Były reporter z Los Angeles Times I Boston Globe, Nowa powieść Jeffa Kramera, „Sezon błota” (Książki Köehlera) opowiada historię „Woody’ego” Hackwortha, dziennikarza zwolnionego po oskarżeniu o wynalezienie źródła w jednej z jego historii.
Które, jak mówi Kramer, nigdy mu się nie przydarzyło. „Niesamowicie, nigdy nie zostałem zwolniony”, mówi, „ale prawdopodobnie było kilka prac, w których powinienem był!”
„Mud Mud Sezon”, osadzony na wiejskim Vermont, bada konflikt między relacjami rodzinnymi a dążeniem do osobistego sukcesu.
W związku z małżeństwem i utrzymaniem zwisającym nitem, Woody próbuje napisać powieść online i ma nadzieję, że będzie to hit. „Woody Hackworth napisze powieść, świetną, która jest trzystu stron lub dłużej i nie jest wyściełana przez duży nadruk”, pisze Kramer.
„I będzie to udane komercyjnie – być może nawet adaptacja Netflix – ale niezaprzeczalna krytyczna zasługa”.
„Sezon błoto” analizuje także zmieniającą się oblicze publikacji, od upadku drukowania do nowego świata online, w którym uznanie jest natychmiastowe, ale także dezaprobata.
„Media społecznościowe napędzają tę historię” – dodaje Kramer. „Daje Woody’emu możliwość opublikowania swojej książki w czasie rzeczywistym i natychmiastowej reakcji, która ma wpływ na swoje zachowanie i stan emocjonalny, nie wspominając o jego książce”.
Ponieważ media społecznościowe przejmują pracę Woody’ego, zaczyna tracić kontrolę nad swoim prawdziwym życiem, wyobcując swoją żonę, Mandy i rodzinę. „Mandy nie interesuje się relacją na klawisze po jego powrocie do pisania nie-Newspaper”, pisze Kramer. „Jej mąż ma historię nurkowania w projektach fikcyjnych i po cichu je porzucając”.
Wkrótce jednak nowa fikcja Woody’ego, opublikowana rozdział według rozdziału online, zaczyna odzwierciedlać własne istnienie, z niepokojącymi konsekwencjami. „To ostrożna opowieść o Internecie” – dodaje.
Dla Kramera przedmiot pisania „sezonu błota” był dwukrotnie. „Moim pierwszym celem pisania książki było rozśmieszenie ludzi, ale dążyłem również do tematów zwichnięcia” – mówi.
„Ale nikt, kto mnie zna, nie uwierzy w to i nie bez powodu”. —Gavin Newsham
