Pingwiny, szczepionki: Czy negocjacje mogą uratować najdziwniejsze cele taryfowe Trumpa? |. Donald Trump News
Prezydent Donald Trump ogłosił szerokie taryfy na ponad 180 partnerów handlowych Stanów Zjednoczonych w zeszłym tygodniu.
Opisał je jako „wzajemne taryfy” wobec krajów, które nakładają ciężkie obowiązki na import USA, mające na celu przywrócenie równowagi globalnego równania handlowego, o którym od dawna twierdzi, że jest ważony w stosunku do jego kraju.
Prezydent zacytował niezrównoważony handel USA, aby uzasadnić jego argument. Rzeczywiście, USA mają Największy deficyt handlowy Na świecie i w 2023 r. Jego koszty importu wyniosły 1,1 bln USD więcej niż eksport.
Jednak niektóre z jego celów taryfowych są słabo zaludnionymi wyspami, które ledwo handlują z USA i stanowią niewielkie wyzwanie ekonomiczne dla największej na świecie gospodarki.
Jednak inni to kraje, z którymi USA mają nadwyżkę handlową – zadawanie pytań o formułę administracji Trumpa do obliczenia taryf, nawet gdy mówi się, że dziesiątki krajów ustawiają się w kolejce do negocjacji z Waszyngtonem w sprawie obniżenia obowiązków uderzonych na ich towary.
Więc jaka jest formuła taryfowa używana przez zespół Trumpa? Jakie są najtrudniejsze do eksploatacji cele? Czy negocjacje mogą pomóc tym i innym krajom i terytoriom?
Jak Trump obliczył wzajemne taryfy?
Kiedy Trump ogłosił taryfy, podniósł wykres wymieniający odsetki „wzajemnej taryfy” dla każdego kraju i terytorium obok taryf, które, jak twierdził, te narody i terytoria narzucały imporcie USA.
W rzeczywistości twierdził, że był delikatny i narzucał taryfy, które były w połowie, w wielu przypadkach taryfy, które, jak powiedział, kraje docelowe nakładały na towary amerykańskie.
Ale w rzeczywistości formuła stosowana przez administrację Trumpa do obliczenia, co mówi, to wzajemne taryfy, nie ma nic wspólnego z taryfami nałożonymi przez inne kraje na USA.
Zamiast tego, aby ustalić jego stawkę taryfową dla kraju, administracja podzieliła deficyt handlowy przez dwa razy więcej niż wartość całkowitego importu z tego kraju i pomnożyła wynikową liczbę o 100, aby uzyskać wartość procentową.
Deficyt handlowy występuje, gdy import w kraju jest wart więcej niż jego eksport, podczas gdy nadwyżka odnosi się, gdy eksport ma wyższą wartość niż import.
Na przykład deficyt handlowy USA z Chinami w 2024 r. Wynosił 295 mld USD, a całkowity import z Chin wynosił 439 mld USD. Dzielenie deficytu przez import daje 0,67, a liczba ta o połowę wynosi 0,34. Trump nałożył wzajemną taryfę w wysokości 34 procent na Chiny. Równanie w rzeczywistości nie uwzględnia procentu taryfowego, który Chiny narzuciły na produkty USA.
A administracja Trumpa nie była równomiernie śledzona przez tę formułę – jeśli tak, nie powinno być żadnych taryf nałożonych na kraje i terytoria, na które USA mają nadwyżkę handlową.
Oto niektóre z najbardziej dziwacznych celów taryfowych Trumpa:
Wyspy z kilkoma osobami, nieistotny handel:
Wyspy wyspowe i McDonald Islands
Trump uderzył na terytorium australijskie wyspę wyspy i wyspy McDonald, około 1700 km (1056 mil) z Antarktydy i 4000 km (2485 mil) z Perth City, z 10 -procentową taryfą.
Wyspy te nie są zamieszkałe przez ludzi, ale zamiast foki, pingwiny i inne gatunki latających ptaków.
Dane Banku Światowego pokazują, że w 2022 r. Produkty importowane w USA o wartości 1,4 mln USD od wysp. Większość z tych produktów to nienazwana „elektronika i maszyny”. Według danych spisu powszechnego w 2024 r. W 2024 r. Stany Zjednoczone w ogóle nie handlowały z terytorium.
