Refaat Radwan nagrał swoją ostatnią misję i własne ostatnie oddechy.
Filmował z trzeciej karetki pogotowia w konwoju, w tym wóz strażacki, który wyszedł, by znaleźć karetkę Palestyn Red Crescent Society (ChRLS), która straciła kontakt z jego bazą.
Wszystkie pojazdy w konwoju były wyraźnie oznaczone, a światła awaryjne migały.
Na filmie członkowie załogi widzą zaginioną karetkę karetki przy drodze i zbliżają się, mrucząc modlitwy o bezpieczeństwo ich kolegów.
Następnie głos mówi: „Są rozproszone na ziemi! Spójrz, spójrz!” A RefAat zabraknie karetki pogotowia z innymi lekarzami, aby sprawdzić upadłych pracowników pomocy.
Potem dźwięk pocisków brzmi, gdy izraelscy żołnierze strzelają do mundurowanych lekarzy, którzy biegali, aby pomóc lekarzom, które już zabili. RefAat został trafiony.
W ostatnich chwilach modlił się i wielokrotnie powołał do matki, aby mu wybaczyła – za wybranie ścieżki ratownika medycznego, wyrządzając sobie krzywdę.
Izraelscy żołnierze zabili ośmiu pracowników ChRL tej nocy, a także sześciu pracowników z palestyńskiej obrony cywilnej, którzy wyszli z tej samej misji.
Został schwytany dziewiąty ratownik medyczny Assaad al-Nassasra.
Oto The Red Crescent Medics Izrael zasadził tego dnia, oczami ludzi, którzy ich kochali:
Cichy: Ashraf Abu Labda
Ze swoimi okularami i poważnymi twarzami Ashraf zawsze był uspokajający dla swoich kolegów.
32-letni medyk rozpoczął wolontariat w PRC w 2021 r.
Szybko zintegrował się ze społecznością PRCS, upewniając się, że wszyscy jego koledzy zjedził posiłek dla Iftar podczas Ramadanu. Albo gotowałby go w Centrum Czerwonego Półksiężyca, albo przyniósł trochę jedzenia jego rodzinnego z domu.
We wrześniu 2023 r. Ożenił się, a miesiąc później Izrael rozpoczął ludobójczą wojnę z Gazą.
Kiedy został zabity, zostawił swoją żonę i ich dwumiesięczną córeczkę, Wiam.
The Family Man: Ezzeddin Shaath
Ezzeddin miał 51 lat, kiedy izraelscy żołnierze go zabili, a ojciec sześciorga dzieci.
Oddany mężczyzna rodzinny miał wielkie poczucie humoru, ale wojna z Gazą oderwała od niego, gdy stopniowo przestał się śmiać.
Dołączył do PRC w 2000 roku, a cztery lata później poślubił Nivine, z którym miał czterech chłopców i dwie dziewczynki.
W pracy pozostał rodzajem opiekuna, upewniając się, że jego koledzy przynajmniej odpoczywali każdej nocy i coś do jedzenia.
Jego motto o pracy ratowniczej brzmiało: „Jeśli jest napisane, wrócimy (z misji), a jeśli nie wrócimy, to nasze przeznaczenie”, powiedział Al Jazeera jego kolega Ibrahim Abu Al-Kass.
The Miracle Worker: Mohamed Bahloul
Siedmioletni weteran Czerwonego Półksiężyca, 36-letni Mohamed uwielbiał swoją pracę, jak powiedzieliby ci każdy z jego kolegów.
Podczas kryzysów zatrzymywał się w Centrum Czerwonego Półksiężyca, wracając do domu, aby zobaczyć swoją żonę i sześcioro dzieci raz w tygodniu.
Jego dzieci w wieku od trzech miesięcy do 11 lat w tym czasie Izrael zabił Mohameda. W żałobie i zdezorientowane dzieci trzymają się myśli, że ich ojciec zmarł na misji humanitarnej, czyniąc go „męczennikiem”.
Abu al-Kass powiedział, że jego koledzy pamiętają go za to, że po prostu coś się wymyśla. Gdyby Mohamed usłyszał o rodzinie, która była wysiedlona i potrzebowała pomocy, sprawiłby, że tak się stanie.
Ponieważ on sam nie mógł używać karetek do przemieszczania rzeczy ludzi, słodko rozmawiałby w swojej rodzinie i przyjaciołom, dopóki nie znalazł transportu i schronienia dla tych, którzy zostali przesiedlone.
Ratownicy: Mustafa Khaafaga i Mohamed al-heila
Mustafa miała 50 lat z 15-letnim synem, a Mohamed miał 23 lata i singiel, ale kiedy się spotkali, ich wybryki były legendarne.
„Pewnego deszczowego dnia, ci dwaj szedli, gdy zobaczyli starszą kobietę próbującą przejść przez drogę, ale była zbyt mokra i śliska”-powiedział Abu Al-Kass.
