Statek o nazwie Madleen: Pierwsza rybka Gazy inspiruje misję solidarności | Wiadomości z konfliktami Izraela-Palestyna

Miasto Gazy – Jak Medane Popływa w kierunku Gazy, aby spróbować dostarczyć ratującej życie pomocy swoim ludziom, niewiele wiadomo o kobiecie, o której nazywano łódź: Madleen Kulab, jedynej rybołówce Gazy.

Gdy Al Jazeera Fird Malleen Club (Również pisowni Madelyn Culab) Trzy lata temu miała dwoje dzieci, spodziewała się trzeciego i żyła stosunkowo spokojnym życiem w mieście w Gazie z mężem, 32 -letnim Khaderem Bakrem, również rybakiem.

Madleen, obecnie 30 -letnia, nieustraszona wypłynęłaby do nieustraszonego blokady strzelaniny Izraela pozwoliłaby przywrócić ryby, które mogłaby sprzedać na lokalnym rynku, aby wesprzeć rodzinę.

Kiedy rozpoczęła się wojna Izraela z Gazą, rodzina była przerażona, a potem złamana w serce, gdy Izrael zabił ojca Madleena w strajku powietrznym w pobliżu ich domu w listopadzie 2023 r.

Uciekli z Madleen prawie dziewięć miesięcy ciąży do Khan Younis, a następnie do Rafah, do Deira El-Balah, a następnie Nuseirat.

Teraz wracają do resztek swojego domu w mieście Gazy, źle uszkodzonej przestrzeni, do której powrócili, gdy armia izraelska pozwoliła wysiedlonemu powrócić na północ w styczniu.

Odpowiedzialność i duma

Madleen siedzi na zmaltretowanej kanapie w uszkodzonym salonie, troje jej czworo dzieci siedzących z nią: Baby Waseela, jedna, na jej kolanach; pięcioletni safinaz obok niej; I trzyletni Jamal-dziecko, którego spodziewała się, kiedy Al Jazeera po raz pierwszy ją poznała-na końcu.

Mówi o tym, jak to było słyszeć od irlandzkiego przyjaciela aktywistę, że statek próbujący przełamać blokadę na Gazie, zostanie nazwany jej.

„Byłem głęboko poruszony. Czułam ogromne poczucie odpowiedzialności i trochę dumy”, mówi z uśmiechem.

„Jestem wdzięczna tym działaczom, którzy poświęcili się, zostawili swoje życie i pocieszenia i stanęli w Gazie pomimo wszystkich ryzyka”, mówi o grupie 12 aktywistów, w tym szwedzkiej działaczce klimatycznej Greta Thunberg i Rima Hassan, francuskiego członka parlamentu europejskiego.

„To najwyższa forma ludzkości i poświęcenia w obliczu niebezpieczeństwa”.

Khader siedzi na kolejnej sofie z sześcioletnią Sandy. Utrzymuje swój telefon ze zdjęciem Madleen, latając flagą palestyńską.

Madleen łowił łowić od 15 roku życia, znaną postać wyruszającą na łódź ojca, poznając wszystkich innych rybaków, a także stają się znane międzynarodowym działaczom solidarnościowym.

Oprócz przyniesienia do domu ryby, Madleen jest również wykwalifikowanym kucharzem, Przygotowanie sezonowych dań rybnych To były tak słynne, że miała listę klientów czekających na ich zakup od niej. Szczególnie popularne były potrawy wykonane z wszechobecnych sardynek Gazy.

Ale teraz nie może już łowić ryby i nie może ani Khader, ponieważ Izrael zniszczył ich łodzie i cały magazyn pełen sprzętu wędkarskiego podczas wojny.

„Straciliśmy wszystko – owoc życia” – mówi.

Ale jej strata nie dotyczy tylko dochodu. Chodzi o tożsamość – jej głębokie połączenie z morzem i połowami. Chodzi nawet o prostą radość z jedzenia ryb, które cieszyła się „10 razy w tygodniu”.

„Teraz ryby są zbyt drogie, jeśli w ogóle go znajdziesz. Tylko kilku rybaków wciąż ma sprzęt i ryzykują swoje życie, aby trochę złapać” – mówi.

„Wszystko się zmieniło. Teraz pragniemy ryb w środku tego głodu, przez który żyjemy”.

Śpiąc na gołej podłodze, noworodek w jej ramionach

Po uderzeniu lotniczym w pobliżu domu rodzinnego w listopadzie 2023 r. Pierwsze wysiedlenie rodziny Madleen było Khan Younis, zgodnie z instrukcjami armii izraelskiej, że będą tam bezpieczniejsze.

Po poszukiwaniu schronienia skończyli w małym mieszkaniu z 40 innymi wysiedlonymi krewnymi, a potem Madleen zaczęła się porodować.

„To było trudne, brutalne narodziny. Bez ulgi w bólu, bez opieki medycznej. Byłem zmuszony opuścić szpital zaraz po porodzie. Nie było żadnych łóżek z powodu przytłaczającej liczby rannych” – mówi.

Kiedy wróciła do schroniska, sprawy były równie tragiczne. „Nie mieliśmy materaca ani nawet koca, ani ja, ani dzieci” – powiedziała.

„Musiałem spać na podłodze z moim noworodkiem. To było fizycznie wyczerpujące”.

Następnie musiała mieć tendencję do czwórki dzieci w enklawie, w której formuła dziecka, pieluchy, a nawet najbardziej podstawowe artykuły spożywcze były prawie niemożliwe do znalezienia.

Wojna, jak mówi, przekształciła swoje rozumienie cierpienia i trudności.

W 2022 r. Ona i Khader walczyli o związanie końca między blokadą strzelaniny Izraela a częstym zniszczeniem ich łodzi. Był też dodatkowy ciężar bycia matką z małymi dziećmi i podejmowanie tak fizycznej pracy opodatkowanej.

Ale teraz sytuacja się pogorszyła.

„Nie ma już czegoś takiego jak„ trudne ”. Nic nie może się równać z upokorzeniem, głodem i horrorem, które widzieliśmy podczas tej wojny” – mówi.

Statek o imieniu Madleen

Przez całą wojnę Madleen pozostawała w kontakcie z międzynarodowymi przyjaciółmi i działaczami solidarnościami, których poznała przez lata.

„Podzielę się z nimi swoją rzeczywistością” – mówi.

„Zrozumieli przeze mnie sytuację. Czuli się jak rodzina”.

Jej przyjaciele za granicą oferowali zarówno wsparcie emocjonalne, jak i finansowe, a ona jest im wdzięczna, mówiąc, że poczuli, że Gaza nie była zapomniana, że ​​ludzie nadal dbali.

Jest również wdzięczna za zapamiętanie w nazwie Madleen, ale martwi się, że władze izraelskie nie pozwolą statkowi dotrzeć do Gazy, powołując się na przeszłe próby przechwycone.

„Przechwycenie statku byłoby najmniej. Mavi Marmara W 2010 roku, kiedy zabito kilka osób. ”

Niezależnie od tego, co się stanie, Madleen uważa, że ​​prawdziwe przesłanie misji zostało już dostarczone.

„Jest to wezwanie do przełamania globalnej ciszy, zwrócenie uwagi świata na to, co dzieje się w Gazie. Blokada musi się zakończyć, a ta wojna musi się natychmiast zatrzymać”.

„To również dla mnie przesłanie nadziei. Być może zbombardowali moją łódź, ale moje imię pozostanie – i będzie płynąć przez morze”.