„Wybuchowa nierówność”: walka o serca i umysły lewicy Polski | Wiadomości z wyborów

Krakow, Polska – Jako Adrian Zandberg, przywódca lewicowej partii Polski Razem (Razem), przygotował się do rozmowy z dużym tłumem na swoim wiecu na jednym z centralnych kwadratów Krakowa w środę w tym tygodniu, nie przygotowywał się do niedzielnego konkursu w niedzielę Wybory prezydenckie.

Rozmawiając z rewolucyjną gorliwością do wiwatującego tłumu, Zandberg przedstawił swoje ideały: wysokiej jakości usługi publiczne, niedrogie mieszkania dla wszystkich, inwestycje w edukację i naukę oraz koniec toksycznego prawicowego duopolu w polskiej polityce.

Zandberg jest jednym z dwóch prezydenckich nadziei po lewej stronie – druga to Magdalena Biejat z Partii Lewki (lewej). Między nimi reprezentują siłę polityczną, która od dawna pozostaje na marginesie polityki. Niedzielny konkurs to także walka o kierownictwo tego ruchu, który jest popularny wśród miejskich, ogólnie młodszych ludzi.

Sondaże opinii sugerują, że ostateczna bitwa prezydencka-głosowanie w pierwszej rundzie odbędzie się w niedzielę-będzie między dwoma ulubionymi, Rafałem Trzaskowskimi i Karol Nawrocki, przedstawiciele prawicowych partii obywatelskich platformy oraz prawa i sprawiedliwości (PIS), które dominowały w scenie politycznej kraju przez ostatnie 20 lat.

Niemniej jednak Zandberg był pewny siebie i pełen pasji, gdy zwrócił się do swoich zwolenników.

„Uważam, że możemy zbudować inną, lepszą Polskę. Uważam, że Polska możemy stać się krajem z przyzwoitymi usługami publicznymi” – oświadczył. „To, że możemy sobie pozwolić ludziom na 20. gospodarce na świecie, aby przestali umierać w kolejce, aby zobaczyć się z lekarzem. Że możemy sobie pozwolić na młodych, ciężko pracujących ludzi, aby móc wynająć dach nad głowami za normalną cenę, aby mogli sobie pozwolić na założenie rodziny”.

Nazywając obecny system „niekonstytucyjnym” i taki, który „eksploduje z nierównościami”, wezwał do zmiany. System, powiedział, „jest zagrożeniem dla przyszłości Polski”.

Podobnie jak inni lewicowi politycy, był zagorzałym krytykiem neoliberalnych poglądów dwóch głównych kandydatów, ich braku zaangażowania w zabezpieczenie niedrogich mieszkań dla ludzi (co jest prawem konstytucyjnym), próbuje sprywatyzować system opieki zdrowotnej i ich pozorne objęcie rosnącego anty-migranckiego nastroju w kraju.

Mająca „prawdziwy” wpływ na polską politykę

Dzień wcześniej, na innym placu w Central Krakow, Biejat, głównym konkurentem Zandberga dla serc i umysłów lewicy Polski i zastępca marszałka Senatu, stała przed własnym tłumem kibiców. W przeciwieństwie do Razem Zandberga, jej partia, Lewca, jest częścią rządzącej koalicji obywatelskiej wraz z centralną prawą platformą obywatelską.

Decyzja Lewcy o wejściu do rządu koalicyjnego pod koniec 2023 r. Wprowadziła krytykę wśród niektórych po lewej stronie i stała się główną kością rywalizacji między dwoma lewicowymi kandydatami na prezydenta.

Przemawiając we wtorek na swoim wiecu, Biejat bronił decyzji o dołączeniu do koalicji jako właściwej. Według niej pozwoliło jej partii mieć rzeczywisty wpływ na politykę w Polsce.

Wymieniła ich osiągnięcia: „To dzięki Lewcy w rządzie udało nam się wprowadzić dodatek emerytalny dla wdów. Udało nam się wprowadzić program pilotażowy, który skrócił godziny pracy. Udało nam się zwiększyć zasiłek pogrzebowy” – powiedział Biejat.

„Zmieniliśmy definicję gwałtu, aby kobiety nie musiały już wyjaśniać sędziom, że to nie ich wina, że ​​ktoś ich skrzywdził. Dzięki nam rodzice przedwczesnych dzieci otrzymali dodatkowe dni urlopu na każdy tydzień spędzony w szpitalu z małym dzieckiem”.

Tłum Krakow, choć mniejszy niż Zandberg, dopingował deklaracje poparcia Biejata dla praw kobiet, osób LGBTQ i osób niepełnosprawnych i niedrogich mieszkań.

Kruche odrodzenie?

