Badanie BBC ujawnia mieszane opinie na temat płaczu w pracy i wyświetlaczy emocjonalnych
NOWYMożesz teraz słuchać artykułów z wiadomościami Fox!
BBC zebrało opinie czytelników na temat tego, czy jest to dopuszczalne płacz w pracy -i jak twoi współpracownicy mogą postrzegać twoje łzy lub ich brak.
W jego artykule Wydana w sobotę większość respondentów powiedziała BBC, że płacz w pracy za akceptowalny – ale ostrzegli, że inni w biurze mogą nadal być „nieco osądzającym” o płaczu w miejscu pracy.
Clara, 48-latka z Lancaster, przypomniała sobie płacz w pracy po „wysadzaniu” jako młodego pracownika, a później w swojej karierze „z frustracji”.
„Płakałem również po otrzymaniu złych wieści z domu i natychmiastowej pracy” – powiedziała BBC.
Z drugiej strony, inny respondent, Emma, powiedziała wyprzedażowi, że poczuła, że musi kontrolować swoje emocje z powodu pracy w „twardym zdominowanym przez mężczyzn środowisku” i byłoby trudne do „okazywania emocji lub„ słabości ”.
BBC zbadało, co ludzie czują się w płaczu w miejscu pracy i co to może oznaczać dla twojej pracy, jeśli łzy zaczną płynąć. (Cyberguy.com)
Pomimo faktu, że istnieją pewne badania potwierdzające pomysł, że kobiety są bardziej prawdopodobne, że BBC usłyszało od niektórych mężczyzn, którzy byli otwarci na temat swoich doświadczeń płaczących przed współpracownikami.
Guy Clayton, lekarz z LondynuPowiedział zbycie, że często płakał „z pacjentami, kolegami i rodzinami przez lata, kiedy podzieliłem się ich smutkiem”.
38-letni londyńczyk pracujący w finansach powiedział, że w przeszłości stał się emocjonalny podczas problemów osobistych w pracy, ale uważał, że pokazał „profesjonalne poświęcenie”, aby się pojawiać.
BBC usłyszała od trenera wykonawczego i mentora sukcesu Shereen Hoban, która argumentowała, że staromodne jest znalezienie płaczu w pracy za niedopuszczalne.
„Wyrósł poza oldschoolową ideę, że profesjonalizm oznacza pozostawienie emocji u drzwi”, powiedziała The Outlet. „W dzisiejszym świecie inteligencja emocjonalna jest siłą, a nie odpowiedzialnością”.
„W dzisiejszym świecie inteligencja emocjonalna jest siłą, a nie odpowiedzialnością” – powiedziała BBC, mentor sukcesu Shereen Hoban. (IStock)
Trener kariery Georgia Blackburn powiedziała BBC, że ludzie nie jest to, że ludzie denerwują się w pracy, i twierdzili, że pracodawcy muszą zrozumieć, jak radzić sobie z pracownikami, którzy czują się przygnębione.
„Pracodawca, który naprawdę słucha, pokazuje współczucie i zrozumienie, jest o wiele bardziej prawdopodobne, że ich personel jest motywowany i szczęśliwszy na dłuższą metę” – stwierdziła.
Amy Powney, a projektant mody A matka powiedziała The Outlet, że uważa, że płacz w pracy została „zdemonizowana” i odmawia przeprosin za jej awarie.
„Myślę, że przywróć płacz, przywróć emocje” – powiedziała. „Kobiety w przywództwie powinny być w stanie pokazać swoje emocje. Myślę, że to supermocarstwo. Myślę, że to siła”.
Dyrektor generalny Chartered Management Institute (CMI), Ann Francke, ostrzegła, że nie wszyscy akceptują płaczenie w miejscu pracy – i możesz za to ocenić.
Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej relacji z mediów i kultury
Powiedziała, że kobiety, które płaczą w pracy, są postrzegane jako „zbyt emocjonalne”, a mężczyźni, które pozwalają, aby ich emocje były najlepsze, mogą być postrzegane jako miękkie lub wrażliwe.
Dyrektor naczelny CMI ostrzegał również szefów, że starsi pracownicy zazwyczaj nie otrzymują tego samego swobody z emocjami, które mogą otrzymać młodsi pracownicy.
Pewien lekarz płci męskiej powiedział, że często płakał z pacjentami, kolegami i rodzinami przez lata, kiedy podzieliłem się ich smutkiem ”. (IStock)
„Kiedy starszy lider płacze, można go postrzegać jako szokujące, a nawet nieodpowiednie. Ale po autentyczności może być również potężny. Pokazuje, że przywódcy są ludźmi i głęboko troszczą się o to, co robią”, powiedziała BBC.
CMI pozostawiło czytelnikom BBC z czterema wskazówkami na temat tego, co zrobić, jeśli stają się łzami w pracy. Obejmowały one: „Daj sobie pozwolenie na cofnięcie się i poświęć chwilę”. Inną sugestią było to, że „nie musisz ukrywać swoich emocji”. W razie potrzeby w tym sklepie wymagał „krótkiej przerwy”. I wreszcie: „Menedżerowie i koledzy muszą uznać, że ich pracownicy płaczą – zaoferuj im tkankę, nie udawaj, że to się nie dzieje”.
