Whoopi Goldberg nie rozumie, dlaczego młodsze pokolenia uważają, że wyżu demograficznego nie są fajne

Whoopi Goldberg Chciałbym, aby płyta pokazała, że ​​wyżu demograficznego są całkiem fajne.

Podczas poniedziałkowego odcinka WidokZwycięzca Egota i jej współistnieni rozmawiali, czy wierzyli, że pokolenie X – tych urodzonych w latach 1965 do 1980 r. – było naprawdę najlepszym pokoleniem.

Zapytana, jakie pokolenie była częścią, Goldberg po prostu wskazał na siebie i odpowiedział: „Jestem wyżu demograficznego. Stary AF”.

Zarejestruj się na Rozrywka co tydzieńBezpłatny codzienny biuletyn Aby uzyskać najświeższe wiadomości, ekskluzywne pierwsze wygląd, podsumowania, recenzje, wywiady z ulubionymi gwiazdami i nie tylko.

Jej kohost Sunny Hostin Następnie wtrąciła, że ​​uważała Goldberga za „fajnego wyżu demograficznego”, zanim zadała pytanie, dlaczego młodsze pokolenia nie uważają, że wyżu demograficznego są fajne.

„Tak wielu ludzi,„ Okay, Boomer ” – wyjaśnił Hostin, odwołując się do sarkastycznej ekspresji często używanej przez pokolenie i generacji Z do kpiny z wyżu demograficznego i sugerowania, że ​​są kiepskie lub nie kontaktują się z aktualnymi czasami. „Podobnie jak moja chrześniczka niedawno to powiedziała, a ja pomyślałem:„ Po pierwsze, nie jestem wyżu demograficznego ”. Po drugie, dlaczego Boomers nie jest uważany za fajny? ”

Goldberg zauważyła, że ​​nie rozumie też całej negatywności.

„Nie mam pojęcia, ponieważ nie mielibyście żadnych z tych rzeczy bez (Steve’a) Jobs… Steve Jobs stworzył to wszystko. Jak myślisz, skąd pochodzą wszystkie te rzeczy?” Odpowiedziała, odnosząc się do zmarłego CEO Apple, który był także wyżu demograficznego. „Słuchaj, mieliśmy najlepszy czas, podobnie jak ludzie w latach 50., na których patrzyliśmy, i powiedzieliśmy:„ Och, wszyscy jesteście tak dziwni z tymi spódnicami pudla ”. Wszystko, co było, jest teraz. ”

Aktorka dodała, że ​​uważa, że ​​„każde pokolenie rzuca bohatera w popowym listach przebojów” podczas swojej świetności, nawiązując do przebojowej piosenki Paula Simona „The Boy in the Bubble” z 1986 roku.

„Dziękuję, Paul Simon”, drażniła się. „A jeśli nie wiesz, kto to jest… Myślę, że tak”.

Goldberg zakończyła swoją mowę, próbując znaleźć jakąś wspólną płaszczyznę – i, oczywiście, przypominając młodszym pokoleniom, że pewnego dnia mogą znaleźć sobie Nazywane są również przez przyszłe pokolenia.

„Ale wszyscy jesteśmy dobrzy”, powiedziała. „A te, które nadchodzą, teraz dorastają? Za 20 lat nie będziecie tak fajni. Będziesz o nich. To jest życie”.

Widok W dni powszednie w ABC.