Zadziwiająca historia pierwszej wycieczki Lions Under: A Captain, który utopił się w połowie, 55 gier w 249 dniach, 120 martwych kangurów i zając, sześć tygodni na łodzi z Stoats i Łasic

Na cmentarzu Campbells Hill w australijskim mieście West Maitland, 25 mil w głąb lądu Nowa Południowa Walia Linia brzegowa, leży grób, który wyróżnia się spośród tych, którzy go otaczają.

Wspaniała marmurowa konstrukcja jest ogrodzona dziewiczemi, pomalowanymi biało. Jego doskonałość może doprowadzić cię do myślenia, że ​​składa hołd dla życia jednego z lokalnych bohaterów w okolicy – być może byłego polityka, a może nawet członka sił zbrojnych.

Rzeczywistość nie może być bardziej inna. Rzeczywiście, mężczyzna pochowany nie ma nawet australijskiego, ale jego niezwykła opowieść – i niezwykły zespół, który prowadził – w pełni zasługuje na taki pomnik.

Grobowiec jest hołdem dla życia Roberta Seddona-kapitana pierwszego brytyjskiego i irlandzkiego zespołu Lions, który koncertował zarówno w Australii, jak i Nowej Zelandii w 1888 roku. Seddon wyruszył na półkulę południową jako międzynarodowa Anglia z Salford w pierwszej karierze sportowej. Nigdy nie wróci.

Seddon stracił życie w wypadku na łodzi, topiąc się, szarpiąc się po rzece Hunter w połowie gigantycznej 249-dniowej wycieczki pod. Pierwszy kapitan Lions został pochowany w pobliskim West Maitland, a trasa koncertowa kończyła ostatnie z 55 meczów przez 21 tygodni, choć w żałobie.

W tę niedzielę, z klasą Lions z 2025 r. Po raz kolejny w Australii, dyrektor generalny organizacji, Ben Calveley i przewodniczący IEUan Evans odwiedzi Campbells Hill, aby złożyć szacunek. W 2013 roku ostatni raz Lwy przyjęły WallabiesNastępnie podobnie jak Supremo Andy Irvine, kapitan Sam Warburton i Center Manu Tuilagi.

Robert Seddon, który zginął w rzece Hunter, podczas gdy kapitan pierwszych turystów Lions

Szkic zespołu – w tym pięciu Szkotów, Irlandczyka, Welshman i Manx, pomimo podpisu oznaczającego je „angielski” – w porcie Kaikoura na południowej wyspie Nowej Zelandii

Grób Seddona w West Maitland, składając hołd kapitanowi po jego śmierci

Dla mieszkańców West Maitland ich związek z Seddonem i Lwami pozostaje niezwykle ważny. Pat Howard, prezes klubu rugby Maitland, powiedział: „Każdego roku utrzymujemy grób na określony poziom, ale co 12 lat dajemy mu prawdziwy przegląd.

„Dwa lata temu zaczęliśmy przygotowywać rzeczy i powinno to być w niedzielę w stanie wizyty Lwów. Umyliśmy marmuru i odmalowaliśmy żelazne balustrady otaczające grób. To po prostu fenomenalne, że nasz klub był tak powiązany z lwami przez tak długi okres czasu.

„W przeszłości wizyty były nieco pośpieszne i nie było wielkiej uroczystości, ale tym razem zamierzamy zrobić właściwy pomnik. Wszyscy jesteśmy bardzo podekscytowani, że witają dyrektor generalny IEUan i Ben i Rugby Australia, Phila Waugh, wraz z innymi dostojnikami.

„Odpowiedzialność za opiekę nad grobem została przekazana przez lata, a teraz moim zaszczytem jest zaangażowanie się. Jestem celebransem życia, śmierci i małżeństwa. Chcemy krzyczeć z dachów na temat naszego związku z Seddon i Lions.

Andy Farrell i tegoroczne Lwy udali się do Australii w luksusowej, latając klasą biznesową ze sponsorem wycieczek Qatar Airways. WIFI było dostępne przez cały czas ich lotu.

Ale kiedy lwy inauguracyjne wypłynęły pod koniec XIX wieku, podróże lotnicze i Internet były nieprawdopodobnymi pojęciami. Propozycja trasy z 1888 r. Nie została wyklutych przez graczy rugby, ale trzech krykieta w Alfred Shaw, Arthur Shrewsbury i James Lillywhite.

