3 marca Tucker Carlson, amerykański komentator polityczny popularny wśród Konserwatystów Maga i globalny skrajnie prawicy, przeprowadził dziwny i niepokojący wywiad z południowoafrykańskim działaczem prawicowym i zastępcą dyrektora generalnego AfriforumErnst Roets. AfriForum jest prawicową południowoafrykańską organizacją pozarządową zajmującą się postępami Afrikanerów-potomków głównie holenderskich osadników kolonialnych, którzy sformalizowali segregacyjny system apartheidu w 1948 r.
Dyskusja, zatytułowana „Człowiek oskarżony o zdradę za rozmowę z Tuckerem na temat zabijania białych w Południowej Afryce”, trwała ponad godzinę i zawierała niebezpieczną mieszankę konspiracyjnych perspektyw, niedokładności, półprawd i rażących kłamstw.
Carlson, zawsze rozpustny Provocateur, rozpoczął długą rozmowę z absurdalnym twierdzeniem, że Republika Południowej Afryki „wydaje się załamać i że rząd jest zasadniczo ludobójczo rasistowską”.
Idea, że rząd Republiki Południowej Afryki jest rasistowski i popełnia „ludobójstwo” przeciwko białej mniejszości kraju, oczywiście nie jest nowy. Przez wiele lat biali działacze, w tym miliarder, specjalny doradca Prezydenta USA Donalda Trumpa, Elon Musk, twierdzą, że rząd Południowej Afryki próbuje pozbyć się kraju swoich białych mniejszości i że morderstwa białych rolników – które stanowią nie więcej niż 1 procent wszystkich morderstw w kraju każdego roku – kwoty „na”.
Trump promuje również tę narrację i ogłosił swoją decyzję o odcięciu pomocy dla Południowej Afryki i zaoferowania statusu uchodźcy Afrikanerom w sprawie takich obaw 7 lutego. Miesiąc później ulepszył tę ofertę i otworzył przyspieszoną ścieżkę do obywatelstwa w tej rzekomo prześladowanej i zagrożonej mniejszości.
Oczywiście nie tylko statystyki przestępczości, ale także wielu białych mieszkańców południowoafrykańskiej, wszystkich szanowanych międzynarodowych i lokalnych organizacji pozarządowych oraz eksperci od ludobójstwa śmiechu w obliczu tego „białego ludobójstwa”. 25 lutego sąd w Afryce Południowej orzekł, że roszczenia białego ludobójstwa w kraju są „wyraźnie wyobrażone” i „nie prawdziwe”.
Nic z tego nie zostało wyjaśnione w rozmowie między Tuckerem i Roetsem. Zamiast tego Republika Południowej Afryki jest krajem nieudanym, a kipiąca masa przemocy ludobójczej została zaakceptowana jako fakt i od niechcenia przedstawiona jako dowód prymitywności afrykańskiej. Podczas rozmowy Roets wyjaśnił, że uważa, że Afrykanie z natury nie są w stanie ustalić solidnej, integracyjnej i postępowej demokracji i zawsze będą potrzebować białej kontroli, presji i wskazówek, aby prowadzić krajowy kraj. Nie stanął w obliczu żadnego dokuczania.
Oczywiście przedstawianie jego ojczyzny i większości narodu Afryki Południowej jako prymitywnej, brutalnej i ludobójczej nie opiera się na żadnej rzeczywistości. Republika Południowej Afryki nie jest w stanie nieładu ani nie popełnia ludobójstwa przeciwko mniejszości rasowej. Jasne, kraj ma swoje problemy i zmagania jak każde inne. Ale jest w posiadaniu jednej z najbardziej postępowych konstytucji na świecie, a także silnego i niezależnego sądownictwa. Państwo Republiki Południowej Afryki staje również w zakresie praw człowieka na scenie międzynarodowej, jak niedawno wykazało, zabierając Izrael do MCJ na jego postępowanie w Gazie.
