Ve Schwab przekazała swoją historię w książkę o toksycznych wampirach lesbijskich
Od lat Schwab nie czuł się „wystarczająco homoseksualistą”.
„Z cudzysłowami – oczywiście to absurdalna koncepcja”, mówi Today.com. „Nie ma czegoś takiego i wiem o tym”.
Podróż Schwaba wychodzi jako Queer, rozpoczęła się około 10 lat temu, mówi. Ale hitowy autor fantasy – znany z „Vicious” z 2015 roku „Darker Shade of Magic”, The Booktok Darling „The Invisible Life of Addie LaRue” z 2015 roku – od dawna dąży do „asymilacji” z gatunkiem.
Kiedy zaczęła publikować, lekceważyła fakt, że jest kobietą. I chociaż jej historie zawsze zawierały postacie LGBTQ+ (w Tweet 2018Schwab zwłaszcza powiedziała, że wszystkie postacie w swojej serii „Shades of Magic” ”powinny być przypuszczane o dziwne, chyba że powiesz inaczej”), nie prowadziła z własną „dziwnością”, mówi.
„Nie chciałem robić nic, co ograniczy wzrost czytelników” – mówi Schwab.
W rezultacie „nikt nigdy nie myśli, że jestem gejem”, zastanawia się teraz. Myślała, że nie ma nic przeciwko. Jeśli mieszanie się za pseudonimem jej inicjałów oznaczało, że ktoś może czytać jej książki, nie znając szerokości tożsamości z wyprzedzeniem i nauczyć się czegoś? Mówi, że lepiej niż ktoś nie podnosi książki.
W 2020 r. Schwab opowiedziała jej publicznie historię W eseju dla Oprah Daily. Ale dopiero jej najnowsza powieść „Bure Our Bones in the Midnight Soil”, 10 czerwca, że czuła się komfortowo, żyjąc, będąc, istniejący W tej historii.
„To, czego nie przewidziałem, i okazało się, że jest prawdą, to katharsis pisania tej książki jako osoby homoseksualnej” – mówi Schwab. „Nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo musiałem to napisać, aby zająć przestrzeń tej historii”.
„Nie mogę wymyślić żadnego większego daru”
„Buruj nasze kości w ziemi o północy” podąża za trzema kobietami przez okres 500 lat, z naprzemiennymi perspektywami. Książka rozpoczyna się od 10-letniej Marii w Hiszpanii 1500. Następnie spotykamy Alice, studia pierwszego roku w 2019 roku, próbując stawić czoła jej niepokoju na imprezie. Na stronach zarówno Maria (która później zmienia nazwę Sabine), jak i Alice opisują siebie – lub kim chcą być – jako „dzikie”.
Potem jest Charlotte lub Lottie, urodzona w 1800 roku w Anglii, która łączy ich historie.
Wszystkie trzy zaczynają się od młodych kobiet wbrew ich okolicznościom, dopóki nie przybywa inna kobieta. (Sabine spotyka wdowę przechodzącą przez swój dom Santo Domingo, Charlotte spotyka Sabine, a Alice spotyka Charlotte.) Ich historie są różne, ale kończą to samo: każda kobieta opuszcza martwą – szczególnie jako wampir.
Schwab został zainspirowany „klasyczną” wieczną wampiryczną – „Wszystko, od„ Carmilli ”zasadniczo po Anne Rice” – mówi.
„Jeśli wrócisz i spojrzysz na te klasyczne wampiry, są one z natury dziwne, są z natury liminalne, reprezentują wiedzę i niebezpieczeństwo narażenia na alternatywną potencjalną przyszłość” – mówi. „Chodzi o to, że po ujawnieniu nigdy nie możesz wrócić do ignorancji”.
Długoletnia miłość do wampirów była tylko jednym z „składników”, które zaczęły „zakopać nasze kości”. („Widzę moje historie jako posiłek”-wyjaśnia Schwab.) Inne tematy obejmują dziwną miłość w całej historii i szkody uboczne, po raz pierwszy badane przez Schwab od dawna nauczano o jednodniowych stojakach.
