Chłopiec, który krążył na śmierć jako izraelski żołnierz „świętował jego strzał” | Wiadomości z konfliktami Izraela-Palestyna

Sebastia, okupowany zachodni brzeg – Kiedy zbliżają się izraelskie pojazdy wojskowe, wiadomość o najnowszym wtargnięciu zaczyna się kaskadować przez Sebastię z jednej osoby do drugiej, a młodzi ludzie biegają do domu tak szybko, jak to możliwe.

Próbują wrócić, zanim najechanie żołnierzy dotrą do swojej ulicy, zbyt dobrze wiedząc, że potencjalnie poważne konsekwencje, jeśli tego nie robią.

Ostrzeżenie często pochodzą od osób idących w pobliżu punktu widokowego Sebastii Archaeological Park Scalose Summit.

Stąd ludzie mogą dostrzec pojazdy wojskowe na drogach poniżej, zanim dotrą do miasta i jego starożytnych ruin, dając ludziom szansę ukrycia swoich młodych.

Niedługo potem ostrzeżenia o zapobieganiu chodzenia są często krążące w mediach społecznościowych, a mieszkańcy Sebastii – niegdyś religijne miejsce pielgrzymkowe i hotspot turystyki – mają wybór w domu lub stawiania czoła żołnierzom, którzy nie wykazują już żadnych powściągliwości.

„Świętował zabicie mojego syna”

W styczniu tego roku izraelski żołnierz zastrzelił 14-letniego Ahmeda Jazara, a następnie podniósł karabin w powietrzu po uderzeniu nieuzbrojonego chłopca w piersi, przebijając jego serce.

Świadkowie widzieli, jak żołnierz „celebruje”, gdy Ahmed powoli krwawił na śmierć na ziemi, jego ojciec, Rashid, w wieku 57 lat, powiedział Al Jazeera.

Ahmed był dojrzały poza swoimi latami, mówią jego rodzice i sprawił, że jego powołanie potwierdzając swoją rodzinę dotkniętą ubóstwem.

Był także utalentowanym malarzem i chciał trenować jako dekorator. Zdecydował się na otwarcie sklepu, aby mógł zarobić wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić swojej rodzinie stały dom – coś lepszego niż przepełnione mieszkanie wynajmu, w którym mieszkali.

„Zastrzelili Ahmeda i zabili wszystkie jego marzenia, właśnie tam, a potem” – powiedziała jego matka Wafaa.

„Armia traktuje nas tak, jakbyśmy byli w stanie wojny – ale nic nie zrobiliśmy.

„Żołnierze są tu codziennie i nikt nie uważa, że ich dzieci są bezpieczne, chyba że są w domu”.

Ahmed obudził się wczesnym popołudniem w niedzielę, kiedy został zabity, mówią Wafaa i Rashid, spóźniając się z przyjaciółmi z przyjaciółmi w okolicy poprzedniej nocy. Lubił grać w piłkę nożną na szkolnym oddziale, jeździć na rowerze w pobliżu parku archeologicznego i jeść w miastu, kiedyś.

Wrócił po zobaczeniu swoich przyjaciół i spędził trochę czasu z rodziną, nieświadomych, że będą dzielić swoje ostatnie chwile.

Potem, gdy zbliżała się godzina obiadowa, jego rodzice wysłali Ahmeda, aby kupić chleb.

„Zawsze był jego nawykiem, aby przyjść i w ten sposób iść” – powiedział Rashid. „Był bardzo towarzyski… wszyscy go kochali.

„Ale tym razem wyszedł i nigdy nie wrócił”.

Częste naloty żołnierzy izraelskich na okupowane miasta na Zachodnim Brzegu skłoniły niektóre dzieci i młodych ludzi do aktów buntu, takich jak rzucanie kamieniami w kierunku ciężko uzbrojonych żołnierzy lub ich pojazdów pancernych lub lśniących wskaźników laserowych.

Według niektórych sąsiadów Ahmed i jego przyjaciele świecili laserowymi długopisami w śmiertelnym styczniowym dniu, chowając się za ścianą w pobliżu pokoju dziecinnego, gdy niektórzy żołnierze podeszli do nich.

Jego rodzina zaprzecza w tym roli Ahmeda. Rashid i Wafaa powiedzieli, że czekają na jego powrót ze sklepów, aby mogli razem zjeść obiad.

„Był tylko dzieckiem” – powiedział Rashid. „Izraelski żołnierz wiedział, że jest młodym chłopcem – i że w żaden sposób nie był zagrożeniem dla armii.

„Był setki metrów od nich, kiedy go zastrzelili!”

Kulane drzwi i fasada żłobka, ustanowiona przez organizację charytatywną Save the Children, wciąż przypomina to, co się stało, gdy Ahmed został zastrzelony.

Rozmawiając z izraelską gazetą Haaretz w marcu, rzecznik wojskowy powiedział: „Po incydencie przeprowadzono dochodzenie w sprawie dochodzeń w sprawie śledztwa policji wojskowej. Oczywiście nie możemy rozwinąć trwającego dochodzenia”.

Palestyńczycy, w tym mieszkańcy Sebastii, twierdzą, że są przyzwyczajeni do tego, co nazywają „pozornymi” dochodzeniami, które zwykle nie mają rezultatu i prawie na pewno nie karze dla sprawców.