Zaledwie 30 lat po zakończeniu apartheidu Republika Południowej Afryki niewątpliwie wciąż zmaga się z dziedzictwem. Od tego czasu dokonano dużych korzyści socjopolitycznych, ale dziedzictwo rasizmu i segregacji jest nadal wyraźnie widoczne w całym kraju. Utrzymuje się nierówny dostęp do edukacji, nierówne wynagrodzenie, oddzielone społeczności i ogromne różnice gospodarcze. Ale prawie każdego dnia Republika Południowej Afryki podejmuje ważne kroki w kierunku prawdziwej równości i całkowitej integracji rasowej. Na przykład rządząca Partia Kongresu Narodowego Afrykańskiego (ANC) przeszła niedawno kilka znaczących polityk akcji afirmatywnej. Wśród tych polityk jest ustawa o zmianach w zakresie przepisów dotyczących edukacji podstawowej (Bela) i ustawa o wywłaszczeniu. Ten pierwszy ma na celu zreformowanie edukacji i rozbiórki systemu ucisku językowego z czasów apartheidu, która faworyzuje Afrikaans, język używany przez Afrikaners. Tymczasem ustawa o wywłaszczeniu opisuje procesy, w których podmioty rządowe mogą przejąć grunt bez odszkodowania za różne cele interesu publicznego.
Republika Południowej Afryki dzisiaj, ponieważ walczy o prawa człowieka na międzynarodowej arenie i pracuje nad zakończeniem korupcji i dyskryminacji w domu, stanowi lśniący przykład tego, jak koniec białej supremacji może i powinien wyglądać wszędzie. Może nie być doskonały, ale z pewnością radzi sobie znacznie lepiej niż USA, który nie osiągnął integracji rasowej 165 lat po zakończeniu niewolnictwa i 60 lat od uchwalenia ustawy o prawach obywatelskich, która podobno zakończyła segregację.
Republika Południowej Afryki pokazuje nie tylko to, co można osiągnąć w krótkim czasie po apartheidzie, ale także to, jak źle radzą sobie USA, jeśli chodzi o integrację rasową i równość.
Rzeczywiście, jasne jest, że USA nie poczyniły znacznie większego postępu w integracji rasowej, równości i integracji od czasu ustawy o prawach obywatelskich w 1964 r. Niż Republika Południowej Afryki od wyborów w 1994 r.
Na przykład badanie opublikowane w marcu 2024 r. Ujawniło zaskakujące podobieństwa w trendach luki bogactwa rasowego między USA a Południową Afryką. Badanie wykazało, że w Południowej Afryce typowe czarne gospodarstwo domowe posiada 5 procent bogactwa posiadanego przez typowe białe gospodarstwo domowe. Tymczasem w Stanach Zjednoczonych typowe czarne gospodarstwo domowe posiada 6 procent bogactwa posiadanego przez typowe białe gospodarstwo domowe. Naukowcy zauważyli, że różnica bogactwa rasowego w USA jest prawie równa narodowi kraju, który dopiero niedawno przeszedł przez reguły apartheidu, jest „otrzeźwiającym oskarżeniem” najbogatszego narodu na świecie.
W Południowej Afryce Afriforum i inne organizacje takie jak próbują powstrzymać ciągły postęp, opierając się polityce akcji afirmatywnej i lobbując podobnie myślącą administrację Trumpa. W Stanach Zjednoczonych rzekome „białe ludobójstwo” w Południowej Afryce jest przedstawiane bazie republikańskiej białej producenta jako horror, podczas gdy programy różnorodności, kapitału i integracji są przecinane.
Niewątpliwie istnieje rosnący biały reakcja supremacji przeciwko korzyściom, które zostały dokonane przez czarne społeczności w kierunku prawdziwej równości, zarówno w Południowej Afryce, jak i Stanach Zjednoczonych. Rozmowa między Tucker i Roets była częścią szerszego wysiłku w celu nowotworu Afryki Południowej, utrudniania jej postępu i wykonując to siły przeciwko równości rasowej w USA.
Wygląda na to, że między Stanami Zjednoczonymi a Południowoafrykańskimi prawem powstało niebezpieczne braterstwo w oparciu o wspólną fałszywą narrację o białej ofiarach i czarnym przesłaniu. Ci, którzy walczą o równość i demokrację integracyjną w obu krajach, powinni być świadomi tego trendu i pozostać gotowi do przeciwdziałania.
Poglądy wyrażone w tym artykule są własne i niekoniecznie odzwierciedlają postawę redakcyjną Al Jazeery.