„Jestem jedynym dzieckiem i z jakiegoś powodu moi rodzice myśleli, że sposób, aby zapewnić mi dorastanie – pamiętam to, jak 13, to była lekcja dla mojej przyszłości – nigdy nie miała jednej nocy” – mówi Schwab, wyjaśniając, że z definicji akt obejmuje bliskie kwaterę z kompletnym nieznajomym i „stawiając się na niebezpieczeństwo”.
„Zawsze myślałem, że to histeryczne ujęcie” – dodaje.
W historii Alice Schwab podążył za tą lekcją do najbardziej ekstremalnego wniosku. W duchu przyjmowania płaszcza „nowej Alicji” na uniwersytecie Alice zaprasza dom kobiety (Charlotte) do uprawiania seksu … i budzi się martwy, płacąc cenę pragnienia Charlotte.
Jest okradziona z wyboru, ale przyznała metaforyczne i dosłowne zęby, które zapewniają ostateczne przetrwanie.
„Myślę, że spędzamy tyle czasu z męskimi wampirami, jak prowadzenie, a ja mówię:„ Nie potrzebują tego ” – mówi. „Wiesz, kto faktycznie potrzebuje zębów, jest osobą, która jest zmuszona poczuć się małym, kazana ograniczeniem ich pragnienia, powiedziała, że nigdy nie była nienasycona, powiedziała, że nigdy nie chcieli, powiedziała dokładnie, jak mało powinni podejmować świat”.
Dla Schwaba najważniejszy moment w książce ma miejsce, gdy Alice w dzisiejszych czasach zdaje sobie sprawę, że nie ma się czego bać. Nie, wszyscy inni obawia się jej.
„Rzecz w nieśmiertelnym jest to, że znoszą. To znaczy z definicji, co robią. Trwają, kiedy nie powinniście być w stanie, i nie mogę wymyślić żadnego większego daru, aby dać moim lesbijkom kobiet niż poczucie, że poznają, że znoszą” – mówi.
Pisanie się w historii
Rozmawiając z Today.com niecałe dwa tygodnie przed datą publikacji, Schwab mówi, że czuje się „głęboko, głęboko, rozbijając się w neurozach w czasie rzeczywistym”. Zwykle była w terminie następnego projektu, ale celowo zakończyła pierwszy szkic swojej następnej pracy („Zwycięski,” Trzecia i ostatnia książka z serii „Villains”), która jest wcześnie obecna do wydania „Bury Our Bones in the Midnight Soil”.
„Pod wieloma względami ta historia opowiada o trzech epokach mojej dziwacznej podróży i nie wiedząc, kim jesteś, po to, aby być kochanym, do nieapologicznego” – mówi Schwab. „Jest o wiele więcej non -fiction leżący u podstaw fikcji niż jestem przyzwyczajony”.
Mówi, że Sabine reprezentuje wersję Schwab, która była w stanie napisać taką książkę. Sabine nie jest w kwestii swoich przekonań, działań i zachowań, nawet jako „złoczyńca” powieści. Jest w pełni zrealizowana i niezainteresowana „zgodnością z innymi wyobrażeniem o tym, czym jest życie”, mówi Schwab.
„Myślę, że musiałem się do niej dostać w mojej własnej podróży, zanim mogłem spojrzeć wstecz na lata Alice i Lottie” – mówi.
Alice, najmłodsza z paczki, zaczyna otwierać powieść o swojej seksualności, ale stara się zdefiniować się z cienia swojej siostry. Ona stoi w wersji Schwaba, która próbowała znaleźć swoją tożsamość podczas radzenia sobie z „Whiplash” wielkiego wydarzenia, który wstrząsnął własną fundamentem. Dla Schwaba zdał sobie sprawę, że jest gejem. Dla Alice budził się wampir.
Potem są „Lottie Years” lub, jak nazywa je Schwab, „toksyczne lata”. Charlotte jest zdefiniowana przez „desperacko chęć bycia kochanym”, nawet kosztem innych.
