Przez tygodnie rynki giełdowe spadają, a zanurzenie przyspieszyło po tym, jak prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump 2 kwietnia zaprezentował Taryfy amerykańskie na praktycznie każdy kraj.
Komentatorzy w mediach społecznościowych powiedzieli spadek cen akcji mógłby przenosić recesję. Profesjonalni analitycy w JPMorgan oszacowali 60 -procentowe prawdopodobieństwo recesji, podczas gdy Goldman Sachs i Morningstar stawiają szanse między 40 a 50 procentami.
Więc co to jest recesja? Czy istnieje związek między spadkami giełdową a recesjami? I czy recesja oparta na taryfie różni się od wcześniejszych recesji? Oto kilka odpowiedzi.
Co dzieje się podczas recesji?
Kilka rzeczy zdarza się w recesjach, żaden z nich nie jest przyjemny.
- Inwestycje biznesowe spadają, wywołane przez negatywne postrzeganie przyszłości gospodarczej przez liderów biznesu. Klasyczna sprawa to wielka recesja w latach 2007–2009, która została wywołana upadkiem na rynku kredytów hipotecznych. Kiedy to się stało, budowniczowie przestali budować domy, co oznaczało, że przestali kupować sprzęt i materiały, od przeprowadzek na ziemi po lodówki po dachowe płytki; Decyzje te były rykoszetowane przez szerszą gospodarkę.
- W związku z obniżeniem inwestycji biznesowych bezrobocie rosną i spada godziny. Recesja na początku lat osiemdziesiątych spowodowała, że stopa bezrobocia prawie do 11 procent, a recesja Covid-19 krótko osiągnęła prawie 15 procent bezrobocia, zanim spadła prawie tak szybko. Na razie stopa bezrobocia jest znacznie niższa, wynosi 4,2 procent, choć może się to zmienić, jeśli warunki ekonomiczne osłabią. „W typowej recesji stosunkowo niewielka liczba osób faktycznie straci pracę, ale nawet groźba utraty miejsc pracy powoduje niepokój” – powiedział Steven Fazzari, ekonomista z Washington University w St. Louis.
- Jeśli uda ci się utrzymać swoją pracę, Twoja rekompensata może się stagnować, ponieważ pracownicy rzadziej znajdują inne prace, których mogliby wykorzystać, aby wykorzystać podwyżki wynagrodzeń.
- Zakupy konsumentów spadają. „Wiele rodzin staje się bardziej ostrożnych w kwestii wydatków na recesje ze strachu, że one również mogą zostać zwolnieni lub innej utraty dochodu”, powiedział Gary Burtless, ekonomista w Brookings Institution, think tank. Czynniki te mają tendencję do spiralnej, zachęcając się do siebie. Na przykład malejące inwestycje biznesowe powodują rosnące bezrobocie, co powoduje cięcia wydatków konsumentów, co powoduje mniejsze inwestycje biznesowe, które powodują dodatkowy wzrost bezrobocia.
Jak określa się recesja?
Oficjalnie arbiter recesji w USA jest Krajowym Komitetem datowania randkowego Bureau of Economic Research. Komitet ds. Reklamy od dziesięcioleci od dziesięcioleci i końcowy recesji. Obecnie obejmuje ekonomistów z Harvard, Princeton, Northwestern, Massachusetts Institute of Technology i University of California, Berkeley.
Komitet obraduje prywatnie i przyjmuje holistyczne podejście, a nie listę kontrolną. Ale jest otwarte na temat tego, jakie czynniki używa do ustalenia początku recesji, a mianowicie „znaczny spadek działalności gospodarczej, która jest rozpowszechniona w całej gospodarce i trwa dłużej niż kilka miesięcy”.
Najnowsza recesja – ta spowodowana przez pandemia Covid-19 – Był prawdopodobnie najbardziej niezwykły, ponieważ był krótki, trwał od lutego 2020 r. Do kwietnia 2020 r., Ale był głęboki i szeroko rozproszony wśród większości sektorów gospodarki.
W mediach powszechna podwórka do ustalenia, czy recesja jest w toku, to dwa kolejne kwartały spadającego produktu krajowego brutto (PKB), co odnosi się do całkowitej całej działalności gospodarczej. Ale komitet oficjalnie waży takie czynniki, jak przychody osobiste skorygowane o inflację, listy płac niefarmowych, dane dotyczące zatrudnienia gospodarstwa domowego, wydatki osobiste skorygowane o inflację, skorygowane o inflację sprzedaż produkcji i handlu oraz produkcja przemysłowa.
W szczególności spadki rynku akcji nie są uwzględnione na tej liście.
Czy istnieje związek między spadkami giełdową a recesjami?
W 1966 r. Nagroda Nobla Ekonomista Paul Samuelson żartował, że „indeksy Wall Street przewidywały dziewięć z ostatnich pięciu recesji”.
Przesadził efekt komiczny, ale miał rację, że spadek rynku akcji nie prowadzi nieuchronnie do recesji i że nie wszystkie recesje powodują spadek giełd.