Wojsko skontaktowało się z Rashidem w celu udzielenia informacji o dochodzeniu w sprawie zabójstwa Ahmeda, ale odmówił.

„Zabili mojego syna, a następnie wzywają mnie do rozmowy o sprawiedliwości?” Powiedział.

Al Jazeera wysłał pisemne zapytania do władz izraelskich, prosząc o komentarz do dochodzenia w sprawie strzelania Ahmeda, ale czas publikacji nie otrzymał żadnej odpowiedzi.

Armia izraelska często napędza miasta i miasteczka na Zachodnim Brzegu, ale niewielu jest skierowanych jak Sebastia, gdzie pod koniec 2022 r. Ustanowiła swój bardzo prawicowy rząd ultranacjonalistyczny.

Od tego czasu wojsko zabiło Fawzi Makhalfeh, w wieku 19 lat, w lipcu 2023 r., A Ahmed 19 stycznia tego roku.

W Sebastii w Sebastii odbyło się co najmniej 25 obrażeń postrzałowych, odkąd rząd koalicyjny Netanjahu doszedł do władzy, z których garstka dotyczyła dzieci. 22-letni mężczyzna z pobliskiego miasta Attil został postrzelony w klatkę piersiową podczas jazdy przez Sebastię na początku tego miesiąca.

Gwałtowani osadnicy scą również spustoszenie na palestyńskich właścicieli ziemskich w mieście, który zależy od rolnictwa i turystyki, a jednak więcej osad, oficjalnych i nieoficjalnych, mają zostać zbudowane wokół Sebastii.

Żołnierze atakują każdego, kto walczy i krąży za groźne wiadomości za pomocą telefonów komórkowych mieszkańców. Jedno nagranie, słyszane przez Al Jazeera, przez rzekomo izraelskiego żołnierza, oskarża mieszkańców miasteczka o „zaangażowanie się w terroryzm” i ostrzega, że „zapłacą cenę”.

Sprawiedliwość

Wafaa i jej mąż siedzieli po obu stronach pomnika do zabitego syna w skromnym salonie wynajętego domu, na które ledwo mogą sobie pozwolić. Ahmed zostawił czterech braci i trzy siostry w wieku od siedmiu do 20 lat.

Rashid pracował jako malarz w Izraelu, ale podobnie jak tysiące Palestyńczyków w Gazie i Zachodnim Brzegu, nie był w stanie iść do pracy za granicą od 7 października, przyczyniając się do niebezpiecznej sytuacji finansowej rodziny.

Najstarszy syn, 19 -letni Rushdi, pracuje jako stolarka sporadycznie, a poza Rashidem jest jedynym członkiem rodziny.

Powiedzieli, że Ahmed porzucił szkołę, aby pomóc ojcu, wykonując dziwne prace, takie jak malarstwo i zbieranie oliwek, aby generować pieniądze dla rodziny. Wafaa, która robiła sukienki, również nie jest w stanie znaleźć pracy i nadal ma pięcioro małych dzieci zależnych od jej opieki.

Dwa pozostałe rodzeństwo Ahmeda, Amir, w wieku sześciu lat i Adam, 11, przylgnęło do matki, gdy mówiła.

„Siedzę przez wiele godzin przy grobie Ahmeda”, powiedziała Wafaa Al Jazeera, kilka tygodni po zabiciu syna. „Płaczę tam tak bardzo, jak to możliwe, aby moje dzieci mnie nie widziały – muszę być dla nich silny”.

40-latek nie był w stanie utrzymać kontaktu wzrokowego, tak jakby łzy pokonały ją w dowolnym momencie. Podniosła zabarwione krwią ubrania Ahmeda, rozdarte pociskami.

Po tym, jak żołnierze wyjechali tego dnia, Rashid przypomniał sobie, jak rzucił się na miejsce i przepychał się przez tłum, ale po to, by Ahmed upadł w kałuży krwi, od metrów od miejsca, w którym został zastrzelony.

Następnie Rashid pojechał z Ahmenem do szpitala An-Najah w Nablus, ale jego syn nie przeżył podróży. Po przyjeździe został uznany za zmarłego.

Jego matka stała się nieprzytomna po usłyszeniu o zabójstwie Ahmeda i mówi, że obudziła się, czując się „pokonanym”, jakby jej życie się skończyło.

Mówi, że Izrael chce, aby mieszkańcy Sebastii czuli się w ten sposób, więc nie opierają się już i nie wychodzą.

Rashid, z wolnym wyrazem, powiedział, że zabójstwo jego syna terroryzowało jego rodzinę, aby pozostał w domu – a kiedy odbywają się inwazje, zamykają drzwi, chowają się w zapleczu i wyłączają światła.

Mówi, że podobne środki ostrożności podejmują wielu w Sebastii, którzy „żyją w strachu” po tym, jak zabijanie jego syna wysłało mrożącą mrożącą znaczenie dla tych, którzy nazywają starożytne miasto.

„Armia przychodzi tu codziennie – a teraz boimy się wyjść” – dodał Wafaa. „Żołnierze są teraz przygotowani do strzelania do dzieci.

„Pozwoliłem mojemu synowi iść do sklepów, ale odzyskałem go (przykryłem) krwią”.