Zapytany o jeden prawdziwy „złoczyńca” swojej powieści wampirów, Schwab daje potencjalnie gorącą ujęcie Lottie. („Nie stawiamy kogoś, kto postrzega się jako ofiara, gdy jest sprawcą”, mówi Schwab.) Ale wszystkie trzy kobiety podejmują straszne decyzje i robią okropne rzeczy. To także odzwierciedlenie doświadczenia Schwaba i jej relacji z publikowaniem.
„Przez wiele, wiele lat, nawet po tym, jak wyszedłem, istniało poczucie, że nie można było napisać dziwnego złoczyńcy, aby czytelnik nie połączył dziwności i złoczyńców” – mówi. „Jest to tak szkodliwie redukcyjne podejście, ponieważ sugeruje, że dziwaczne postacie, a co za tym idzie, dziwni ludzie, nie mają takiego samego poziomu złożoności i niuansów jak ich proste odpowiedniki”.
Przyjmując trio „niechlujnego B —- w celu poprowadzenia powieści, każda strona, zdanie i słowo, Schwab mówi, honuje w jednym celu: głód.
„Chciałem napisać książkę o głodzie we wszystkich formularzach, które wymaga, szczególnie dla kobiet i ludzi przedstawiających kobiet i ludzi-głód do bycia kochanym, widzianym, zrozumienia, oraz głodu, aby zająć przestrzeń w świecie, który próbuje uczynić cię małym”-mówi. „Myślę, że to właśnie osiągnąłem”.
Wracając do „Ogrodu” – a jajko wielkanocne, które mogłeś przegapić
Przed „Bury Our Bones” Schwab nie myślała, że kiedykolwiek ponownie włożyła się „tak wyraźnie” w projekt. „Niewidzialne życie Addie LaRue” zawierało postać o imieniu Henry, którą Schwab opisuje jako postać, w której „napisała”.
W powieści z 2020 r. Tytułowe handel postaciami są zapominane przez wszystkich, których spotyka dla nieśmiertelności. Henry jest pierwszą osobą, która pamięta ją po umowie z diabłem.
Jeśli Addie i jej poczucie nadziei są inspiracją, historia Sabine, Charlotte i Alice bardziej opowiada o nieśmiertelnych istotach.
„Chciałem czegoś bardziej gniewnego” – mówi Schwab. „Myślę, że to tylko wskaźnik mojego własnego rozwoju jako osoba. Myślę, że to wskaźnik krajobrazu świata. Po prostu spędzam dużo czasu, czując się zdezorientowany lub zły lub co masz”.
Jest zatem, że „Burowanie naszych kości” jest osadzone w tym samym wszechświecie co „Addie LaRue”. Oba są podejściem Schwaba na „miejską fantazję, ale w sposób literacki”, mówi, że światowy świat jest nagrodzony, że nazywa się „ogrodem”.
„Nie zdziwiłbym się, gdybym odwiedził tę przestrzeń, ponieważ jest to miejsce, które naprawdę lubię twórczo i estetycznie” – mówi Schwab. „Widzę, że ogród rośnie razem, rozróżnia i w wielu kierunkach”.
W „Addie LaRue” jest nawet kamea w „Addie LaRue” w momencie mrugnięcia i pomijasz się w połowie książki, opowiadanej z perspektywy Charlotte. Celem jest ustalenie, że w tym ogrodzie „Istnieje wiele rodzajów magii, cudu i potworności, po prostu powiązane z naszym czasem i miejscem oraz naszą historią”.
Schwab twierdzi, że tylko czytelnicy o oczach mogą dostrzec odniesienie. I chociaż nazywa to „najsumniejszym wątkiem”, który prawdopodobnie kiedykolwiek wiązałaby między swoimi książkami ogrodowymi, ma to konsekwencje dla szerszej historii.
„Ma reperkusję, jeśli czytelnicy zatrzymają się i pomyślą o tym, a mianowicie, że postacie te zajmują ten sam teren” – mówi Schwab. „Współistnieją w tym samym krajobrazie. Historia Addie w pewnym momencie zaplątała się w jeden z naszych wampirów”.
