Zapach śmierci „wypełnia powietrze” w pobliżu epicentrum trzęsienia ziemi w Myanmaru | Wiadomości o trzęsieniach ziemi

Wszystko, Miname – „Teraz z każdym podmuchem wiatru zapach martwych ciał napełnia powietrze”, mówi Thar Nge, mieszkaniec sagaing – miasto najbliżej epicentrum Niszczycielskie trzęsienie ziemi 7.7 To uderzyło w Birmę w piątek.

„W tym momencie odzyskuje się więcej ciał niż ocalałych”, powiedział w niedzielę Thar Nge, wyjaśniając, jak wyjaśnia ratownicy Z pobliskiego Mandalay właśnie przybył do Sagaing wcześniej tego samego dnia, po mostu Yadanabon, obejmującym rzekę Irrawaddy, otworzył się ponownie.

Bliski most Ava, zbudowany około 90 lat temu podczas brytyjskich rządów kolonialnych, był jednym z wielu struktur, które należy upaść, gdy trzęsienie uderzyło ponad 48 godzin temu, zabijając co najmniej 1700 osób i raniąc ponad 3400 – raniąc ponad 3400 – wstępny Ofita ofiarowa, która z pewnością wzrośnie, ponieważ pełny zakres katastrofy staje się znany w nadchodzących godzinach i dniach.

„Drużyny ratownicze z Mandalay nie mogły do ​​nas natychmiast skontaktować, ponieważ upadł most. Właśnie dlatego przybyli tylko dzisiaj”, powiedział Thar Nge, badając ruiny miasta i opowiadając, jak stracił nadzieję na znalezienie swojego syna.

Powiedział, że wielu w mieście miało Zagubione bliskich.

Do tej pory odzyskano prawie 90 ciał – o których wiedział – w porównaniu z 36 osobami uratowanymi z ich spłaszczonych domów, firm i licznych świątyń buddyjskich w okolicy.

„Wiele osób, a także mnichów i mniszek w Sagaing, zostało uwięzionych pod budynkami, w tym klasztorami i zakonnicami” – powiedział.

„Koncentruje się na ratowaniu żywych do odzyskania i zakopania zmarłych”.

Zapach rozkładających się ciał jest wszędzie w saga.

W Mandalay, drugim co do wielkości mieście w kraju, położonym 22 km (14 mil) na wschodzie, brak specjalistycznego sprzętu spowodował, że ratownicy i krewni ludzi uwięzionych kopią gołymi rękami, aby znaleźć ocalałych.

Warunki są surowe.

Wraz z zmiętymi drógami całe bloki budynków albo źle uszkodzone lub zniszczone, a w niedzielę przecinają zasilanie do większości Mandalay i Sagaing, oba miasta uległy temperaturom o wysokości 39 stopni Celsjusza (102 stopni Fahrenheita).

Wcześniej zrozpaczona Ko Lin Maw niewiele mogła zrobić, ale poczekaj na pomoc w jego obaleniu w Mandalay.

„Moja matka i moi dwaj synowie są nadal uwięzieni pod gruzami”, powiedział Al Jazeera.

Nawet gdyby mógł uzyskać sygnał na telefon komórkowy, aby zadzwonić po pomoc, kilka zespołów ratowniczych w Mandalay priorytetowo traktuje większe miejsca katastrofy, w których wiele osób uważa się za uwięzionych, powiedział Ko Lin Maw.

„Liczba ratowników jest wyraźnie za mało, aby uratować ofiary”, powiedział, lamentując, że minęło 48 godzin od czasu trzęsienia ziemi i ani odpowiednia liczba pracowników ratunkowych, ani zapasy pomocy nie dotarły jeszcze do miasta.

Pracownik straży pożarnej Myanmar, Htet Wai przybył do Mandalay w niedzielę rano ze stolicy komercyjnej kraju, Yangon, położonego 627 km (390 mil) na południe.

Dzięki komunikacji po trzęsieniu trzęsienia poważnie utrudnionych, pozostawiając ledwo pracujące usługi telefonów komórkowych i szkicowe połączenia internetowe, Htet Wai powiedział, jak jego zespół polegał na informacjach opublikowanych na Facebooku, aby ustalić, gdzie najbardziej potrzebna jest ich pomoc.

„Dziś rano, gdy tylko przyjechaliśmy, poszliśmy do miejsca, w którym znaleźliśmy online”, powiedział Htet Wai.

Powiedział jednak, że ich pierwsza próba ratunek była odzyskaniem ciała.

Htet Wai powiedział, że on i jego koledzy będą mieli nadzieję, mimo że sytuacja byłaby tak tragiczna.

„Z tym upałem obawiam się, że znajdziemy więcej ciał niż ocalałych. Ale dołożymy wszelkich starań, aby uratować jak najwięcej żyć”, powiedział Al Jazeera.

Powiedział, że oprócz bardziej wykwalifikowanych ratowników i ciężkiego sprzętu do przemieszczania gruzu było pilne potrzeba worków na ciało.

Prognozy pogody przewidują, że w tej centralnej części Myanmaru temperatury w ciągu dnia osiągnęły 40C (104F) i powyżej tego tygodnia, a Htet Wai powiedział, że ciała osób, które zmarły i są nadal uwięzione w budynkach szybko rozkładają się.

„Ciało, które znaleźliśmy, już się rozkładało. To bolesne” – powiedział.

„To poza tym, co możemy sobie poradzić sami” – dodał.