Jednak historia wykazuje silną korelację między spadkiem giełdowym a recesjami, szczególnie w latach od czasu, gdy Samuelson poczynił tę uwagę.
Od 1950 r. USA doświadczyły 10 oficjalnych recesji. Siedmiu towarzyszyły spadki w Standard & Poors 500, szerokim mierniku giełdowym, a trzy nie. Ostatnim razem, gdy recesja nie spowodowała również znaczącego spadku S&P prawie pół wieku temu, podczas recesji podwójnych zysków z 1980 i 1982 roku.
Spośród siedmiu recesji, które towarzyszyły giełdzie, średnia strata w S&P 500 wyniosła około 31 procent. Spadki wahały się od 18 do 55 procent, przy czym spadek 55 procent występował podczas wielkiej recesji.
Dla porównania, od końca stycznia 2025 r., S&P spadł o około 19 procent.
Największy spadek giełdy kiedykolwiek nastąpił podczas Wielkiego Kryzysu: między sierpniem 1929 r. A lipcem 1932 r. S&P (który następnie obliczono nieco inaczej) strata 88 procent.
Jak powiedział Samuelson, nie każdy znaczący spadek S&P 500 spowodował recesję. Okres otaczający katastrofę „Czarny poniedziałek” w 1987 r., Który był spowodowany mieszanką czynników, w tym międzynarodowej wyprzedażu akcji, odnotował spadek o 28 procent, ale nie nastąpiła recesja.
Niedawno, w okresie 40-letniej inflacji w Stanach Zjednoczonych, S&P stracili około 25 procent od stycznia 2022 r. Do września 2022 r.. Chociaż ówczesny prezydent Joe Biden argumentował, że recesja jest nieuchronna, a JPMorgan postawił prawdopodobieństwo 40 procent, nigdy się nie stało.
Jeśli nadchodzi recesja, jak może być inaczej?
Jest zbyt wcześnie, aby powiedzieć, czy recesja jest nieuchronna. Rynek akcji jest wczesnym wskaźnikiem potencjalnych problemów gospodarczych; Opiera się na postrzeganiu inwestorów przyszłości gospodarczej, a nie na twardych danych. Dane te muszą zostać opublikowane w ciągu najbliższych kilku tygodni i miesięcy, a następnie komitet może dokonać ich ustalenia. (Najszybsze decyzje nastąpiły około czterech miesięcy po rozpoczęciu recesji, podczas gdy najwolniejsze przybyły 21 miesięcy później).
To powiedziawszy, jeśli recesja nastąpi w następstwie decyzji taryfowych Trumpa, może mieć inne atrybuty niż inne recesje.
Największą różnicą jest to, że recesji może towarzyszyć wyższa inflacja.
Podczas typowej recesji popyt konsumentów spadnie, co oznacza, że firmy sprzedające produkty i usługi obniżają swoje ceny (lub przynajmniej nie podnoszą), aby zachęcić niechętnych klientów do wydawania. Ale taryfy Trumpa na pokładzie Trumpa mogą potencjalnie zwiększyć wzrost cen w tym samym czasie, że wysyłają kraj do recesji.
To nie jest bezprecedensowe; Stało się to również w latach siedemdziesiątych, kiedy embargo na ropę wzrosła o ceny benzyny. Zjawisko to nazywa się „Stagflation”-połączenie stagnacji gospodarczej i inflacji-i jest to „o wiele mniej przyjemne” niż typowa recesja, powiedział Douglas Holtz-Eakin, prezes American Action Forum, centroprawnego think tanku. (I nie zakładaj, że spadające ceny byłyby lepsze: gospodarka może tak mocno zawierać kontrakt, że ceny spadają pomimo taryf, co wydarzyło się podczas Wielkiego Kryzysu, po 1930 Taryfy Smoot-Hawley zostały wprowadzone, powiedział Burtless.)
Kolejną niezwykłą cechą recesji napędzanej taryfą może być to Jednoczesny globalny zasięgBiorąc pod uwagę decyzję Trumpa o zastosowaniu co najmniej 10 -procentowej taryfy praktycznie każdego kraju na świecie.
Holtz-Oekin powiedział, że może to prowadzić do „skoordynowanej recesji na całym świecie”.
Ekonomiści twierdzą, że srebrna podszewka polega na tym, że najgorsze scenariusze mogą-przynajmniej teoretycznie-być uniknięte. W przeciwieństwie do skomplikowanych problemów w branży hipotecznej, które spowodowały wielką recesję lub globalną pandemię, która spowodowała recesję w 2020 r., Wymagane jest prezydentowi szybkie zminimalizowanie (choć nie wyeliminowanie) wpływu gospodarczego: może po prostu cofnąć taryfy.
Jeśli nastąpi recesja, powiedział libertariański ekonomista Daniel Mitchell, będzie „spowodowany wstrząsem zewnętrznym i zakończeniem – miejmy nadzieję – gdy wstrząs zewnętrzny zostanie cofnięty”.
