Islamabad, Pakistan – Kiedy Ayesha Khan, czteroosobowa matka, kupowała artykuły spożywcze dla swojej rodziny w tym tygodniu, cukier był wysoko na liście zakupów.
Kilka kilometrów w korytarzach władzy rząd i biurokraci Pakistanu próbowali wyrzucić poprawkę wysokościowych cen cukru. Ale dla Khana kupowanie cukru było koniecznością.
„Minęło prawie 20 dni od rozpoczęcia Ramadanu, a to będzie trzeci raz, kiedy kupuję dla rodziny pięciogodzinną torbę cukru”, Khan, która ma 30 lat, powiedziała Al Jazeera, robiąc zakupy na rynku Islamabadu, odwiedzanym głównie przez klientów klasy średniej.
„Co mogę powiedzieć? Wszyscy mamy słodycze i uwielbiamy naszą słodką herbatę i Rooh Afza!– dodała, śmiejąc się, odnosząc się do Popularne różane napój.
Ogólna inflacja w kraju trenowała w dół w ciągu ostatniego roku, a inflacja awarła z 23,06 procent w lutym 2024 r. Do 1,5 procent w lutym tego roku. Było to po tym, jak inflacja osiągnęła rekordowy poziom 38 procent w maju 2023 r.
Jednak w ciągu ostatnich kilku miesięcy cena cukru wzrosła o prawie 22 procent, wzrastając z 140 rupii na kilogram (0,50 USD) w styczniu do 171 rupii na kilogram (0,61 USD) w drugim tygodniu marca, zgodnie z Pakistanu Biuro Statystyki.
Ale na rynkach Islamabadu wielu klientów stwierdziło, że wzrost cen cukru był tylko szczyptą, a nie ciosem, w ich portfelach, dodając, że stabilność cen innych kluczowych towarów, takich jak mleko, pszenica i ryż, pomógł im zrównoważyć ich budżety.
27-letni Mohammad Shehzad kupował Jalebi-spiralny deser południowoazjatycki wykonany z mąki uniwersalnej i nasączony syropem z gorącym cukrem.
Powiedział, że podczas gdy Ramadan zwykle przynosił niewielki wzrost cen prawie każdego towaru, w poprzednich latach sytuacja było gorsza.
„Oczywiście uwielbiamy dodawać cukier do naszej herbaty i deserów, ale ponieważ nasze ogólne wydatki są pod kontrolą, wzrost cen cukru nie zranił nas zbytnio”, powiedział Al Jazeera, składając zamówienie na trzy kilogramy Jalebi, sprzedawane za 650 rupii (2,32 USD) na Kilogram, na kolację Iftar w domu.
Ramadan, z codziennymi rytuałami Suhoor i Iftar – Odpowiednio posiłki Predawn i po zwolnieniu-często przynoszą nieco wyższe spożycie różnych artykułów spożywczych.
Wajid Mehmood, kierownik Shikarpuri Sweets, sklepu deserowego, w którym Shehzad kupował Jalebi, powiedział, że chociaż ogólny koszt nakładu wzrósł z powodu rosnących cen cukru, wpłynęło to głównie na marginesy zysku.
„Kupujemy około 10 do 12 worków dziennie, każda waży 50 kg, dla naszych sześciu oddziałów. Jedna torba kosztuje nas obecnie 8500 rupii (30 USD). Przed Ramadanem kosztuje nas 7800 rupii (27 USD) za torbę” – powiedział.
Jednak Mehmood powiedział, że właściciele sklepów postanowili nie przekazywać kosztów klientom podczas Ramadanu.
„Być może cena zostanie trochę podniesiona w Eid” – powiedział, odnosząc się do okresu świątecznego, który następuje po miesiącu postu.
Dla niektórych, takich jak Muhammad Zahid, sprzedawca soków, który przez ostatnie 32 lata prowadził swoje przydrożne stoisko, ceny zależą od połączenia czynników, w tym wzrostu cen cukru i owoców, takich jak jabłka, banany i pomarańcze. Podczas Ramadanu nie ma klientów w ciągu dnia.
„W przypadku Ramadanu moje wymagania dotyczące cukru naturalnie spadły, więc moje codzienne korzystanie wynosi od dwóch do trzech kilogramów, co kosztuje 165 rupii (0,59 USD) na kilogram”, powiedział podczas krojenia owoców.
