Izrael kontynuuje aneksję i istnieje tylko jeden sposób, aby go zatrzymać | Konflikt Izraela-Palestyny

Mój brat wysłał mi niedawno kopię izraelskiego zamówienia wojskowego, który został znaleziony przez rolników na naszej ziemi i pobliskich działkach na okupowanym Zachodnim Brzegu. Dokument w towarzystwie mapy stwierdza, że ziemia jest przechwytująca w celach wojskowych.

Nie określa, jak długo ziemia odbędzie się i oferuje właścicielom ziemskim i użytkownikom zaledwie siedem dni od nadchodzącej wizyty w terenie – koordynowanych między Izraelczykiem a biurem łącznikowym Palestyńczykiem (PA) – w celu złożenia sprzeciwu wobec doradcy prawnego armii izraelskiej. Ta wizyta w terenie zwykle służy do wyznaczenia granic skonfiskowanej ziemi.

Z wcześniejszych doświadczeń naszej rodziny konfiskata pod pozorem „powodów bezpieczeństwa” często poprzedza ustanowienie osady kolonialnej. Stało się to w 1973 roku, kiedy nasza rodzina otrzymała podobny porządek wojskowy dla ziemi wzdłuż Jerusalem-Hebron Road. W ciągu tygodnia ustanowiono stanowisko wojskowe. Kilka miesięcy później w tym samym miejscu wzniesiono osadę cywilną Elazar.

Tym razem szokujące jest to, że ten nowy porządek ledwo znalazł się na pierwszych stronach gazet, pomimo wielkości ziemi zaplanowanej na konfiskatę. Zgodnie z zamówieniem wojskowym wynosi 5 758 DUNUMS, czyli ponad 5,7 km kw. (2,2 m2). Konfiskata nie jest arbitralna. W centrum tego konkretnego obszaru znajduje się placówka SDE Boaz, która została nielegalnie założona na prywatnej ziemi palestyńskiej w 2002 r. Mieszkańcy – około 50 rodzin – nie są ekstremistami. Są specjalistami z klasy średniej, w tym lekarzy, inżynierowie i księgowi.

Ta konfiskata jest jedną z wielu, które miały miejsce w ciągu ostatnich 21 miesięcy. Pod cieniem wojny ludobójczej w Gazie Izrael przyspieszył swoją aneksję na Zachodnim Brzegu. Celem jest formalne załączenie części tego, co Oslo Peace Porads oznaczone jako obszar B, który stanowi 21 procent Zachodniego Brzegu, i całego obszaru C, który stanowi 60 procent Zachodniego Brzegu i obejmuje całą Dolinę Jordanii i wsi Jerozolimy, a także inne obszary.

Większość palestyńskich pola uprawnych i pastwisk mieści się na tym obszarze, podobnie jak duża liczba nielegalnych osiedli Izraela. Moje miasto, Al-Khader (St George), posiada ponad 22 000 Dunums (22 km/8,5 m2) ziemi, z czego ponad 20 500 (20,5 m2 km/7,9 m2) jest klasyfikowane jako obszar C, 500 (pół kilometra kwadratowego/0,2 m2).

Izraelscy osadnicy odgrywają aktywną rolę w rozwoju tego planu aneksji. Nie ogranicza się to do przejęcia strategicznych wzgórz, ale obejmuje także systematyczną przemoc wobec Palestyńczyków. Ataki osadników na własność palestyńską, tortury i zabójstwa Palestyńczyków są częścią zorganizowanej kampanii mających na celu wykorzenienie Palestyńczyków z obszarów B i C w celu ułatwienia aneksji. Strategia ta jest zgodna z tym, co izraelscy decydenci nazywają „dobrowolnym transferem”, eufemizmem dla oczyszczających etnicznie Palestyńczyków z ich ojczyzny.

Wszystko to jest nielegalne, zgodnie z prawem międzynarodowym, i jest sprzeczne z powtarzającymi się rezolucjami Narodów Zjednoczonych i orzeczeniem Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości w 2024 r. Więc kto zatrzyma Izrael?

PA, który nominalnie zarządza obszarem A na okupowanym Zachodnim Brzegu, z pewnością nie. Od czasu ustanowienia w ramach procesu pokojowego Oslo, PA nie tylko nie udało się oprzeć Izraela do aneksji, ale także prawdopodobnie ułatwił ich współpracę z Izraelem w celu powstrzymania uzbrojonego, a nawet spokojnego oporu, który nie popiera jej politycznego programu.

Społeczność międzynarodowa raczej nie podejmie decydujących działań. W szczególności od dziesięcioleci rządy zachodnie oferowały retoryczne potępienia, jednocześnie zapewniając Izraelowi bezpieczeństwo i wsparcie gospodarcze. Ci sami aktorzy, którzy nie powstrzymali trwającego ludobójstwa w Gazie, raczej nie sprzeciwią się, jeśli Izrael formalizuje swoją faktyczną aneksję.