RFU odmówiono uznania. Shaw i Shrewsbury zaprojektowali trasę z powodów sportowych, ale także jako sposób na zarabianie pieniędzy – cynik może powiedzieć, że jest to główny cel Lwów we współczesnej erze.

W erze, w której zdecydowana większość elitarnych sportowców nadal miała być amatorami, wszystkie lwy w 1888 r. Zapłacono za swoją podróż, niektórzy przekraczają 200 funtów (około 17 000 funtów w dzisiejszych pieniądzach) – ta sama kwota zebrana w West Maitland, aby zapłacić za grób i kolejny hołd dla Seddon w lokalnym kościele.

Kapitan Sam Warburton 2013 przedstawia wieniec w grobie Seddon, kiedy Lwy koncertowali w Australii

Menedżer Tour Andy Irvine, Warburton i Manu Tuilagi składają szacunek w 2013 roku

Tuilagi robi zdjęcie grobu, który jest regularnie zajmujący się

Kiedy Lwy w 1888 r. Spędziły 42 dni na morzu, podróżując na półkulę południową, nie mieli iPhone’ów takich jak Maro Itoje i jego koledzy w towarzystwie. Zamiast tego Seddonowi i CO towarzyszyło ponad 300 stoatów i łasica w brzuchu swojej łodzi, SS Kaikoura, którzy zostali wysadzeni w Nowej Zelandii z Europy w celu powstrzymania populacji dzikich królików kraju.

Wyruszyli z Tilbury w Essex i zakończyli w Dunedin, po drodze zatrzymania w Teneryfe, Kapsztadzie i Hobart. I podczas gdy Farrell ma do dyspozycji 38 graczy na zaledwie dziewięć meczów w tegorocznej wycieczce – i opcję spadochronu w gotowych zamiennikach w pewnej chwili, w tym jego syna – 22 lwów z 1888 r. Rozegrało 19 meczów rugby w Nowej Zelandii, 16 w Australii, 19 z „Wiktoriańskich zasad” (co teraz rozważamy reguły australijskie, i mecz Cricket przeciwko Canterbury, aby uruchomić Canterbury.

Spośród meczów rugby wygrali 27 z 35 i przyciągnęli sześć, a nie pokonali się na ziemi australijskiej. Ich jedyne porażki nastąpiły w wynikach, które odzwierciedlają erę: odpowiednio 1-0 i 4-0 przeciwko Taranaki i Auckland (próby były warte jednego punktu w Nowej Zelandii). Byli i nadal byli oznaczeni jako „angielska”, ale zawierali czterech Szkotów, Irlandczyka, Walijczyka i Manxa, a teraz są uważani za pierwszych turystów Lions.

Seddon, bawełniany pracownik magazynowy w Manchesterze, został opisany jako „dobry w każdym punkcie meczu” w rocznej piłce nożnej w Lillywhite. Grał w Broughton Rangers, Swinton i Lancashire, był Smidgen nieśmiało sześciu stóp i 13 kamieni, i był częścią Anglii, które doznały jednych z najgorszych wyników, w tym po raz pierwszy pobite przez Irlandię i rysując 0-0 z Walią, która była wówczas narodową hańbą.

Jego tragiczny koniec przyszedł 15 sierpnia, rano po tym, jak Lwy zostały pobite przez północne dzielnice w wiktoriańskim meczu zasad w Maitland, dla którego Seddon oszałamia kilka krnąbrnych kopnięć przez gwiazdę Andrew Stoddarta. Sam napastnik, Seddon był automatycznym wyborem w 1888 roku, biorąc pod uwagę, że był jednym z trzech graczy z międzynarodowym doświadczeniem. Oznaczało to, że miał szacunek swoich kolegów z drużyny, a jego przywództwo się wyróżniają.

Podczas gdy większość kolegów z drużyny Seddona udała się do pobliskiego Newcastle, aby przygotować się do następnego meczu, pozostał wraz z Jackiem Andertonem i Stoddartem, aby zabawić się na rzece.