Australijscy przywódcy, w tym minister handlu Don Farrell, spekulowali, że Trump przez pomyłkę cenił wyspy. „Biedne stare pingwiny, nie wiem, co zrobili Trumpowi, ale patrz, myślę, że jest to wskazanie, szczerze mówiąc, że był to proces pośpieszny”, powiedział Farrell w Australian Broadcasting Corporation 4 kwietnia.
Ale pomocnicy Trumpa twierdzą, że to nie był błąd.
Sekretarz handlu Howard Lutnick powiedział w niedzielę CBS News, że wyspy zostały taryfowane, aby inne cele taryfowe Trumpa nie próbowały ominąć ich taryf, eksportując swoje produkty do USA przez odległe wyspy, takie jak Heard i McDonald. „Jeśli zostawisz coś z listy, kraje, które w zasadzie próbują arbitrażu Ameryki, przechodzą do nas te kraje” – powiedział Lutnick.
Wyspa Norfolk
Trump uderzył także 29 -procentową taryfę na inne terytorium australijskie na wyspie Norfolk.
Terytorium znajduje się na południowym Oceanie Spokojnym, około 1600 km (990 mil) na północny wschód od Sydney, z populacją około 2000. Dane Banku Światowego pokazują, że amerykańskie towary importowane o wartości 273 000 USD w 2022 r. Z terytorium. Większość tych towarów była oznaczona jako „chemikalia”.
W 2024 r. Stany Zjednoczone miały deficyt handlowy w wysokości 100 000 USD z wyspą Norfolk.
„Nie jestem do końca pewien, czy wyspa Norfolk, w odniesieniu do tego, jest konkurentem handlu z gigantyczną gospodarką Stanów Zjednoczonych, ale to tylko pokazuje i jest przykładem faktu, że nigdzie nie jest z tego bezpieczna”, powiedział premier Australii Anthony Albanese, mówiąc o taryfach na nałożonych na terytorium.
Wyspa Cocos
Cocos lub Wyspy Keeling to kolejne terytorium australijskie na Oceanie Indyjskim z 10 -procentową taryfą.
Wyspa z 544 osób miała nadwyżkę handlową w wysokości 1,5 mln USD w USA w 2024 roku.
Wyspa Bożego Narodzenia
Kolejne terytorium australijskie na Oceanie Indyjskim – dom dla 1692 osób – Boże Narodzenie w wysokości 10 -procentowej taryfy USA.
W 2024 r. Terytorium miało nadwyżkę handlową w wysokości 400 000 USD z USA. Jedna czwarta eksportu wyspy trafia do USA, gdzie wysyła obrazy, związki aminowe – chemikalia używane do wytwarzania nylonu i barwników – oraz urządzeń do transmisji, zgodnie z obserwatorium złożoności ekonomicznej.
Tokelau
To terytorium Nowej Zelandii na południowym Oceanie Spokojnym zostało dotknięte 10 -procentową taryfą przez USA.
W 2024 r. Tokelau miał nadwyżkę handlową w wysokości 100 000 USD z USA, eksportując produkty o wartości 200 000 USD. Według World Population Review całkowita populacja tych atoli wynosi 2600.
Zjazd
Trump oskarżył Reunion, mały francuski departament zagraniczny na Oceanie Indyjskim, z 37 -procentową taryfą, zgodnie z wykresem dzielonym na X przez Biały Dom 2 kwietnia. Wyspa ma około 9 000 km (5600 mil) od Francji.
Według najnowszych danych przeglądu populacji światowej liczby populacji wynosi 882 000. Stany Zjednoczone miały deficyt handlowy o wartości 32,2 mln USD z zjazdem w 2024 r.
Terytorium Brytyjskiego Oceanu Indyjskiego
Trump uderzył na zagraniczne terytorium brytyjskie z 10 -procentowymi taryfami – mimo że jego jedynym prawdziwym centrum handlowym jest baza wojskowa, którą USA liczą jako jedne z najbardziej strategicznych przyczółków na Oceanie Indyjskim.
Terytorium, grupa kilku wysp, nie ma stałej populacji. Istnieje jednak wspólna baza wojskowa USA i Wielkiej Brytanii na jej największej wyspie, Diego Garcia. Około 4000 osób, głównie personel wojskowy, zamieszkuje tę bazę.
Stany Zjednoczone miały deficyt handlowy w wysokości 5 milionów dolarów na terytorium w 2024 r., Który eksportował produkty o wartości 500 000 USD do kraju w zeszłym roku.
Podobnie jak wiele z tych małych wysp, duże kraje, w których USA mają nadwyżkę handlową, zostały trafione taryfami – przeciwstawiając się formule używanej do uzasadnienia opłat.
