Piosenkarka Zimbabwe, która znalazła sławę w Chinach – i niejasność w domu | Sztuka i kultura

Harare, Zimbabwe – To był rok 2017, a Jo Stak – noszenie czerwonej kurtki smokingowej, muszką i kapeluszem Homburg – wypuściła piosenkę Mandarin.

Czerwone i żółte światła migotały wokół niego jako tłum wiwatowania, machające flagą fanów w chińskiej wersji głosu, dali owację stojącą pod koniec jego aktu.

Melodyjna wersja chińskiej piosenki z 1992 r. The World World World World Need Warm Hearts był transmitowany w telewizji krajowej.

„Zostałem zaproszony do występu w The Voice jako gościnny wykonawca w tym roku” – wspomina Stak.

Miejsce w pierwszym czasie odzwierciedlało, jak dobrze znany stał się w Chinach. Na Douyina, chińskiej wersji Tiktok, miał około pięciu milionów obserwujących. Pojawił się na jednych z największych stacji telewizyjnych w kraju. Fani zatrzymali go na ulicy, aby poprosić o zdjęcie lub po prostu porozmawiać. Piosenkarka Zimbabwe jechała wysoko.

„Bycie czarnym w Chinach sprawia, że ​​wyróżniasz się naturalnie” – wyjaśnia. „Byłem muzykiem (więc) sprawiło, że wyróżniałem się bardziej”.

Ludzie, którzy go zatrzymali, byli pod wrażeniem, że obcokrajowiec śpiewałby w mandaryńskim.

Jakiś „wielki”

Dzisiaj, w Zimbabwe stolicy Harare, Joe Takawira – prawdziwe imię Staka – jest niepozorną postacią idącą ulicą w Budiroro 5, przedmieściu klasy robotniczej, gdzie się urodził i wychował. W 2019 r., Po siedmiu latach w Chinach, jego wiza pracy wygasła i wrócił do domu.

Zapalając swoją charakterystyczną brodę, szare spodnie dresowe, trampki i czarny koszulkę, zapala papierosa.

Składa za wcześniejszych sprzedawców ulicznych sprzedających świeże produkty i przyprawy, zatrzymuje się na rogu, aby porozmawiać z przyjacielem, a potem idzie w swoim dniu. Ilekroć wpada na kogoś, kogo zna, wita go pięścią guza i ząbkowym uśmiechem.

Kiedy jest w domu, Stak słucha muzyki instrumentalnej i pisze piosenki w Mandarin.

„W ten sposób spędzam czas w Budiriro” – mówi, wzruszając ramionami.

Czuje się daleko od Chin i kariery, które tam lubił. Nie znalazł tego samego uznania w domu.

Nawet jego sąsiedzi nie mieli pojęcia o jego poprzednim życiu.

Clemence Kadzomba, który prowadzi sklep z oponami w dzielnicy Stak, nie miał pojęcia, kim był jego sąsiad, dopóki niektórzy z jego klientów byli wśród 20 000 Zimbabwe mieszkających w Chinach.

„Nie mogłem w to uwierzyć”-mówi 43-letnia Kadzomba, uśmiechając się.

„Byli tak podekscytowani, że go zobaczyli, jakby był wielkim problemem. A jednak, tutaj, po prostu spotykał się z nami, jakby to było nic”.

Nieoczekiwana podróż do sławy

Muzyczna podróż Staka ma swoje korzenie w szkole prowadzonej przez Methodist Church, w której uczęszczał jako nastolatek.

Śpiewał w swoim chórze kościelnym, coś, co kochał, i był częścią grupy studentów, którzy nagrali album gospel.

Album dobrze sobie radził, a niektóre utwory mają prawie milion wyświetleń na YouTube.

Muzyka działa w jego rodzinie, mówi Stak, środek trzech braci. Jego starszy brat pisał piosenki w szkole, podczas gdy najmłodszy brat gra na pianinie.

Po ukończeniu studiów Stak zapisał się na studiowanie mandaryńskiego w Chinach w 2012 r., Motywowany jego miłością do chińskiej kultury, która zaczęła się jako chłopiec oglądający filmy akcji Jackie Chan. Miał 20 lat, kiedy przeprowadził się do Szanghaju.

Stało się to w czasie, gdy Zimbabwe odniósł się od Zachodu z polityką „Look East” zmarłego przywódcy Roberta Mugabe, przyjętych w odpowiedzi na sankcje Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej po wyborach prezydenckich w 2002 r. Zmierzonych przez przemoc.

Mugabe otworzył drzwi Zimbabwe dla Azji, co prowadzi do napływu chińskich inwestycji, gdy więcej Zimbabwe udało się do Chin do pracy lub studiów.

Do 2014 r. Stak był biegły w mandaryńskim i zaczął publikować filmy o sobie śpiewu w mandaryńskim do Douyina. „Chciałem odkrywać muzykę w innym języku”, wyjaśnia, oświetla papierosa i siada na krześle na czerwonej werandzie jego domu.

Śpiewał piosenek R&B, hip-hopu i popu w mandaryńskim i angielskim i zaczął zarezerwować koncerty.

„Mój pierwszy koncert odbył się w Yuyingtang, barze muzycznym w Szanghaju” – wspomina. Mówi, że miejsce nie było zbyt duże, ale zarobił 1500 $ – wystarczy, aby zapłacić za jedzenie i zakwaterowanie przez wiele miesięcy.

