Wagner vs Africa Corps: Przyszłość rosyjskich paramilitarnych w Mali | Wiadomości wojskowe
W tym miesiącu rosyjski strój najemny Wagner Group ogłosił swoją sumę wycofanie Z Mali, twierdząc, że zakończyła swoją misję po trzech i pół roku działalności w kraju Afryki Zachodniej.
Przez lata Wagner walczył z rebeliantami i grupami uzbrojonymi w imieniu rządu Malian, a także dochodząc interesy Rosji w Sahelu.
Ale gdy Wagner opuści, doradcy ds. Bezpieczeństwa z Afryki Korpus, grupa paramilitarna kontrolowana przez Kremla, pozostanie na ich miejscu, zapewniając utrzymującą obecność sił rosyjskich.
Co więc ta zmiana oznacza dla Mali i czy istnieje różnica między dwiema rosyjskimi grupami paramilitarnymi a ich misją w Afryce?
„Koalicja anty-zachodnie”?
Rząd Mali od dziesięcioleci jest uwikłany w konflikt z etnicznymi separatystami Tuarega na pustyni Sahara, a także bojowników powiązanymi z ISIL (ISIS) i Al-Kaidy.
Wcześniej siły francuskie pomagały rządowi Malian, ale wycofały się po zamach wojskowy W 2021 r. Ostatnia runda walki wybuchła w 2023 r., Kiedy rząd wojskowy Bamako przeprowadził nową ofensywę przeciwko rebeliantom.
„Malijska Junta zaprosiła Wagnera i Rosję do wsparcia ich w Mali – to naprawdę wynikało z frustracji (wojskowej) wsparcia udzielonego przez Francję i innych partnerów zachodnich” – powiedział Al Jazeera Flore Berger, starszy analityk z Afryki Północnej Globalnej Inicjatywy.
„Czuli, że pomimo lat pomocy sytuacja bezpieczeństwa się nie poprawiła, a kraje zachodnie presują ich, aby powrócili do rządów cywilnych, zorganizowała wybory itp. Rosja, za pośrednictwem Wagnera, za pośrednictwem Wagnera, zaoferowała wsparcie bez tych warunków. Było to postrzegane jako bardziej szacunek i wiarygodny partner, który nie ingerowałby w wybory polityczne Mali”.
Wydawało się również, że separacja od Francji wzmocniła suwerenność malijską.
„Francja jest byłym władcą kolonialnym Mali i jest co najmniej napięty związek”, powiedział Al Jazeera, badacz z Sahel International Crisis Group, Franklin Nossiter.
„Krótko mówiąc, zerwają się, a Mali rozpoczyna francuskie wojska… Rozmieszczenie w Mali było dość oportunistyczne, na górze Zachodu; było to wielkie czarne oko dla Francji”.
Podczas gdy Moskwa utrzymywała aktywną obecność w Afryce podczas Zimna wojnaJego ślad zmniejszył się w upadku postkomunistycznym lat 90., gdy Rosja poradziła sobie z własnymi problemami. Ale zostało to ożywione w ostatnich latach, jak to prezydent Władimir Putin poszukiwany Bardziej asertywna rola na scenie światowej.
„Oryginalny pchnięcie do Afryki w dużej mierze nastąpiło przez Wagnera” – powiedział John Lechner, autor Death Is Our Business: Rosyan Merveries i nowa era prywatnej wojny.
„Z czasem, gdy program odniósł sukces… zainteresowanie Kremla bardziej wzrosło, szczególnie po wojnie na pełnej skali na Ukrainie w 2022 r., Kiedy to była przydatna narracja, że Rosja nie tylko nie jest izolowana, ale istnieją kraje afrykańskie, które nadal szukają jej pomocy”.
