie objawiać się do godziny lub dłużej. Sprawdź wspomniane wcześniej objawy i skontaktuj się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, oprócz użycia epinefryny lub epipenu u osoby. W ciężkich przypadkach może wystąpić nagły spadek ciśnienia krwi, co może również prowadzić do utraty przytomności.
Diagnozowanie alergii!
Anafilaksja jest diagnozowana przede wszystkim na podstawie prezentacji klinicznej i historii pacjenta. Nie ma konkretnych testów laboratoryjnych, które mogą zdiagnozować anafilaksję podczas ostrego zdarzenia, ale testy takie jak poziomy tryptazy w surowicy mogą pomóc potwierdzić diagnozę później.
Identyfikacja alergenu poprzez badania alergii (takie jak ukłucie skóry lub badania krwi) może być również przydatne, aby zapobiec przyszłym epizodom.
Dostawcy opieki zdrowotnej stosują kryteria Światowej Organizacji Alergii (WAO) lub National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID) w celu zidentyfikowania anafilaksji. Diagnoza jest zwykle dokonywana, gdy pojawia się nagły objawy obejmujące wiele układów narządów po ekspozycji na znany lub prawdopodobny alergen.
Ważne zabiegi
Natychmiastowe leczenie ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania śmierci anafilaksji. Leczenie pierwszego rzutu polega na podaniu epinefryny (adrenaliny), ponieważ pomaga w zwężeniu naczyń krwionośnych, która zwiększa ciśnienie krwi, rozluźnia mięśnie w drogach oddechowych, ułatwia oddychanie i redukuje obrzęk i ule. Epinefryna jest zwykle podawana przez auto inwector (jak epipen). Po podaniu osoba powinna szukać pomocy medycznej w nagłych wypadkach, nawet jeśli wydaje się, że objawy się poprawiają, ponieważ reakcja dwufazowa (druga fala objawów) może wystąpić kilka godzin później.
Zapobieganie anafilaksji obejmuje identyfikację i unikanie znanych alergenów. Osoby zagrożone powinni pamiętać o noszeniu auto inwector epinefryny przez cały czas i wiedzieć, jak go używać. Należy również pamiętać, aby poinformować świadczeniodawców o ich alergii przed otrzymaniem leków lub podjęcie procedur w celu uniknięcia niechcianych reakcji. Uważaj także na czytanie etykiet żywności i zapytaj o składniki używane podczas jedzenia poza domem. Niektóre mogą skorzystać z immunoterapii alergenowej (zapalenie dezensyjności) pod nadzorem alergolgoi. Terapia ta stopniowo wprowadza niewielkie ilości alergenu w celu zmniejszenia czułości w czasie.
Dzięki szybkiemu leczeniu większość ludzi całkowicie wraca do zdrowia z anafilaksji. Jednak stan ten może być śmiertelny, jeśli nie zostanie poddany szybko. Według badań wskaźnik śmiertelności anafilaksji jest niski, ale nieistotny, podkreślając znaczenie świadomości i gotowości. Dzieci, osoby z astmą i osoby z historią wcześniejszych reakcji anafilaktycznych są bardziej narażone na poważne wyniki. Ciągłe wykształcenie, świadomość i gotowość mogą znacznie zmniejszyć wpływ tego stanu.
Opublikowany – 17 kwietnia 2025 03:55 jest