Było to ostatnio widoczne podczas wizyty dyplomatycznej w Taybeh, palestyńskiej wiosce położonej na północny wschód od Jerozolimy i Ramallah. Wizyta, która obejmowała ponad 20 dyplomatów z całego świata, w tym przedstawicieli europejskich i amerykańskich, pojawiła się w odpowiedzi na powtarzające się ataki osadników żydowskich, którzy spalili części ziemi wioski, w tym własność należącą do lokalnego kościoła. To było wszystkie te kraje były gotowe – wysłać przedstawicieli do okolicy na kilka godzin, aby wypowiedzieć kilka słów potępienia. Poza tym jest to biznes jak zwykle w ich stosunkach z Izraelem.

Pozostaje wtedy odporność i agencja narodu palestyńskiego oraz ich zasadnicze ruchy polityczne. W obecnym kontekście sama obecność Palestyńczyków na ich ziemi jest aktem oporu.

Aby utrzymać tę obecność i wzmocnić swoją walkę, Palestyńczycy muszą nadal mobilizować globalne ruchy postępowe i zorientowane na wolność, aby poprzeć ich sprawę-nie tylko w solidarności, ale także w ramach szerszej globalnej walki z skrajnie prawicowymi, rasistowskimi siłami przeciwdziałającymi temu, które popierają Izrael i jednocześnie zagrażają prawom obywatelskim i sprawiedliwości społecznej w ich krajach.

Działania solidarności na poziomie globalnym powinny być strategiczne i wpływowe. Powinny skupić się na zakłóceniu wszystkich elementów łańcucha dostaw, które przynoszą korzyści okupacji izraelskiej w ogóle, a zwłaszcza osadniczego kolonializmu. Oznacza to, że obywatele na całym świecie w różnych sektorach społeczeństwa mogą przyczynić się do walki o Palestynę jako producentów, jak i konsumentów, posłuchając wezwania do bojkotu i zbycia z Izraela.

Bezpośrednie działania z klasy robotniczej są kluczowe. Pracownicy mogą zintegrować przyczynę palestyńską z ich wymaganiami na lepsze warunki pracy. Na przykład strajki publiczne w solidarności z Palestyną, takie jak osoby zorganizowane przez pracowników kolejowych w krajach europejskich, mogą wywierać presję na rząd, aby ponownie rozważyć ich poparcie dla Izraela.

Podobnie pracownicy portowe mogą uderzyć w zakłócenie wysyłki powiązanej z Izraelem, zmuszając rządów do ponownego oceny ich pozycji. Pracownicy branż zaawansowanych technologii mogą odgrywać kluczową rolę we wspieraniu Palestyńczyków, domagając się ich firm dostosowania produktów, usług i partnerstwa z prawem międzynarodowym, odmawiając wspierania współwinnych technologii w zawodzie izraelskim lub przemocy osadniczej. Jeśli firmy odmawiają, pracownicy mogą eskalować, aby protestować przeciwko działaniom, takich jak zakłócenie łańcuchów dostaw i informacja o demaskowaniu.

Oprócz rozszerzania się i wzmacniającego bojkotu, zbycia, sankcji (BDS), można przeprowadzić inne działania solidarnościowe. W Palestynie jednostki i grupy mogą zorganizować towarzyszące palestyńskim rolnikom na ich ziemie, służąc jako świadkowie ataków osadników i żołnierzy, jednocześnie pomagając chronić społeczności.

Mogą również pomóc rolnikom i innym społecznościom palestyńskim, pomagając im w sprzedaży swoich produktów. To kwestionuje dominujący model biznesowy, który wykorzystuje drobnych producentów. Mogę zaświadczyć o znaczeniu takich inicjatyw, które zacząłem ułatwić powiązanie lokalnych producentów palestyńskich z rynkiem europejskim za pośrednictwem Palestyńskiego Związku Spółdzielni Ogólnych i Spółdzielni UK.

Ponieważ rządy uchylają swoje obowiązki prawne w celu powstrzymania ludobójstwa i kolonizacji, oddolne mobilizację wpływowych działań jest jedynym sposobem na zakłócenie izraelskiej działalności kolonialnej. Aktywny globalny ruch może zmusić obywateli izraelskich do konfrontacji i rezygnacji z rasistowskich, apartheidu i kolonialistycznych fundamentów ich społeczeństwa, co skłoniło ich do poszukiwania prawdziwych zmian.

Poglądy wyrażone w tym artykule są własne i niekoniecznie odzwierciedlają postawę redakcyjną Al Jazeery.