W marcu 1998 r. 23-letnia Amy Lynn Bradley wsiadła do Rhapsody of the Seas z rodzicami i młodszym bratem na rejs karaibski. Zaledwie półtora dnia na wycieczkę zniknęła.
Statek zbliżał się do Curaçao, a Amy Bradley spóźniła się z bratem w klubie nocnym statku, zgodnie z FBI. Wczesnym rankiem zniknęła.
Sprawa zwróciła wówczas uwagę krajową i od dziesięcioleci wychodzi na fora internetowe, prawdziwe podcasty przestępcze i specjały telewizyjne. Ale zniknięcie Amy Bradley nigdy nie zostało rozwiązane. Nie znaleziono ciała. Nie złożono żadnych zarzutów. I żadne oficjalne wyjaśnienie nigdy nie zostało potwierdzone.
Teraz, 26 lat później, zaginęła nowe dokumenty Netflix, „Amy Bradley”, patrzy na jej zniknięcie. Reżyseria Ari Mark i Phil Lott, trzyczęściowa seria powraca do kluczowych relacji i teorii świadków-od możliwych scenariuszy za burtę po zorganizowany handel ludźmi-koncentrując się na dziesięcioleciach poszukiwania odpowiedzi rodziny.
„Historia ma tak wiele warstw”, mówi Mark Today.com. „A kiedy siedzisz z tą rodziną w ich domu i słyszysz, przez co przeszli, rozumiesz, dlaczego jest to historia, która zasługuje na opowiadanie”.
Od dawna przypadek
Amy Bradley zniknęła we wczesnych godzinach porannych 24 marca 1998 r., Gdy statek zbliżał się do wyspy Curaçao.
Według policji Curacao, jak donosi Sun-Sentinel Sun-Sentinel na Balkon na balkonie ósmego pokładu statku o 4:30 rano o 4:30 rano.
Wówczas, Holandia Antilles Coast Strogi por. Sjoerd Soethout powiedział, do reporterówByć może upadła z balkonu.
FBI w tym czasie przeszukało statek w St. Maarten, następnym celu, a rzeczniczka FBI powiedziała, że agencja „nie ma dowodów na faul”, poinformował AP.
FBI nadal oferuje nagrodę za 25 000 USD za informacje prowadząc do powrotu do zdrowia Bradleya.
Teorie rodziny
Od lat krążyły dziesiątki wyjaśnień – w tym teoria, którą została porwana i spekulacje, że upadła lub przeskoczyła za burtę.
Jej rodzina od dawna wierzy, że została zabrana wbrew swojej woli i może nadal żyć, co jej rodzice, Ron i Iva Bradley oraz brat Brad Bradley w dokumencie.
Docuseries nie oferuje ostatecznego wniosku. Zamiast tego buduje szczegółową oś czasu i prowadzi widzów przez to, jak rozwijało się śledztwo i gdzie osiągnęło ślepe zaułki. Przez cały czas seria umieszcza Bradleys w centrum historii, oferując portret rodziny wciąż żyjącej z pytaniami. Docuseries zawiera również wywiady z ludźmi, którzy uważają, że widzieli Amy Bradley w różnych lokalizacjach na Karaibach.
„Rzeczą, która utrzymuje ich i utrzymuje nas, jest to, że ich nadzieja jest całkowicie niewytłumaczalna”, mówi Mark. „Amy jest dla nich obecna każda sekunda każdego dnia”.
„Każdy dzień nie był tylko kolejnym dniem produkcji, każdy dzień był kolejnym dniem, w którym Amy może być w domu”, dodaje Lott.
Ron i Iva Bradley złożyli dwa procesy sądowe tego samego dnia przeciwko Royal Caribbean Cruises Ltd. w sądzie w Miami-Dade. Obaj zostali zwolnieni w 1999 roku.
Opowiadanie historii bez wniosku
Bez ostatecznego wniosku w sprawie Amy Bradley, twórcy „Amy Bradley zaginęło” stanęli przed wyzwaniem: jak opowiedzieć kompletną historię, gdy centralna tajemnica pozostaje nierozwiązana?