Kraje, w których USA mają nadwyżkę handlową
Australia
Stany Zjednoczone nałożyły na Australię 10 -procentową taryfę, mówiąc, że Canberra opłaca ją na 10 procent taryf.
Australia jest dziwnym celem, ponieważ USA nie mają deficytu handlowego z krajem, zmienną, która należy do centrum obliczeń taryfy. Według danych spisu powszechnego w 2024 r. W 2024 r. Według danych spisu powszechnego w wysokości 17,9 mld USD w wysokości 17,9 mld USD z Australią.
W 2023 r. 3,57 procent eksportu australijskiego poszło do USA. Odpowiadając na taryfy na Australię, Albanese powiedział: „Taryfy administracji nie mają podstaw w logice i są sprzeczne z podstawą partnerstwa naszych dwóch narodów”.
Zjednoczone Królestwo
Trump trafił do Wielkiej Brytanii z 10 -procentową taryfą jako wzajemny ruch.
Zamiast tego Stany Zjednoczone nie mają deficytu handlowego w Wielkiej Brytanii, a nadwyżka handlowa wynosi prawie 12 mld USD.
W 2023 r. Prawie 24 procent eksportu Wielkiej Brytanii poszło do USA.
Niderlandy
Trump uderzył w Holandię wraz z innymi krajami Unii Europejskiej, z 20 -procentową taryfą. Jednak USA nie mają deficytu handlowego z tym krajem. W rzeczywistości w 2024 r. Miał nadwyżkę prawie 56 mld USD.
Szczepionki to najwyższy eksport Holandii do USA.
Belgia
W ramach UE Belgia stoi w obliczu 20 -procentowej taryfy amerykańskiej.
W 2024 r. USA miały około 6,3 mld USD nadwyżki handlowej z Belgią.
Brazylia
Brazylia staje w obliczu 10 -procentowej taryfy od USA, pomimo deficytu handlowego w wysokości 7,4 mld USD w 2024 r.
Stany Zjednoczone są drugim co do wielkości rynkiem eksportu brazylijskiego po uwzględnieniu 10,4 procent eksportu.
Czy negocjacje w ogóle mają znaczenie?
W niedzielę sekretarz skarbu Scott Bessent powiedział NBC Meet the Press Ponad 50 krajów skontaktował się z USA, aby negocjować taryfy.
Nie jest jednak jasne, o czym będą te rozmowy, ponieważ taryfy nałożone przez Trumpa nie są wzajemne – wbrew roszczeniom USA – i opiera się w wielu przypadkach na deficycie handlowym z tymi narodami. A nawet kraje, z którymi USA mają nadwyżkę handlową, nie pozostały bez szwanku.
Pod wieloma względami, powiedzmy eksperci, wszystko to podkreśla, o czym tak naprawdę dotyczą taryf – i czego ich nie ma.
Celem ogłoszenia taryfowego Trumpa nie było wykazanie matematycznej precyzji, ale miało to pokazać władzę, powiedział Al Jazeera Manoj Kewalramani, przewodniczący programu badawczego Indo-Pacific i studentka chińskiego w Indian Public Policy Centre, Takshashila Institution.
Sugerował, że taryfy mają na celu doprowadzenie krajów do tabeli negocjacyjnej w celu omówienia szerszych problemów gospodarczych w USA. „Teraz, czy tak naprawdę to się stanie jako wynik, dopiero się okaże”.
Nie jest również jasne, czy USA są otwarte na negocjacje. Podczas gdy bliski doradca Trumpa Elon Musk wyraził nadzieje „Sytuacja zerowa” Pomiędzy USA a Europą sekretarz handlu Howard Lutnick powiedział, że taryfy są tutaj, aby zostać.
Ostatecznie, powiedział Kewalramani, stwierdzonym celem Trumpa jest reindustrializowanie Stanów Zjednoczonych i stworzenie miejsc pracy. „Nie sądzę, aby polityka taryfowa miała na celu osiągnięcie jednego celu, ale zamiast tego była srebrna myśl w głowie Trumpa” – powiedział.
„Może do pewnego stopnia stymuluje przemysł, ale nie przywróci pracy, która zniknęła 35 lat temu”, powiedział Kewalramani.
To, co zrobi, powiedział, to zmniejszenie ogólnego handlu. „Jeśli Trump chce to postrzegać jako zmniejszenie deficytu, wystarczająco uczciwe”.
