Święty akcent fabuły!
Prowokacyjny Nowa teoria sugeruje, że oryginalny ogród Edenu mógł nie być w MezopotamiiZ grubsza współczesne Irak, jak to było długo, ale w Egipcie, pod wysokim cieniem znacznie starszej wielkiej piramidy Giza.
Dr Konstantin Borisov, inżynier komputerowy, wstrząsnie geografią biblijną z badaniem opublikowanym w czasopiśmie Archaeological Discovery, twierdząc, że słynny raj, w którym Adam i Eve mogli się rozwijać Rozkwitł na egipskiej glebie.
Biblia opisuje rzekę wypływającą z Eden, która podzieliła się na cztery gałęzie – Gihon, Pishon, Tigris i Eufrat. Uczeni od dawna zakładali, że Eden był w Iraku, domem dla Tygrysów i Eufratu.
Ale Borisov twierdzi, że starożytne rzeki może również odpowiadać do Nilu (Gihon), Eufratu, Tygrysu i rzeki Indus (Pishon).
„Badając mapę od Około 500 pneStaje się oczywiste, że jedynymi czterema rzekami wyłaniającymi się z otaczającego Oceanus są Nile, Tygrys, Eufrat i Indus ” – napisał Borisov w swoim artykule.
I nie zatrzymuje się na tym – naukowiec twierdzi, że święte drzewo życia, które przynosi owoce, które przyznaje życie wieczne, kiedyś było w pobliżu wielkiej piramidy.
Uważa, że wewnętrzna struktura piramidy naśladuje nawet kształt drzewa.
„Nie można go przeoczyć”-napisał, „cząsteczki ładunku w tej symulacji są ułożone w sposób, który tworzy kilka równoległych gałęzi rozciągających się na zewnątrz od linii środkowej, tworząc reprezentację przypominającą drzewo”.
Borisov wskazał na symulacje z 2012 r., Które modelowały komorę króla piramidy, pokazując, że naładowane cząsteczki skupiają się u szczytu pomnika – wytwarzające zjawiska światła przypominające świecące drzewo.
„Emitowane z piramidy cząstki ładunku zderzają się z neutralnym atomem azotu i tlenu, co prowadzi do ich jonizacji, powodując uwolnienie fotonów, głównie w odcieniach fioletowych i zielonych” – napisał.
„Drzewo” w jego symulacji? Ma pięć odrębnych gałęzi – podobnie jak pięć warstwowych wiązek w komorach łagodzących piramidy.
Aby wzmocnić swoją teorię, Borisov zwrócił się do starożytnych tekstów i średniowiecznych map-w tym XVIII-wiecznego Hereford Mappa Mundi, który pokazuje okrągłą Ziemię dzwoniącą mityczną rzeką o nazwie Oceanus. U góry mapy znajduje się „Paradise”, położony obok krawędzi rzeki.
Starożytny historyk Titus Flavius Josephus również wspiera części wizji Borisowa.
W Starożytność Żydów (Książka 1, rozdział 1), Josephus napisał: „Teraz ogród został podlewany przez jedną rzekę, która krążyła wokół całej Ziemi i została rozdzielona na cztery części”.
Józefus zidentyfikował także cztery biblijne rzeki z rzeczywistymi odpowiednikami: „Phison… biegnąc do Indii, wychodzą do morza… Eufraty, a także Tygrys, wchodzą na Morze Czerwone… a Geon biegnie przez Egipt”, zauważając, że Geon (Gihon) jest starożytną nazwą Grecji dla Nili.
Według Borisowa oznacza to, że mamy już potrzebne wskazówki.
„W tym momencie zidentyfikowane są wszystkie rzeki Biblii i wydaje się, że wszystko, czego potrzebujemy, to podążać za rzeką Oceanus na całym świecie, aby wskazać lokalizację Eden”, napisał – choć przyznaje, że nadal musi „określić dokładny przebieg Oceanusa”.
Mimo to, jeśli ma rację, wielka piramida Egiptu może nie być tylko cudem starożytnego świata – może to być ostatni ocalały pomnik biblijnego raju.