„Naprawdę staraliśmy się nie prezentować widzom niczego, co nie uważaliśmy za prawdziwe lub wiarygodne”, mówi Mark. „Istnieje wiele sprawdzania faktów, wiele gromadzenia informacji i badań, które dotyczą tych rzeczy, więc jeśli pewne leady nie miały substancji, nie umieściliśmy ich w programie”.
Takie podejście poprowadziło, w jaki sposób ustrukturyzowało serię. Odcinki nie są tylko ciągiem plotek – podążają za wyraźną osłoną, zakotwiczoną przez dowody, oficjalne raporty i bezpośrednie wywiady. Każda teoria wprowadzona w serii, niezależnie od tego, czy obejmuje faul, przypadkową śmierć, czy handel ludźmi, jest zakorzeniona w wiarygodnej informacjach, ale nigdy nie jest opracowana jako ostateczna prawda.
Rezultatem są dokurniki, które opiera się sensacyjności. Zamiast obiecujących odpowiedzi, pochyla się do niepewności, zachęcając widzów do usiąść z dyskomfortem, z którym żyli Bradleyy od ponad dwóch dekad.
„Wchodzisz do projektu takiego jak to myślenie, może gdzieś wylądujesz. I zamiast tego, za każdym razem, gdy myśleliśmy, że mamy przybicie teorii, coś innego by ją rozwinął” – mówi Lott. „Mówilibyśmy:„ OK, to zdecydowanie to ”. A potem do następnego dnia: „Nie.”
Chociaż nie ujawnią, jaką teorię osobiście wierzą, zgadzają się, że coś zmieniło się wcześnie tego ranka na statku. „Stało się coś, czego nie można wyjaśnić około 5:45 na tym statku” – mówi Lott. „To zapoczątkowało oś czasu, na którą nie można łatwo odpowiedzieć”.
Mark dodaje, że dwuznaczność nigdy nie oznaczała obojętności. „Wiemy, że jest w tym coś więcej” – mówi. „To nie jest takie wycięte i suche”.
W odcinku 3 serial wyjaśnił swoją pozycję: chodzi o to, aby nie zapewnić zamknięcia, ponieważ zamknięcie może nigdy nie nadejść. Zamiast tego chodzi o stworzenie jasności wokół faktów, jednocześnie uhonorowanie dwuznaczności, która wciąż określa sprawę Amy Bradley.
Co robi teraz rodzina Amy Bradley
Ostatni odcinek „Amy Bradley Is Missing” nie oferuje rozwiązania. Zamiast tego oferuje zaproszenie-ponowne zaangażowanie się w sprawę, która po 26 latach nadal zawiera pytania bez odpowiedzi dla jej rodziny.
Dla filmowców nie jest to tylko opowieść o żalu jednej rodziny. To także opowieść o tym, jak zbiorowa uwaga, nawet dekady później, może nadal pomóc odkryć prawdę.
„Zawsze jesteśmy podekscytowani dostaniem programów dla publiczności”, mówi Lott Today.com. „To wspaniały wniosek dla procesu, ale kiedy poznajesz tę rodzinę i słyszysz, jak obecni i żywe są dla nich każda sekunda każdego dnia, odpowiedzialność za uzyskanie pokazu w powietrzu dotyczy życia i śmierci”.
Rodzina Amy nadal utrzymuje nadzieję. W końcowych momentach serii jej matka, Iva Bradley, mówi, że budzą się każdego dnia, myśląc „może dzisiaj” i idą spać każdej nocy, myśląc „może jutro”.
Ta nadzieja, niezachwiana po ponad dwóch dekadach, twierdzą filmowcy zakotwiczyli cały projekt.
Pomiędzy chwilami niepewności i nierozwiązanymi potencjalnymi potencjalnymi klientami seria powraca do osoby w centrum: córka, siostra, przyjaciółka. „Ten program, bardziej niż inni, wydaje się wspólny” – mówi Mark. „Jeśli uda nam się zaangażować wystarczającą liczbę ludzi na całym świecie – ludzi, którzy chcą coś zrobić, ludzie, którzy chcą pomóc – uważamy, że istnieje prawdziwa szansa, że coś nowego może wyjść na jaw”.
Dla Bradleyów ta możliwość jest wszystkim. Nawet teraz, gdzieś uwierzą, że coś wie. I wciąż czekają, aż odpowiednia osoba będzie się wypowiedzieć.
