Autor Prajwal Parajuly znajduje radość w kolacjach bez Dosa i znikających pranie

Ryzykując czytanie, jak ktoś swędzi w oku, powiem, że jestem bardziej zadowolony z Sri City niż gdziekolwiek indziej. Przyjaciele oskarżają mnie o toksyczną pozytywność.

Sri City pozwoliło mi zbudować życie, o którym nie wiedziałem, że chcę. Jestem kliszem. Przez ponad dekadę przewodziłem przeciwnie do ustrukturyzowanego istnienia. Spałem, kiedy czułem, że to. Obudziłem się, kiedy czułem, że to. Napisałem, kiedy uderzyła inspiracja. Powiedziałem „nie”, które mnie nie podnieciły, w pełni rozpoznając przywilej podczas gry. Nigdy nie spędziłem łóżka – mówię to z zerową przesadą. Ale ludzie rozwijają się na rutynie – nie potrzebujesz eksperta, aby ci to powiedzieć. Mundanness to piękna rzecz. Sri City zapewniło mi więcej struktury niż nawet szkoła.

Pułkowane życie, które tu mam, sprawiłoby, że pułkownik byłby dumny: Obudź się o 8; Spaceruj i skakać w parku sąsiedzkim; Przywitaj się z Machu Piesem, który robi rozdzielczość dla mojego krocza; Napisz trochę; Udaj się do pracy w terenie uniwersyteckim, którego kierowca nie zwraca mojego powitania; Zajęcia, studenci i spotkania administracyjne (zabawa, zabawa, EWW); Wróć do domu w promie, w którym kierowca raczy się do mnie uśmiechnąć; Zjedz obiad tak oswojony jak dzień; Grade Paphers i nazwij to nocą. Porównaj to z moim życiem w Nowym Jorku, gdzie jem śniadanie o 18:00 i idę spać o 4 rano, a wiesz, skąd pochodzi ewangeliza Sri City.

Być może uśpiłem cię, że mieszkam w miejscu, w którym nic się nie dzieje. Ale podniecenie nigdy nie jest daleko. Uważam to na polowaniu na padlinożercę wywołanego przez pralkę Krea, utracając całą torbę moich ubrań. Innym razem emocje odwiedza mnie w budynku w postaci małp, których siedlisko zniszczyliśmy. A czasem nawet to zapraszam-podekscytowanie, to znaczy-do salonu mojego mieszkania z dwiema łazienkami, których wspólna ściana idzie tylko trzy czwarte drogi, gdy organizuję gry pokerowe z mieszanką graczy o lepszych, odpowiednich i wątpliwych umiejętności.

Ale kto potrzebuje podniecenia tam, gdzie jest równowaga? Kto potrzebuje podniecenia, gdzie jest nauczanie?

Jestem wśród tych pisarzy, którzy lubią uczyć bardziej niż oni, pisząc. Często mówię, ku horrorowi mojego publicysty, że zacząłem pisać nie dlatego, że pojawiła się historia, która pękała, ale dlatego, że była to najłatwiejsza ścieżka do fanów, sławy i fortuny. (Ha). Piszę ze wszystkich niewłaściwych powodów, płytkich powodów. Ale nauczanie? Nauczanie jest tym, co robię dla duszy. Nauczanie utrzymuje mnie w nocy. Pomaga to, że studenci Uniwersytetu Krea są inteligentni i sympatyczni (z wyjątkiem sytuacji, gdy wyłączają swoje kamery na Zoom).

Sri City to miejsce, w którym znów zacząłem pisać po dość przerwie. Zbyt długo przylgnąłem do hoattails z dwóch książek, które napisałem przed wiekami. Przestałem cieszyć się pisaniem, ponieważ stało się to pracą. Ale kiedy się tu osiedliłem, zadałem się na tłumaczenie. Skończyłem książkę dla dzieci. Pracowałem nad esejami podróżnymi. Podobny wybuch wydajności ostatnio uderzył mnie w 2019 roku, kiedy oderwałem się na Landour w Mussoorie. Landour jest jednak ładny. Estetycznie, Sri City nie ma sprawy, by być tak petrami-dish dla wydajności, a jednak słowa płyną w gatunkach i językach, o których nie sądziłem, że mam talent.

Wiem, że pomaga mi brak teatru, kasyn i koncertów. Ale tam, gdzie nie ma barów, jest wysokie niebo, w którym czasami jesteśmy traktowani na premiery rakiet z pobliskiej indyjskiej organizacji przestrzeni i badań. Może nie być plaży, ale mamy… zimowe monsuny. Dzieciłem. Mamy jezioro Pulicat w pobliżu i wodospady i wzgórza do wędrówki. To jest powolne życie w najlepszym wydaniu.

Czy życie może być lepsze? Tak, bez wątpienia. Nigdy nie wybaczę Krea University za wykluczenie Dosy z menu obiadowego. Mess Food jest przyzwoite dla taryfy na kampusie, ale nie wykorzeniłem się, by zjeść maślany kurczak i curry jaj i paneer lababdar. Mam problem z zamrażającymi klasami, ale cały czas noszę ze sobą kurtkę. Chciałbym, żeby pomoc w domu była łatwiejsza do znalezienia. Uniwersytet wysyła obrotowe trio sprzątaczy trzy razy w tygodniu – i wykonują dobrą robotę – ale postanowienia ich umowy decydują o tym, że po prostu zamiatają i zmywają podłogi i czyszczą łazienki. O ile łatwiej byłoby życie, gdyby ktoś ugotował, zrobił naczynia i odłożył pranie.

Mogli jednak pominąć łóżko. W dzisiejszych czasach robię to pierwszą rzecz rano.

Prajwal Parajuly jest autorem Córka Gurkha I Ziemia, gdzie uciekam. Uwielbia Idli, nienawidzi Naana i jest obojętny na kawę. Uczy kreatywnego pisania na Uniwersytecie Krea i OSCillates między Nowym Jorkiem a Sri City.