Eksperci twierdzą, że najemnicy byli narzędziem rosyjskich interesów w Afryce, wykorzystując niezadowolenie z dawnymi potęgami kolonialnymi i neokolonialnymi, a także oferując bezpieczeństwo w zamian za zasoby, szczególnie w Republika Środkowoafrykańska. To było mniej w Mali, gdzie, pomimo Niektóre małe operacje wydobycia złota, niektóre Wagnerites były tak mocno prasowane na gotówkę, że rzekomo wyobrażono sobie sprzedawanie sardynek zniżki na kanałach na lokalnych rynkach. Tam priorytet dotyczył bardziej rosyjskiego wpływ nad Sahelem.
„Teraz jest to wyłącznie kwestia geopolityki, obalenia zbiorowego Zachodu z Afryki, tworząc koalicję anty-zachodnią”-wyjaśnił Sergey Eledinov, były rosyjski specjalista od Afryki z siedzibą w Dakar, Senegalu.
Czynnik Ukrainy
W ubiegłym roku pojawił się inny zagraniczny gracz w Malian Conflict.
Ustawienie żołnierzy Wagnera i Malian zostało zasadzone przez Tuareg Rebels w Tinzaouaten, w pobliżu granicy Algierskiej, w lipcu, zdobywając życie 84 rosyjskich najemników i 47 żołnierzy malijskich, w tym Nikity Fedyanin, blogerów za uczerwonym kanałem telegramowym, Gray Zone.
Ukraina szpiegowska, gur, przyznał Zapewniło to kluczową inteligencję rebeliantom przeciwko Rosji. Pojawiły się również doniesienia, że Ukraińczycy uczyli rebeliantów, jak obsługiwać drony.
W odpowiedzi Mali zerwała stosunki dyplomatyczne z Ukrainą.
„Nie jesteśmy do końca pewni, czy to wciąż trwa”, powiedział Nossiter o wsparciu Ukrainy.
„W tym czasie istniały doniesienia, że inni ukraińscy sojusznicy naciskali na Ukraińczyków, aby tego nie robili”, wyjaśnił, zauważając, że postrzegane „bliskie powiązania między grupami dżihadystów a niektórymi separatystami” mogli zdenerwować zachodnich sponsorów Kijowa.
Teraz, biorąc pod uwagę niedawne niepokojące porażki wobec żołnierzy Maliana i Rosji oraz intensyfikującą przemoc w północnym Mali, jest to dla wielu wątpliwe, czy misja Wagnera była sukcesem.
„Największym ukoronowanym zwycięstwem w malijskim wojsku w ciągu ostatnich kilku lat było odzyskanie tego miasta, Kidal (w 2023 r.), Które było wieloletnim separatystycznym twierdzeniem”-powiedział Nossiter. „To rodzaj zwycięstwa, na który ludzie wskazują i mówią: bez Wagnera nie byłoby to możliwe”.
Ale jednocześnie niepewność jest nadal głównym wyzwaniem, podkreślił badacz z Sahel.
„Dżihadystów, w ciągu ostatnich dwóch tygodni, zaatakowali trzy główne obozy wojskowe Malian. Zaatakowali także miasto Timbuktu i umieścili IED (improwizowane urządzenie wybuchowe) na wspólnym obozie treningowym Malian-Wagner na obrzeżach stolicy Bamako”-powiedział.
Tymczasem najemnicy zostali oskarżeni o celową śmierć i zniknięcia cywilów w ich kampanii kontrningu. W lutym przyszedł podobno konwój Tuareg wracający ze ślubu pod ogniem od Wagnera i Malian, zabijając co najmniej 20 cywilów, w tym dzieci i osób starszych.
„Ogólnie rzecz biorąc, rosyjska obecność pomogła Juncie pozostać u władzy i wydawać się silna, ale nie rozwiązała głębszych problemów bezpieczeństwa i doprowadziło to do większej izolacji od pomocy Zachodniej i Międzynarodowej” – dodał Berger.
Pozycja rosyjska została również osłabiona przez rozwój gdzie indziej.