Ten koncert uświadomił mu, że może zarobić pieniądze na swoim talencie, i to oznaczało początek jego kariery jako profesjonalnego piosenkarza pop w Chinach.

Następnie grał w barach muzycznych, festiwalach, weselach i klubach nocnych – występując głównie w mandaryńskim.

Z 37 piosenek, które nagrał, jeden był w pierwszej dziesiątce chińskiej serwisu strumieniowego muzyki Baidu Music. „To wiele znaczyło dla mnie”, mówi podekscytowany Stak, chociaż przyniosło mu tylko 5000 juanów (865 USD).

Następnie w 2017 roku dołączył do zespołu Foundation, grupy muzyków z Afryki, USA i Europy, którzy wykonywali chińską i zachodnią muzykę pop oraz hip-hop na weselach i klubach nocnych.

Jako główny wokalista zwrócił uwagę chińskich sieci telewizyjnych, co prowadzi do występów na głównych stacjach.

„Byłem zaskoczony moim sukcesem w Chinach” – przyznaje Stak.

Życie było dobre. Jego codzienna rutyna polegała głównie na „jedzeniu, śpiewaniu i piciu”.

Jego ulubionym daniem był Hotpot – posiłek, dla którego goście gotują surowe składniki, takie jak owoce morza i tofu w wspólnym garnku bulionu przy stole.

„Nawet teraz, kiedy za tym tęsknię, chodzę do chińskich restauracji” – mówi.

Występował w nocy, a w ciągu dnia wędrował wzdłuż historycznego nabrzeża Szanghaju z architekturą z czasów kolonialnej i barami na dachu.

Stak zarobił dobre pieniądze. „Dobrze płacą artystom-mam na myśli minimum 1000 dolarów za 10 minut”.

Ale czuł się również przyjęty i w domu w Chinach, gdzie mówi, że przemysł muzyczny wita zagraniczne talenty i inwestuje w nią.

W przeciwieństwie do wielu zagranicznych artystów śpiewających po angielsku, którzy mogą walczyć o włamanie na rynek chiński, Stak miał przewagę – był afrykańskim śpiewem w mandaryńskim, a niewielu wykonawców takich jak on. Jego zdolność do wykonywania popularnych chińskich piosenek doprowadziła go do publiczności.

Wracanie do domu do anonimowości

Następnie w 2019 r. Wiza Staka wygasła. W wieku 27 lat wrócił do kraju, który był w trakcie niszczycielski kryzys gospodarczy.

Jego rodzice – jego ojciec jest inżynierem, nauczycielka jego matki – radzili sobie, ale w całym kraju ludzie zmagali się z hiperinflacją, niedoborami walut obcych i stopą bezrobocia ponad 50 procent.

Stak znalazł pracę jako tłumacz – i szybko odkrył, że krajobrazy muzyki i mediów społecznościowych Zimbabwe były mu nieznane.

Mówi, że wiele ze swojej sławy i sukcesu pochodziło z chińskich aplikacji, głównie Douyina. Ale aplikacje, na których polegał, są dostępne tylko w Chinach, ponieważ Pekin ogranicza zagraniczne platformy cyfrowe za pośrednictwem „Świetna zapora ogniowa”.

Bez nich Stak nie mógł już dotrzeć do swojej chińskiej publiczności.

Jego kariera zniknęła, gdy opuścił Szanghaj. „Czuję, że część mnie pozostała w Chinach” – wyjaśnia.

W Zimbabwe nikt go nie znał. Zaczął nagrywać muzykę – i zastanawiał się nad przejściem na Gospel, która jest popularna w kraju – ale starał się promować swoje piosenki. Kiedy skontaktował się z lokalną stacją radiową, aby odtwarzać swoją muzykę, nigdy nie słyszał.

Stak uważa, że ​​gdyby chińskie media społecznościowe byłyby dostępne dla globalnej publiczności, nadal miałby kwitnącą karierę muzyczną.

„To przyniosłoby mi międzynarodowe uznanie” – mówi.

Na razie praca tłumaczenia dobrze się opłaca. Obecnie pracuje dla chińskiej firmy wydobywczej, tłumacząc angielski lub shona na mandarynki. Kiedy nie pracuje, próbuje pisać muzykę, ale praca w pełnym wymiarze godzin pozostawia niewiele czasu na odkrycie siebie lub znalezienie publiczności dla swojego chińskiego popu.

Tęsknota za sceną

Dzisiaj Stak jest rozdarty. Marzy o powrocie do Chin, ale chce także odbudować swoją karierę muzyczną w Zimbabwe, gdzie ma nadzieję poślubić i wychować rodzinę.

„Chcę tutaj zacząć od nowa” – mówi.

„Ale ja też tęsknię za Chinami”, krajem, który był dla niego „bardzo dobry i przyjazny”, dodaje.

Niezależnie od tego, czy jest to w Azji czy Afryce, swędzi powrót na scenę. „Tęsknię za reflektorem” – mówi.

Pięć lat po jego opuszczeniu Chin Stak pozostaje tam popularny. Kilka miesięcy temu jego chiński szef przesłał wideo, w którym śpiewa w mandaryńskim. „(On) opublikował mnie na swoim statusie WeChat, a ludzie pytali go o mnie. Byli:„ Gdzie jest ten facet? ”

Stak zajmuje chwilę, a następnie dodaje: „Chińczycy mnie kochają”.