W przeciwieństwie do menedżera w Sweets Shop, Zahid powiedział, że cena szklanki soku wahała się w zależności od całkowitego kosztu nakładu – nie może sobie pozwolić na buforowanie klienta przed zmianami cen.
„Jeśli chcesz szklankę soku bananowego, będzie to kosztować 150 rupii (0,54 USD), ponieważ zarówno cukier, jak i banany są teraz drogie” – powiedział. „Ale jeśli przyjedziesz po Ramadanie, cena może spaść do 130 rupii za szkło”.
Uważa, że wzrost cen jest częściowo dlatego, że handlowcy hurtowni gromadzą cukier, aby osiągnąć zyski w czasie, gdy wiedzą, że większość konsumentów kupi je za swoje posiłki iftar i suhoor. Powiedział, że spodziewa się, że gromadzenie się spadnie po Eid.
Ze swojej strony rząd powiedział, że będzie próbował zawierać ceny cukru i zapewnić, że skarby nie wykorzystują sytuacji.
Wicepremier Ishaq Dar stwierdził na początku tego tygodnia, że rząd zapewni, że cena cukru nie przekroczy 164 rupii (0,59) za kilogram.
Stopniowy wzrost cen cukru obwiniono zabraków, którzy wcześniej kupili duże ilości cukru, gdy ceny wahały się między 140 (0,50 USD) a 150 rupii (0,54 USD) za kilogram.
Całkowita produkcja cukru w Pakistanie na bieżący rok budżetowy, który zakończy się w lipcu 2025 r., Jest prognozowany na 6,8 miliona ton, a konsumpcja wynosi około 6,7 miliona ton.
Mohammad Rashid, właściciel sklepu spożywczego w Islamabadzie, powiedział, że jego sklep sprzedaje obecnie cukier w 168 rupiach (0,60) na kilogram, co stanowi wzrost o 16 rupii (0,06 USD) w porównaniu z Ramadanem.
Obwiniając „sztuczny niedobór” na rynku, Rashid powiedział, że nastąpiło niewielkie zmniejszenie sprzedaży cukru.
„Sprzedawaliśmy blisko 16 do 18 worków 50 kg dziennie. Ale z Ramadanem i zawyżoną ceną nasza sprzedaż spadła do około 12 do 14 toreb dziennie”, powiedział Al Jazeera.
Tymczasem Pervez Kiran, który przez ostatnie trzy dekady prowadził swój sklep spożywczy w Karaczi, powiedział, że pomimo wzrostu cen raczej nie wpłynie na spożycie cukru.
„Jest to przedmiot nie dooperowy, w przeciwieństwie do mleka, warzyw lub owoców, aby to pomaga. Po drugie, ludzie tutaj po prostu kochają cukier, nawet jeśli ich zabije. Nasza dzienna sprzedaż od 80 do 100 kg dziennie, i pozostali to samo, niezależnie od tego, czy sprzedajemy cukier przy 150 rupiach (0,54 USD) na kilogram lub 170 rupe (0,61 USD) za Kilograf”, powiedziały Al Jaze.
Naila Ahmer, gospodyni domowa z Karaczi i pięcioosobowa matka, zgodziła się, że dla swojej rodziny spożycie cukru pozostało stałe pomimo wahań cen.
„Nasza rodzina uwielbia desery, a podczas Ramadanu produkujemy soki i napoje wymagające cukru. Ale nasz miesięczny zakup pozostaje mniej więcej taki sam, od siedmiu do 10 kg, jak w miesiącach innych niż amadan, często robimy desery”, powiedziała Al Jazeera.
Po powrocie do Islamabadu Khan, który pochodzi z Charsaddy w północno -zachodniej prowincji Khyber Pakhtunkhwa, wyjaśnia, w jaki sposób obsesja jej rodziny na punkcie cukru rośnie podczas Ramadanu.
Powiedziała, że jej mąż, kierownik fabryki na obrzeżach Islamabadu, daje jej około 50 000 rupii (178 USD) na artykuły spożywcze każdego miesiąca, ale podczas Ramadanu zwiększa kwotę 70 000 rupii (250 USD).
„Obecnie budujemy niewielkie przedłużenie w naszym domu, więc dużo naszych pieniędzy idzie tam. Ale podczas Ramadanu zatrzymaliśmy budowę z powodu dodatkowych wydatków. Poczekamy na zakończenie miesiąca przed wznowieniem budowy, ale nie przestaniemy kupować cukru” – powiedziała.
