W 1996 r. Jack Spillman (A K A the Wilkoreff Butcher) przyznał się do zamordowania trzech osób, dwojga dzieci i jednego zaledwie 9 lat.
Jego brutalność była oszałamiająca, nie tylko zgwałcenie ofiar, ale rozczłonkowanie ich, pijąc krew i usuwanie narządów seksualnych.
Bob Keppel – główny śledczy kryminalny prokuratora generalnego stanu Waszyngton, w którym popełniono morderstwa, a Spillman mieszkał – powiedział dziennikarzom, że „zabójcy jak Spillman, Mutilators, którzy popełniają kanibalizm, wampiryzm i nekrofilia, są wyjątkowo rzadkie, reprezentując mniej niż dziesiątą 1 procent morderców”, zapisują karelistyczne fras w jej nowej książce ”.Morderland: przestępczość i błotnik krwi w czasach seryjnych zabójców”(Penguin Press), 10 czerwca.
Nie wspomniał, że wielu z tych „rzadkich ras” seryjnych morderców „spędzało czas w Tacoma, miejscu, w którym płaszcze paraphilias kwitną jak grzyby”, pisze.
Pacific Northwest jest znany z pięciu rzeczy, pisze Fraser: drewno, samolot, technologię, kawę i seryjne zabójcy. „Jeśli weźmiesz władcę i położycie go w 1961 roku i Połącz kropki między Charlesem MansonemTed Bundy i Gary Ridgway, możesz praktycznie narysować linię prostą ”, pisze Fraser.
Czy to po prostu pecha? A może, czy zastanawia się, że Fraser ma coś wspólnego z wysokim stężeniem w regionie hutów, fabryk, które uwalniają wysoki poziom arsenu, cyjanku, ołowiu i innych niebezpiecznych chemikaliów w powietrzu?
W 2018 r. Departament Ekologii stanu Waszyngton uruchomił zasób online o nazwie „Dirt Alert”, blok -blokowa mapa zanieczyszczenia ołowiu i arsenu.
Spośród czterech głównych „pióropuszów” – największego obszaru zanieczyszczonej gleby, zwykle położonej w pobliżu hutów, fabryki przemysłowe używane do wydobywania metali z rudy – każde z nich „gościł aktywność jednego lub więcej seryjnych gwałcicieli lub morderców”, pisze Fraser.
Autor w pełni przyznaje, że zanieczyszczenie jest dalekie od jedynego wyjaśnienia. „Przepisy dotyczące tworzenia seryjnego zabójcy mogą się różnić, w tym takie składniki, jak ubóstwo, surowe kleszcze, zła dieta, wykorzystywanie fizyczne i seksualne, uszkodzenie mózgu i zaniedbanie” – pisze. „Ale co się stanie, jeśli dodamy lekkie odkurzanie z okresowego stolika na szczycie całej tej traumy?
Zero zerowym dla tej teorii to Tacoma, miasto portowe 30 mil na południowy zachód od Seattle.
Był domem dla oszałamiających 53 zakładów przemysłowych, w tym jednej prowadzonej przez American Hopting and Rafining Company.
Od początku XX wieku zgniły zapach siarki, chloru, ługu i amoniaku pochodzących z tych fabryk został nazwany „aromatem Tacoma”.
Był to także dom Spillmana, który przeprowadził się tam z matką w wieku 7 lat. W latach 1976–1982 mieszkał 6 mil od Asarco.
Gary Ridgway, znany również jako The Green River Killer był jednym z najbardziej płodnych seryjnych morderców w historii USA, dusiąc co najmniej 49 prostytutek, uciekinierów i nastoletnich dziewcząt.
Dorastał zaledwie kilka kilometrów od międzynarodowego lotniska w Seattle-Tacoma, gdzie oprócz zanieczyszczenia z Tacoma SmokeStacks, spożywał także opary paliwowe z samolotów, które wciąż lecą na ołowianym gazie.
Ted Bundy – który przyznał się do zamordowania 30 kobiet, zanim został skazany na śmierć przez krzesło elektryczne w 1989 r. – przeprowadził się z mamą do Tacomy, gdy miał zaledwie 3 lata, do sąsiedztwa, w której pymaty „wypełniły powietrze puszystych cząsteczek”.
Charles Manson, niedługo przywódca morderczego kultu, spędził pięć lat za kratkami na wyspie McNeil w Tacoma na początku lat 60., gdzie „praktycznie wszystko, co Manson je i napoje wychodzi z ziemi, gdzie cząstki z pióropuszu rustonowego spływają na ziemię od 1890 roku”, pisze Fraser. „Będzie mieszka na wyspie McNeil dłużej niż w dowolnym miejscu w swoim życiu”.
Nawet David Brame, były szef policji w Tacoma, stał się zabójcą, mordując swoją żonę przed dwójką małych dzieci, 8 i 5, a także rzekomo zgwałcając kobietę na celowniku w 1988 roku.
Badania poparły teorię Frasera, wielokrotnie udowadniając, że „ekspozycja na prowadzenie w dzieciństwie wiąże się z agresją, psychopatią i przestępczością”, pisze Fraser.
W badaniu z 2001 r. Zbadano wskaźniki zabójstw i poziomy ołowiu powietrza w 3111 powiatach w USA. Naukowcy odkryli, że „częstość występowania zabójstwa jest o prawie 4 procent wyższa w powiatach o wysokim stężeniu ołowiu powietrza niż w powiatach bez ołowiu”, pisze Fraser.
Związek między jakością powietrza a zabijaniem seryjnym może mieć dłuższą historię, niż zdajemy sobie sprawę.
Jak zauważa Fraser, Jack the Ripper, który terroryzował Londyn w 1888 rokuoddychał powietrze zanieczyszczone przez spalanie węgla bitumicznego, który produkował „ogromne ilości sadzy, dymu, gazu i popiołu”, pisze Fraser.
Smokestack Asarco został ostatecznie zburzony w 1993 roku, a wkrótce nastąpiło wiele innych hut. „Ich rentowność obniżona przez spadające ceny i przepisy EPA”, pisze Fraser. Ale szkody wciąż trwają.
„Cokolwiek pozostało w środowisku, wciąż tam jest”, pisze Fraser. „Pokrywa mediany i drogi każdego głównego autostrady międzystanowej… jest w ciałach, kościach i zębach każdego, kto z tym dorastał”.
Od czasu do czasu pisze: „Utracnia kolejnego potwora Frankensteina”.