„Pozycja Rosji stała się bardziej niepewna po upadku kluczowych centrum logistycznego w Syrii, w szczególności Tartous Port i Khmeimim Airbase, po upadku jego protegowanego Baszara al-Assada”, zauważył Alessandro Arduino, autor Money for Mayhem: Merceansems, prywatne firmy wojskowe, drony i przyszłość wojny.
Więcej niż tylko „Wagner zmienił się”
W 2023 roku ówczesny szef Wagnera, Jevgeny Prigozhin, zbuntował się przeciwko rosyjskim kierownictwu wojskowym, zanim następnie zginął w podejrzany Katastrofa samolotowa w sierpniu tego roku. Obawiając się kolejnego powstania, Kreml przeniósł się w Wagner i innych paramilitarnych, które od tamtej pory są ciasne zintegrowany W strukturę dowodzenia i Korpus Afryki zyskał na znaczeniu.
Według Edinowa wywołało to pewne napięcie.
„Niektórzy z bojowników Wagnera przeszli do Korpusu Afryki, ale większość z nich pozostała w służbie szturmowej” – powiedział.
„Po śmierci Prigozhina większość bojowników i dowódców nie chciała przejść do Korpusu Afryki, w wyniku czego oddziały szturmowe Wagnera pozostały w Mali do dziś. Zakładam, że teraz nie mieli wyboru (tylko wycofać się).”
Podczas gdy niektóre grupy paramilitarne są znaczne nakładanie się szacunki Twierdząc, że 70–80 procent personelu Korpusu Afryki są weteranami Wagnera, są to różne organizacje.
„Wiele raportów na ten temat – szczególnie na początku miesiąca po tym, jak po raz pierwszy ogłoszono Korpus Afryki – założył, że Afryka Korpus i Wagner byli tym samym, a AC po prostu zmieniło się”, powiedziała Julia Stanyard, kolejny analityk na globalnej inicjatywie.
„W rzeczywistości są to odrębne podmioty. Korpus Afryki jest ściślej zarządzany przez rosyjskie Ministerstwo Obrony i (rosyjska Agencja Wywiadu Wojskowego), GRU, niż kiedykolwiek miało to. Mają podobieństwa, a wielu z nich rekrutowanych do Korpusu Afryki, w tym wielu ich dowódców, to byłych Mercerzy Wagnera”.
Podczas gdy Wagner aktywnie angażował się na polu bitwy, Korpus Afryki ma służyć w bardziej doradczych możliwościach.
„Nawet po śmierci Prigozhina i jego buntu rząd rosyjski formalizuje swoją obecność w Sahelu” – zauważył Lechner.
„Ciekawie będzie zobaczyć, w jaki sposób, gdy Korpus Afryki w pełni przejmuje misję, w jakim stopniu Rosji obecność wojskowa będzie miała inny charakter w Mali. Jednostki Wagnera były niezwykle agresywne, bardzo często niezależne operacyjnie, często wychodząc z walki samodzielnie, a nawet nie towarzyszyć (Malian Żołnierze). Africa Corps był zaprojektowany jako więcej treningowej misji, która ma chronić siły stałej. I prawdopodobnie będzie to być więcej. Jest to część modów i niechęć do ryzyka. ”
Chociaż Wagner służył rosyjskim interesom, jako najemników, nadal pozwolili na wiarygodną zaprzeczenie Kreml.
„Jeśli wcześniej wszyscy zrozumieli, że Wagner to Rosja, ale formalnie była to prywatna firma, teraz jest to całkowicie Rosja. W związku z tym Rosja ponosi znacznie większą odpowiedzialność (za) wszystkie wynikające z nich konsekwencje, mianowicie czystki cywilów, grabieże i tak dalej” – powiedział Edinow.
„Nie ma rozwiązania wojskowego dla tego konfliktu siłami. Bez negocjacji jedynie eskaluje stopień konfliktu”.