„Więc spojrzeli na siebie. Jeden powiedział:„ Więc jesteśmy partnerami czy co? Bez względu na misję? ” a drugi powiedział: „Oczywiście, że jesteśmy!”
Poszli, zdobyli krzesło i przynieśli je kobiecie, poprosili ją, by usiąść, a potem podnieśli krzesło i ostrożnie przeszedł przez drogę, promieniejąc przez cały czas.
„Nosili ją, jakby była panną młodą”-kontynuował Abu Al-Kass. Podniesiona kobieta śmiała się i wiwatowała, dodał i wysłał kochające modlitwy za dwoma ratowcami.
Fotograf: Raed El-Sharif
25 -letni Raed uwielbiał robić zdjęcia. Głupie, poważne, swobodne, pozują.
I miał nadzieję, że pewnego dnia świat zobaczy jego obrazy i będzie w stanie przekazać cierpienie swojego ludu poprzez swoją pracę.
Zaczął wolontariat w PRCS w 2018 roku, kiedy miał 18 lat, podczas wielkiego marszu protestów powrotu.
Podczas tych demonstracji Izrael zabił 214 protestujących, w tym 46 dzieci, i zranił 36 100, w tym prawie 8800 dzieci.
Najmłodszy z pięciu rodzeństwa, Raed nie był jeszcze małżeństwem, chociaż jego rodzina miała nadzieję, że uda mu się pobrać po wojnie. Ale to się nie stało.
Ojciec Raeda opowiada o wstrząsającym dziewięciodniowym oczekiwaniu, aby dowiedzieć się, co się stało z jego najmłodszym dzieckiem, walcząc o powstrzymanie pewności, że został stracony wraz z kolegami.
Dobry wnuk: REFAAT RADWAN
Dwudziesto czteroletni RefAat był łagodną duszą, Abu Al-Kass powiedział Al Jazeera.
„Szczególnie upewnił się, że pomoże każdej starszej kobiecie, na którą się spotkał. Gdyby widział taką kobietę stojącą w kolejce do odebrania lekarstwa z apteki szpitalnej, poprosiłby ją, aby usiadła i poszła za nią przyciągnąć leki.
„To było tak, jakby szukał modlitw, które te łagodne kobiety powiedzą za niego, kiedy im pomogł. Przyniesie im to, czego potrzebują, a potem pożegnałby się tak czule, że każdy, kto uważa, że jest jego babcią”.
Odważny: Saleh Muammar
Saleh, 42 lata, lubił pomóc. W tej sprawie wszyscy się zgadzają.
Jego brat Hussein powiedział Al Jazeera, że Saleh również uwielbiał swoją pracę, odpychając się, gdy tylko wyzdrowiał po operacji w 2024 r.
W lutym ubiegłego roku Hussein wyjaśnił, Saleh miał misję pomocy rannym, gdy siły izraelskie otworzyły ogień do lekarzy, mimo że zostali poinformowani, że tam będą.
Saleh został poważnie ranny w ramieniu i klatce piersiowej i ostatecznie musiał spędzać czas w szpitalu na operację i wyzdrowienie, po czym wrócił prosto do pracy.
To była jego odwaga, skomentował Abu Al-Kass. „Był poświęcony pomocy i zwykł mówić, że gdziekolwiek ludzie płaczą o pomoc, tam powinniśmy być, aby na nie odpowiedzieć”.
Brak – szept dziecięcy: Assaad al -Nassasra
Asaad zawsze wykazywał niekończącą się cierpliwość do negocjacji z dziećmi, powiedział Abu Al-Kass.
Ilekroć widział dzieci bawiące się na ulicy, docierał do Wheeling i handlu, oferując im cukierki, aby zejść z drogi i grać w bezpieczne miejsce.
Dzieci szybko go wymyśliły i następnym razem bawią się na ulicy, chichocząc i mówiąc: „Oszukaliśmy cię!”
Ale Assaad nie wspominał i po prostu przekazywał słodycze.
Jego ciało nie było wśród osób znalezionych, gdy misja międzynarodowa poszła w poszukiwaniu zaginionych pracowników ratowniczych.
Został schwytany, związany i zabrany, według jednego ocalałego świadka, Munther Abed.
Według jego syna Mohameda, 47-letniego ojca sześcioosobowego ostatniego rozmawiała z rodziną wieczorem, kiedy zniknął, mówiąc, że jest w drodze do siedziby głównej ChRL, aby mieć Iftara z kolegami.
Kiedy próbowali zadzwonić do niego po czasie Suhoor, nie odpowiedział i dowiedzieli się z kwatery głównej, że nikt nie może dotrzeć do niego ani innych pracowników ratowniczych.
Zawsze ostrzegał swoją rodzinę, że ilekroć wyruszył na misję, może nie cofnąć, powiedział jego syn. Ale gdy Assaad kontynuował pracę ratunkową dla PRC, zawsze starali się unikać myślenia o tym.