Dwukrotnie prezydentura lewicowego Aleksandra Kwasniewska, niezależnego, ale także jednego z założycieli Demokratycznego Sojuszu Lewicowego, była bardzo skuteczna. Zgodnie z jego prezydencją, który zakończył się w 2005 r., Polska dołączyła do NATO i Unii Europejskiej i wprowadziła nową konstytucję. Jednak od jego odejścia lewica była w kryzysie.

Podczas gdy ideały lewicowych kandydatów ledwo różnią się od idei lewicowych kandydatów w innych krajach europejskich, ich apelacja w Polsce jest obecnie ograniczona, ponieważ ludzie rozczarowali się imigracją, a uraza wobec miliona Ukraińskich Uchodźców, którzy schronili się przed wojną z Rosją. Według najnowszej sondy Politico, dwóch lewicowych kandydatów ma wygrać 5 procent głosów.

W ostatnich wyborach europejskich w 2024 r. Lewica zabezpieczyła zaledwie 6,3 procent głosów, najniższy wynik w swojej historii. W ostatnich wyborach parlamentarnych z 2023 r. Partia zabezpieczyła zaledwie 5,3 procent głosów. Pytanie brzmi teraz, czy strony lewicowe mogą zacząć powracać.

Niektórzy obserwatorzy widzą oznaki możliwego odrodzenia – ale jest to kruche.

„Każdy wynik powyżej 5 procent dla każdego z kandydatów (w nadchodzącym konkursie prezydenckim) byłby dobrym wynikiem. I poniżej 4 procent – złe”, powiedział Bartosz Rydlinski, politolog na Cardinal Stefan Wyszynski University w Warszawie.

Uznaje Zandberga „Restarting the Razem Partii Partii”, odwołując się do młodszych wyborców. „Ostatnie badania pokazują, że konkuruje z Slawomir Mentzen (bardzo popularny ultrakonserwatywny i wolnorynkowy przywódca Partii Konfederacji) jako numer jeden wśród najmłodszych wyborców.

„Magdalena Biejat z jej strony reprezentuje kobiety z klasy średniej, żyjące w dużych miastach. Jest ich lustrzanym wizerunkiem. Wybory pokaże, który z nich jest bardziej popularny”, powiedział Rydlinski.

Ograniczony apel

Podczas ostatnich wyborów prezydenckich pięć lat temu Robert Biedron z Lewcy, który jest obecnie polskim członkiem Parlamentu Europejskiego (MEP), zdobył zaledwie 2,2 procent głosów. Tym razem lewica powinna poradzić sobie lepiej, ale jej urok pozostaje ograniczony.

Według ekspertów lewica straciła wiele tradycyjnej bazy wsparcia dla nacjonalistycznej partii konserwatywnej i sprawiedliwości (PIS), która przyciągnęła wyborców hojnymi pakietami opieki społecznej. W tych wyborach prezydenckich Karol Nawrocki, wspierany przez PIS, ma zająć 25 procent głosów w pierwszej rundzie, zgodnie z zagregowaną sondażem Politico.

Dzieje się tak pomimo faktu, że Nawrocki porzucił prawo i zaangażowanie sprawiedliwości w dobrobyt społeczny i przyjął myślenie o wolnym rynku, skupiając się na wzmocnieniu sojuszu z USA, jednocześnie dystansując Polskę od UE.

Jego główny konkurent, Rafał Trzaskowski z centralnej platformy obywatelskiej, wynosi 31 procent.

„Lewica nieustannie stara się odzyskać prospołeczne wyborcy i sprawiedliwość, ale jak dotąd to zawiodło”, powiedział Al Jazeera Jakub Majmurek, komentator lewicowej Polityka Polityczna Polityczna. „Po pierwsze, ponieważ wyborcy ci często obliczają i czują, że prawo i sprawiedliwość są znacznie bardziej wiarygodnym dostawcą opieki społecznej niż słaba lewica.

„Po drugie, wyborcy ci są w dużej mierze pro-kościelowi i znacznie bardziej konserwatywni, jeśli chodzi o problemy społeczne niż lewica”.

Analitycy twierdzą, że dobry wynik dla lewicy w niedzielnych wyborach może spowodować przywrócenie lewicowej polityki do programu i dokonać pewnych osób w odwróceniu długoterminowego trendu skrajnie prawicowych i centralnych polityków dominującego rządu.

„Jeśli połączony wynik Biejata i Zandberga wynosi około 10 procent, w drugiej rundzie wyborczej Trzaskowski lub nawet Nawrocki będą musiały jakoś spróbować ubiegać się o ten lewicowy elektorat”-wyjaśnił Majmurek.

„Byłby to najlepszy scenariusz dla lewicy. Zwłaszcza jeśli obaj kandydaci otrzymają podobny procent głosowania. To pokazałoby, że żaden z nich nie jest hegemonem i nie może zbudować lewicy bez drugiego”.