Co oznacza rozbrajanie PKK dla swoich regionalnych sojuszników? |. Wojna Syrii

Kiedy Abdullah Ocalan powiedział, że jego Kurdystanu Partia robotnicza lub PKK powinna położyć ręce i rozwiązać po ponad czterech dekadach konfliktu z państwem tureckim i dziesiątkami tysięcy zgonów, było natychmiastowe spojrzenie na granicę do Syrii.

Północny wschód Syrii jest w dużej mierze kontrolowany przez syryjskie siły demokratyczne (SDF), siły wojskowe prowadzone przez kurdyjskie siły wojskowe wielokrotnie walczyły w ciągu ostatniej dekady.

SDF jest prowadzony przez ludowe jednostki ochronne (YPG), które Turkiye postrzega jako grupę „terrorystyczną” i syryjską gałąź PKK. Jednak Stany Zjednoczone poparły YPG w Syrii, aby walczyć z ISIL (ISIS).

Od upadku prezydenta Syrii Bashara al-Assada w grudniu SDF negocjuje z nowym rządem tureckim w Damaszku w sprawie jego przyszłej roli w nowo zjednoczonej Syrii i jako siłach wojskowych i jakiego rodzaju zarządzania rozciąga się na północny wschód kraju.

Żadnego układania ramion

Usunięcie PKK z równania prawdopodobnie ułatwi integrację SDF z Damascusem, analitycy powiedzieli Al Jazeera.

„W przypadku SDF znacznie łatwiej jest rozmawiać z rządem w Damaszku, a także deeskalować ich stosunki z Turcją”, powiedział Władimir Van Wilgenburg, analityk polityki kurdyjskiej z siedzibą w Erbil, stolicy autonomicznego regionu kurdyjskiego w północnym Iraku.

Podczas gdy SDF odrzuca twierdzenia Turkiye, że jest to syryjskie ramię PKK, analitycy stwierdzili, że grupy mają silne powiązania.

Podczas gdy ogłoszenie PKK, że będzie ono służyło wezwaniu Ocalana i rozbrojenie, został powitany przez lidera SDF Mazloum Abdi, powiedział, że jego grupa nie rozbroi, a decyzja Ocalana nie rozszerzyła się na Syrię.

Może to jednak dać grupie dalsze zachęty do wniesienia siły walki i struktury rządzącej – zwanej administracją autonomiczną w północnej i wschodniej Syrii (Aanes) – pod parasolem nowego rządu w Damaszku.

Po skomentowaniu w poniedziałek rzecznik AANES powiedział Al Jazeera: „Autonomiczna administracja nie dotyczy wewnętrznych spraw innych krajów”.

SDF zderzył się z tureckim frakcjami syryjskimi, w tym w najbliższe dni po upadku reżimu Al-Assada, i utrzymywał ataki sił powietrznych Turkiye.

W grudniu USA wynegocjowały zawieszenie broni między SDF a wspieraną przez turecką armią narodową syryjską, która od tego czasu została włączona do nowych sił zbrojnych w Syrii.

Abdi rozmawiało z nowym rządem Syrii, kierowanym przez Ahmeda al-Sharaa, o tym, jak najlepiej zintegrować SDF z siłami bezpieczeństwa partii post-baatystycznej i rządzić północno-wschodnim Syrii.

Zwiększona presja na negocjowanie

SDF zaangażował się w rozmowy z presją zbliżającego się Wycofanie żołnierzy amerykańskich z północno -wschodniej Syrii.

Bez obecności i wsparcia w USA SDF obawiał się, że może być podatna na ataki Turkiye lub wspierane przez tureckie frakcje w Syrii.

Ale jeśli decyzja PKK o rozbrojeniu przyniesie poczucie bezpieczeństwa Turkiye wzdłuż jego granicy z Syrią, analitycy stwierdzili, że stosunki między SDF i Turkiye również prawdopodobnie się poprawiły.

„Wiemy, że twarde stanowisko Turcji wobec SDF było bardzo powiązane z obawami o PKK i nie tyle o zdominowaniu SDF”, powiedział Al Jazeera Thomas Pierret, specjalista od Syrii i starszy badacz z Instytutu Badań i Studiów dotyczących światów arabskich i islamskich.

Pierret powiedział, że jest to widoczne w stosunkach Turkiye z Masoudem Barzani i jego kurdyjską Partią Demokratyczną w regionie kurdyjskim w Iraku w północnym Iraku.

Oczywiście ta nowa rzeczywistość „nie oznacza, że ​​będzie łatwa”, według Pierreta. Zgodnie z porozumieniem między Turkiye a PKK, niektórzy bojownicy mogą być przeniesione do krajów trzecich – zasadniczo wysłane na wygnanie. Istnieje również możliwość, że niektórzy bojownicy mogą zdecydować się na dotarcie do północno -wschodniej Syrii, w którym to przypadku Pierret powiedział, że Turkiye może postrzegać SDF jako raj dla bojowników PKK.

Tak więc Turkiye będzie uważnie obserwować SDF w Syrii i negocjacje SDF z Damaszkiem.

W przeszłości tureckie wojsko uruchomiło drony, zwolniło artylerię i przeprowadziło strajki powietrzne przeciwko kurdyjskim bojownikom, w tym SDF. A analitycy stwierdzili, że opcje wojskowe mogą nadal być na stole.

„Na razie wydaje się, że pozwalają negocjacjom trwać swój kurs” – powiedział Al Jazeera Aron Lund, kolega z Century International, skupiając się na Syrii. „I prawdopodobnie dotyczy to zarówno wydarzeń w Syrii, ale także z procesem PKK”.

Poza Syrią

Podmioty stowarzyszone i sojusznicy PKK są rozłożone po regionach Bliskiego Wschodu, w których mieszkają Kurdowie.

Historycznie PKK działało zarówno w Turkiye, jak i północnym Iraku. A ich sojusznicy działali w miejscach, w których Kurdowie mieszkają w Syrii i Iranie. Ich walki często sprzeciwiały się władzom krajowym w tych miejscach lub szukały samostanowienia lub federalizmu.

Jednym z przykładów jest Partia Life Free Kurdistan lub Pjak w Iranie, która mówi, że jego celem jest ogłoszenie autonomicznego regionu kurdyjskiego w Iranie.

„Nie jest jasne, co stanie się z… Pjakiem, ponieważ mają też wielu irańskich bojowników kurdyjskich w PKK” – powiedział Van Wildenburg.

„Możliwe, że będą kontynuować jako partia polityczna, a nie jako grupa zbrojna, ponieważ i tak już nie walczą z państwem irańskim”.

Analitycy zgadzają się, czy sojusznicy PKK będą podążać za główną przewagą Ocalana i położyli ręce, czy też w przypadku SDF w Syrii, jeśli postrzegają własne zmagania jako niezależne i podejmują decyzje samodzielnie.