Seddon wybrał wysięgnik, ale pomimo tego, że był doświadczonym skollerem i w wieku 28 lat, fizycznie sprawny, wkrótce miał trudności. Kiedy wysyłka wywróciła się, Seddon nie był w stanie się uwolnić. Utopił się w swojej czerwonej, białej i niebieskiej koszulce Lions, i został w niej pochowany następnego dnia.

W erze rządzonej przez sztywną górną wargę niewiele czasu spędziłem żałobę. Jednak gracze Lions rozpłakali się w wiadomościach o śmierci Seddona. Wrócili do akcji trzy dni później, kapitan przez Stoddarta, i pokonali Queensland 13-6 w Brisbane.

Puste siedzenie pozostało, aby zaznaczyć pamięć seddona na zdjęciu zespołowym

Zespół pozuje przed swoją wycieczkę z 1888 r. – Seddon stoi w garniturze, najdalej. Stoddart, który zastąpił go jako kapitana, jest czwarty od lewej w pierwszym rzędzie w całkowicie białej koszuli i czapce

38 graczy w edycji Lions 2025 zapłaci hołd w grobie Seddon w niedzielę

W jednym ze swoich ostatnich listów przed śmiercią, wysłane do Manchester CourierSeddon dał wgląd w swoje życie podczas trasy. Nic dziwnego, że kompletne przeciwieństwo dzisiejszych graczy spędzają większość wolnego czasu na popijaniu płaskich białych i niekończącym się analizy wideo na iPadach.

Picie, palenie i śpiewanie były głównymi rozrywkami po stronie Seddona. A potem były zajęcia na świeżym powietrzu. Seddon wspomina o „dziennym kangurku polowaniu w górach” i „każdy mężczyzna gotujący własny stek na końcu długiego kija”.

Dodał: „Zaskoczyłoby to staranną gospodynię domową w domu, aby zobaczyć ogromną ilość steków, więc szybko znika oprócz ptactwa, cynki wołowiny i sera”. Wzrocz myśliwski wyniósł 120 kangurów i zając, z których większość „została skórka, niektórzy z nas niosą skórki do domu jako trofea”.

Nie celem wszystkich nie było nieskazitelne, a Seddon zabrał „kilka granulek z tyłu”. Oszuścił je, aby zagrać dwa dni później przeciwko Sydney University.

W swoich listach wycieczkowych maluje zdjęcie idyllicznego, zmieniającego życie doświadczenia eksploracyjnego. Ale nigdy nie wróciłby z Australii.

Pomimo śmierci ponad 10 000 mil od domu, pogrzeb Seddona w kościele św. Pawła w Maitland był „zapakowany” – odzwierciedlając jego status ikony sportowej.

Maitland Rugby Club działa w obszarze, w którym popularna jest liga rugby i „reguły australijskie”, ale uważają, że mają „obowiązek opieki” wobec Seddona i Lwów.

Nic White, doświadczona australijska połowa Scrum, która kapitał Western Force przeciwko Lions w otwieraczu wycieczkowym 2025, jest produktem systemu Maitland.

Lwy, które tego lata wyrzuciły do ​​Australii, nie musiały siedzieć podczas sześciotygodniowej podróży łodzią ani dzielić się swoim statkiem z 300 stowami i łaskami

Nic White (po lewej) jest produktem systemu Maitland i kapitanem Western Force przeciwko Lions w otwieraczu turystycznym 2025

Grób pozostaje nieskazitelny, 137 lat po tragicznej śmierci Seddona

Howard dodał: „Mamy ceremonię w grobie o 9 rano, a potem idziemy do klubu, aby mieć godzinę społeczności. Następnie wszyscy będą udać się do Newcastle na grę między Australią a Fidżi.

„Znałem małe kawałki o dorastaniu Seddona, ale nie o ogromnej ilości. Będąc nad rzeką, straciliśmy wszystko w powodzi w 1955 roku.

W ten weekend Maitland po raz kolejny uhonoruje dziedzictwo Seddona. Jego zadziwiająca historia jest z pewnością więcej niż warta jej miejsca w historii. Jest to taki, który pokazuje moc i dziedzictwo Lwów – zespół, który zachował swoją wagę dla entuzjastów rugby od epoki Seddona aż do obecnych dni Farrella i Itoje.

I czy może istnieć większy przykład podstawowych wartości tego sportu niż australijski klub tak bardzo opiekujący się Anglikiem od 137 lat i liczył?