„Przejdź przez”: jak zaczęły się drzwi

W 1967 roku ten film przedstawił nowy amerykański zespół: drzwi, które szybko zapalą świat muzyczny w ogniu, z dźwiękowym hipnotycznym, mistycznym i prawie groźnym:

Wiesz, że dzień niszczy noc
Noc dzieli dzień
Próbowałem uciec, próbowałem się ukryć
Przejdź na drugą stronę
Przejdź na drugą stronę
Przejdź na drugą stronę, tak

Oni Zebrali się 60 lat temu w Wenecji w Kalifornii: Jim Morrison, poeta w skórzanych spodniach, wspierany przez Raya Manzarek na Keys, Robby Krieger na gitarze i John Densmore na perkusji.

Drzwi wkrótce przerwały, w maju 66 roku, w londyńskiej mgle, maleńkim klubem nocnym na Sunset Strip. To teraz sklep fryzjerski. „Och, potrzebuję fryzury”, zaśmiał się Densmore podczas niedawnej wizyty powrotnej.

Właściciel sklepu fryzjerskiego, Chad Oringer, zapalony fan drzwi, poprosił o zdjęcie z Densmore i Krieger, ostatnimi, ocalałych członków zespołu.

Drzwi zostały wystrzelone przez londyńską mgłę, ale szybko dostały kolejny koncert zaledwie kilka drzwi w dół zachodzące słońce, przy whisky za Go. Gra tam, powiedział Krieger, był „największą ofertą w mieście”.

„To był Mecca” – dodał Densmore.

Pokój nie różni się zbytnio od tego, co wtedy było. „Scena jest niższa” – powiedział Densmore. Ludzie tańczyli przed sceną. „I wszyscy byliby tam, wiją się wokół. Bardzo inspirujące!” Zaśmiał się.

Opisał improwizacyjną postawę zespołu: „Ray wręczył mi zmiętą kartkę papieru i powiedział:„ Dzień niszczy noc. Night dzieli dzień. Spróbuj uciec. Spróbuj ukryć… włamać się ”.

Morrison nigdy wcześniej nie śpiewał ołowiu, a Densmore na początku nie był pewien: „Był tak nieśmiały, to było śmieszne. I pomyślałem:„ To nie jest następny Mick Jagger! Ale uwielbiam grać muzykę, więc oszukuję tutaj ”.

Zapytałem: „Dlaczego miałeś zaufanie, że zespół pracowałby, gdyby był tak niedoświadczony jako piosenkarz?”

„To były słowa” – powiedział Krieger. „Były tak inne niż wszystko, co tam było”.

„Utalentowany” – powiedział Densmore. „„ Płyńmy na Księżyc. Wspinajmy się przez fala… ”psychodeliczna piosenka miłosna. Wow!”

W 1967 r. DJ DJ Dave’a DJ z Los Angeles zaczął odtwarzać swoje płyty w swoim programie „The Diamond Mine”. Krieger powiedział: „I cały czas dzwoniłby do nas i mówił:„ Hej, stary.

„Zapal mój ogień”, napisane przez Kriegera, poszedł na numer 1.

Ale kłopoty Morrisona z alkoholem i narkotykami były już widoczne. Densmore powiedział: „Na początku pamiętam, że rozmawialiśmy:„ Och, on jest irlandzkim pijanym. Będzie żył wiecznie. Ale w głębi duszy może jest tylko strzelistą gwiazdą, która będzie szybki ”.

– Od razu wiedziałeś o tym? Zapytałem.

„Trochę to wyczuło”.

„Czy trudno było zaakceptować?”

„Tak” – powiedział Densmore. „Mam na myśli, że tęsknimy za jego kunsztem jak szalony. Nie tęsknimy za jego samozniszczeniem”.

Po nagłej śmierci Morrisona w Paryżu w 1971 roku w wieku 27 lat Densmore i Krieger nie zawsze zgadzali się z Manzarek na temat dziedzictwa zespołu. „Czasami czułem, że za dużo sprzedaje drzwi. To dla krytyków” – powiedział Densmore.

Krieger powiedział: „Próbowałby rozpowszechnić plotkę, którą Jim nie umarł”.

Dlaczego? „Uwielbiał mitologię” – odpowiedział Densmore.

„Mieszkał dla drzwi” – powiedział Krieger. „Mam na myśli, że to było całe jego życie, wiesz? I nie chciał, żeby to się skończyło”.

Manzarek zmarł w 2013 roku.

60. rocznica zespołu jest obchodzona w nowej książce „Noc dzieli dzień”.

Do końca drzwi były grupą improwizacyjną. Jedna z ich najbardziej znanych piosenek wyrosła z innej melodii, na której zablokowali się podczas sesji. „Rozgłuszaliśmy się” – powiedział Densmore i „Ghost Riders in the Sky„ przekształcili się w „jeźdźców na burzy”. To było ostateczne nagranie Morrisona.

W Whisky A Go Go co miesiąc, Krieger (obecnie 79) grał w całości album do drzwi. Densmore (80) niedawno siedział na perkusji.

„Cóż, te dwa geeze wciąż oddychają” – zaśmiał się Densmore. „Keith i Mick mają 80 lat i są tam dyplami. Są inne drogi!”

Aby uzyskać więcej informacji:

Historia wyprodukowana przez Gabriela Falcona. Redaktor: Joseph Frandino.

Zobacz także: