„Krok za daleko”: ruch wojska Mali, aby utrzymać władzy, zachęca do buntu | Wiadomości polityczne

Kiedy pułkownik Mali Assimi Goita po raz pierwszy przejął władzę w zamachu stanu w 2020 r., Naród Afryki Zachodniej wybuchł z radości. Jego obietnice Prowadzenie wyborów i przyniesienie stabilności w części kraju niepokojące grupy zbrojne kuszą naród pod oblężeniem.

Jednak prawie pięć lat później Goita wielokrotnie rezygnowała z tych obietnic. Sytuacja bezpieczeństwa tylko nieznacznie się poprawiła, wraz z przemocą i zabójstwami – czasem przez siły rządowe – regularnie zgłaszane na obszarach poza stolicą, Bamako, podczas gdy wybory zostały przełożone.

W jakiś sposób popularne wsparcie dla Goity w dużej mierze odbyło się – do tej pory.

Publiczny gniew w rządzie wojskowym był widoczny 3 maja, kiedy setki ludzi zebrało się w Bamako z wyzywającymi pięściami wychowanymi w proteście. Demonstracje – widoczne najpierw przeciwko wojskowi – pojawiły się po tym, jak urzędnicy państwowi „zaproponowali” na krajowej konferencji w zeszłym tygodniu, że Goita prowadzi kraj do 2030 r. I te partie polityczne zostaną rozwiązane.

W środę rząd Zawiesione partie polityczne „Aż do odwołania z powodu porządku publicznego”, zanim masowe protesty planowane są na piątek.

Rzadkie bunty sygnalizują przebudzenie Malianów, których popularne protesty przeciwko poprzednim władcom zbudowały próżnię, która pozwoliła wojskowi przejąć władzę. Wielu obiecało wrócić na ulice, jeśli reżim utrzymał władzę na czas nieokreślony.

„Dla wielu osób, nawet tych, którzy początkowo wspierali rząd, jest to krok za daleko”, powiedział Al Jazeera Ousmane Diallo, Sahel Badacz z Amnesty International. „Uważają to za Goitę, która próbuje konsolidować i trzymać się władzy, i postanowili przeciwstawić się temu”.

Protesty prawie zamieniły się w całkowitą bójkę w środkowym pałacu kulturowym w centrum Bamako, ponieważ młodzież pro-transująca uzbrojona w zielone, złote i czerwono-kolorowe flagi malijskie wystrzeliły kontrataków. Diallo powiedział, że przemoc może nie być daleko, ponieważ więcej Malijczyków prawdopodobnie zareaguje na dekrety rządu wojskowego. W lipcu 2020 r., Protesty przeciwko poprzednim rządowi spotkały się z gwałtownymi represjami przez siły bezpieczeństwa, a co najmniej 14 osób zginęło.

„Teraz jest prawdziwy luz, a sprawy mogą się bardziej rozgrzać, zwłaszcza jeśli frakcje wojska zdecydują się na sprzymierzenieniu się z ulicami”, powiedział Diallo, odnosząc się do możliwych buntów w armii.

Złamane obietnice

Zamach Goity w sierpniu 2020 r. Pojawił się podczas fali masowych protestów antyrządowych w Bamako z powodu postępów rojów grup zbrojnych z północy. Grupy – które są nadal aktywne i mają na celu budowanie kalifatów – sprawiły, że ogromne pokosy kraju nie są możliwe, zwalniające wioski, zabijając cywilów i wysiedlając setki. ISIL Affiliate w Greater Sahara (ISGS) i al-Kaeda Jama’at Nusrat al-Islam Wal-muzliman (JNIM) są dwoma najbardziej aktywnymi.

W tym czasie Malianie obwiniali rząd cywilny za to, że nie poradził sobie z zagrożeniem. To pomimo pomocy misji pokojowej ONZ i byłej potęgi kolonialnej Francji, które rozmieściły ponad 15 000 żołnierzy w północnym Mali. Kiedy więc młodzi żołnierze pojawili się w telewizji stanowej i ogłosili zamach stanu, większość była poparta.

Goita, 36 lat, wówczas wydał wizjonerski obraz dzięki obietnicom wyborów i pokoju. Zainstalował rząd przejściowy prowadzony przez cywile, podczas gdy pozostał jako wiceprezydent. Pod presją organu regionalnego, społeczności gospodarczej państw Afryki Zachodniej (ECOWAS), aby przeprowadzić wybory, Goita przedstawiła karty przejściowe, które opowiadają, że wiceprezydent wojskowy w żadnym wypadku nie może być prezydentem, a wybory odbędą się za 18 miesięcy.

Znaki, że wróci na swoje słowo, przyszły wcześnie. Goita zorganizował kolejny zamach stanu w maju 2021 r., Kopiąc prezydenta cywilnego i instalując się jako przywódca. Następnie, w 2022 r., Kiedy przejście miała wygasnąć, władcy wojskowi odłożyli wybory i zamiast tego przedstawili pięcioletni plan przejściowy. Ecowas, który początkowo zawiesił kraj, odmówił umowy. Partie polityczne opozycji protestowały w oświadczeniach, ale rząd wojskowy nie zmienił ścieżki.

Tymczasem kilku opozycyjnych polityków zostało aresztowanych, wypróbowanych i skazanych pod zarzutem takiego jak udział w „nieautoryzowanej demonstracji” lub „sprzeciwu wobec uzasadnionego autorytetu”, odkąd Goita przejęła władzę. W lipcu ubiegłego roku rząd zawiesił partie polityczne i zakazał zasięgu mediów „wszystkich działań politycznych” na trzy miesiące.

Analitycy twierdzą, że nawet jeśli Goita ustąpi teraz i przeprowadzi wybory, jak początkowo obiecano, obszerne szkody dla demokratycznych instytucji kraju ustąpiły już podczas jego pięcioletniej kadencji.

Mali wraz z sąsiadujący prowadzony przez militart Burkina Faso i Niger przeciwstawili się sankcjom ECOWAS za brak wyborów i od tego czasu opuścili grupę regionalną. Razem utworzyli sojusz stanów Sahela (AES). Przywódcy wojskowi w Burkina Faso i Nigru już przedłużyli swoje rządy o pięć lat.

„Szkody nie są nieodwracalne, ale bardzo trudno będzie wrócić na właściwe tory (w przypadku wyborów), ponieważ sprawy przeszły bardzo daleko od tego, co początkowo obiecano” – powiedział Diallo.

Zyski bezpieczeństwa z Wagner Help

Analitycy twierdzą, że jednym z powodów, dla których Goita cieszyła się popularnym wsparciem, jest niedawne zyski zarejestrowane w grupach zbrojnych i koalicję secesjonistyczną na północy.

Wiele osób cieszy się również, że Bamako zdystansował się od Francji, dawnej potęgi kolonialnej coraz bardziej nie lubianej w całej Francophone Zachodniej Afryki za to, co niektórzy postrzegają jako jej wyzyskujące interesy biznesowe. Niektóre z największych francuskich firm w MALI to dostawca totalny i telekomunikacyjny Orange.

Francuskie wojska opuściły Mali w 2022 r., Ponieważ Paris odmówił poparcia rządu wojskowego. Od tego czasu Bamako odciął więzi dyplomatyczne i wysłało pakiety pokojowe ONZ. Na ich miejscu znajdują się rosyjscy bojownicy z grupy najemników Wagnera, znanej z ich surowości i zgłaszali bezwzględność wobec cywilów.

Ulf Laessing, dyrektor Sahel Research w niemieckim think tanku, Konrad Adenauer Stiftung, powiedział Al Jazeera, że ​​podczas gdy rosyjscy bojownicy pomogli ustabilizować części północy, zwycięstwo jest dalekie od kompletnych, ponieważ grupy zbrojne po prostu rozprzestrzeniły się na środkowe i południowe Mali.

„Stolica jest bezpieczna i części północy, ale poza tym jest nadal trudna” – powiedział Laessing. „W obszarach takich jak (północna) Timbuktu kontrola rządu jest nadal bardzo słaba, a Rosjanie nie byli w stanie z tym wpłynąć. Jest ich tylko około 1500, gdy nawet Francuzi mieli 5000”.

Chociaż mają Cierpiał śmiertelnie zasadzkiWagner Fighters pomogli zapewnić sobie największą wygraną wojskową w 2023 r., Kiedy Kidal, twierdzenie rebeliantów na północy, po raz pierwszy od 10 lat znalazło się pod kontrolą rządu.

W 2012 r. Grupy rebeliantów Tuareg, które walczyły o niezależne stan Azawad, zajęły Kidal i ogłosiły niepodległość. Obejmowali grupy zbrojne, takie jak JNIM, które później przejęły kampanię i rozprzestrzeniły się na kraje sąsiednie, przyczyniając się do obecnego kryzysu bezpieczeństwa.

W 2015 r. UNZ, że za pośrednictwem nieopisywni umowa pokojowa z secesjonistami miała na celu, że wojownicy Tuareg integrują się z armią i powracając dzieci do kontroli rządu. Jednak nigdy nie został wdrożony. Od tego czasu Goita anulowała umowę, zobowiązując się do przywrócenia całej „integralności terytorialnej” Mali.

Kiedy Kidal upadł w sierpniu 2023 r., Była to zarówno taktyczna, jak i symboliczna wygrana dla wojska. Zwolennicy Goity powołują się na to jako jeden z przykładów, dlaczego siłacz powinien pozostać, aby zabezpieczyć cały kraj. Jednak przeciwnicy twierdzą, że argument jest pretekstem dla przywódców wojskowych, aby dłużej pozostali u władzy.

Ataki na cywilów

Względne zyski wojska również kosztują cywilów, twierdzą grupy praw. Rosyjscy bojownicy i żołnierze malijscy zostali oskarżeni w licznych doniesieniach o pozasądowe zabójstwa podejrzanych „bojowników”, z których niektórzy są niesłusznie profilowani.

Grupy etniczne, takie jak Fulani i Dogon – postrzegane przez armię malijską jako wspierającą grupy zbrojne – były w szczególności ukierunkowane. W rzeczywistości eksperci twierdzą, że sami wieśniacy są często kontrolowani wbrew ich woli przez potężne grupy zbrojne, które ustanowiły własne systemy podatkowe i sądowe. Eksperci twierdzą, że grupy zbrojne przymusowo rekrutują mężczyzn z wiosek, podczas gdy inne dołączają do grup zbrojnych, aby pomścić ataki wojskowe na ich domy.

W grudniu Watch Human Rights Watch (HRW) zauważył, że armia malijska i Wagner „celowo zabili” co najmniej 32 cywilów i spalili 100 domów w środkowej i północnej Mali w 2024 r. Jnim i ISGS, które zostały skonfigurowane co najmniej 47 cywilów, spalili ponad 1000 domów i wysiedlili tysiące ludzi między czerwcem i grudnia, powiedziałem, że te liczby były spóźnione.

Odkąd Kidal upadł, etniczny Tuareg spotkał się również ze wzrostem poziomu przemocy ze strony wojska, chociaż początkowo obiecał, że cywile będą bezpieczne. Setki ludzi uciekło do sąsiedniej Mauretanii, boi się bojowników Wagnera lub „biali mężczyźni z maskami”, którzy spalają domy i wykonują te, których podejrzewają, że są bojownikami buntowniczymi, zgodnie z raportami The Washington Post.

Uważa się, że około 3,3 miliona ludzi jest przesiedlonych w Mali, Burkinie Faso i Nigrze z powodu przemocy, zgodnie z agencją Uchodźców ONZ. Liczba nowo wysiedlonych osób w zeszłym roku w samym Mali osiągnęła prawie 400 000.

Ponieważ klimat polityczny w Bamako staje się bardziej restrykcyjny, eksperci twierdzą, że Malianie z dala od centrum cierpią najgorsze skutki kryzysu. Ponieważ grupy zbrojne zmieniają lokalizacje i ciągłe ataki, podejście czysto wojskowe, na które nalega Goita, może już nie być wystarczający, analitycy ostrzegają, a dialog może być konieczny.

„Kiedy intensyfikujesz walkę, oczywiście zobaczysz więcej ataków; to po prostu logiczne” – powiedział Diallo. „I to zwykli cywile noszą ciężar tego”.