Na panie Alex Ferguson’S Manchester United Późnym latem 1987 r. Zwycięski sierpień w starej pierwszej dywizji ustąpił miejsca trudniejszym wrzesieniu.
United nie zdobył tytułu ligowego przez 20 lat, a Ferguson był dopiero na początku swojego pierwszego pełnego sezonu jako menedżer. Ale United wciąż był zjednoczony i w tej nazwie zakończono okropną reputację.
Drużyny przychodziły więc na Old Trafford i grały konserwatywnie, siedząc głęboko, aby udaremnić stronę zawierającą nazwy gwiazd, takich jak Bryan Robson, Norman Whiteside, Gordon Strachan i Brian McClair.
Tak było, gdy zespół Fergusona pracował na remisie u siebie w Newcastle 12 września. Piłka nożna United była zbyt wolna i pasywna. Zbyt „robotyczny” jak Gary Neville może to opisać dzisiaj.
Ferguson wciąż ustanawiał swój autorytet z United Supporters, ale zdecydował, że wystarczająco słyszał, używając notatek programu do następnej gry domowej z Tottenham wyjaśnić dylemat jego zespołu.
„Od czasu do czasu we współczesnej grze konieczne jest trzymanie się piłki z tyłu, być może przechodząc przez tylne cztery” – napisał Ferguson.
We wczesnych dniach czasu Sir Alexa Fergusona w Manchester United, drużyny grałyby głęboko, pomimo tytułu ligi klubu
Zespół z udziałem Bryana Robsona (po prawej), Norman Whiteside, Gordon Strachan i Brian McClair, walczył na początku sezonu 1987-88
Ferguson wykorzystał swoje notatki programowe do gry z Tottenhamem, aby wyjaśnić dylemat swojego zespołu po remisie z Newcastle
„Nie ma zamiaru nudzić naszych widzów, ale czasami niezbędna sztuczka w bitwie taktycznej.
„Wiem, że nienawidzisz tego rodzaju piłki nożnej i wkrótce stajesz się spokojny, jeśli zaczniesz widzieć piłkę graną przez obrońców.
„Ale jeśli zespół odwiedzający usiadł we własnej połowie, masz 20 graczy, wcisnęło się na 40 jardów wysokości zaledwie 76 jardów. Musimy spróbować znaleźć drogę.
„Więc utrzymujemy posiadanie i mamy nadzieję na lepszy kąt, a także mamy nadzieję, że przeciwnicy będą mieli dość, wyjdą i spróbują wygrać piłkę. To tworzy więcej miejsca. Ale potrzebujemy cierpliwości od naszych zwolenników.
Patrząc dzisiaj, prośba Fergusona o fanów klubu jest pouczająca. Pokazuje nam, w jaki sposób niektóre z nowoczesnej języka, którego używamy i słyszymy teraz, jest tylko nowym językiem dla starych taktyk. O tym dniu 28 lat temu mówił zasadniczo o rysowaniu, a następnie biciu, opozycji „prasie”.
Jego słowa mówią nam również, ile stylów i trendów piłkarskich zmieniło się. To, czego nauczyliśmy się akceptować, a nawet czasami oklaskiwać w obecnej Premier League, było kiedyś czymś, co menedżer największego klubu w kraju czuł potrzebę przeprosin. W latach 80. angielski fan piłki nożnej chciał zobaczyć, jak ich drużyna posunęła się do przodu i zrobiła to szybko.
Słowa Neville’a po Soporyfikowym Manchesterze Derby w zeszły weekend uderzyły w akord. Jego głos jest potężny i inni eksperci-takimi jak Robbie Savage i Stan Collymore-kontynuowali debatę na temat tego, czy dzisiejsi gracze są zbyt trenowani i zbyt często związani z taktycznymi kamizelkami przez menedżerów kontroli.
Jest w tym coś, przynajmniej do pewnego stopnia. Zwiadowcy młodych graczy powiedzą ci, jak bramkarze akademii nie uczą się już radzić sobie z wysokimi piłkami pod presją, ponieważ drużyny grup wiekowych nie przekraczają piłki. Uważa się, że jest to niewyszukane.
To, czego nauczyliśmy się akceptować w Premier League, było kiedyś czymś, co kierownik największego klubu w kraju czuł potrzebę przeprosin
Słowa Gary’ego Neville’a po zeszły weekend Manchester Derby uderzyły w akord – jego głos jest potężny
Obecnie przechodzi debata, czy dzisiejsi gracze są zbyt trenowani i przez ich menedżerów kontrolnych
(Nazwa pozycji = identyfikator modułu = 124549765 styl = niezdefiniowany /)
Statystyki Opta, które uzyskałem w tym tygodniu, pokazują, że odsetek długich podań w Premier League nadal spadnie. 10 lat temu było 132 w przeciętnym urządzeniu, a teraz liczba ta spadła do 94 w bieżącym sezonie. To postać, która przez cały rok i rok.
Posiadanie jest kluczem do wielu współczesnych trenerów, a jeśli nie mogą tego mieć, należy znaleźć pozory kontroli, pozwalając opozycji mieć piłkę w stosunkowo nieszkodliwym obszarze pola.
Niektórzy trenerzy wolą, aby ich skrzydłowy narysował faul taktyczny niż próbować sztuczki, która może zobaczyć, jak stracił posiadanie. Tymczasem w telewizji w zeszłym tygodniu Graham Potter mówił niemal przepraszająco na temat wyrównanego gola dla jego zespołu West Ham, który pochodził z rogu skierowanego do dużego mężczyzny – niemieckiego Niclas Fullkrug.
Podobnie, prośba programu Fergusona wskazuje również na trwałe wyzwanie piłkarskie, a mianowicie, że desperacko trudno jest grać w zabawną i żywą piłkę nożną przez cały czas.
Zespoły Liverpoolu z lat 70. i 80. XX wieku przyzwyczaiły się bez końca w obronie i były dumne. Oni również czekali na otwory. Tymczasem Strachan, który grał tego popołudnia w 1987 roku, powiedział mi kiedyś wielkie cofnięcie tytułu Howarda Wilkinsona, który w 1992 r. – w którym także grał – było kolejnym wprowadzeniem prawa Pass, które powstrzymało ich taktykę, grając piłkę z powrotem do bramkarza Johna Lukica.
Najlepsze zespoły zawsze miały prace ramy, na których można grać. Wyrażenie i instynktowność tak nieobecne w Derby z ostatniej niedzieli muszą być zbudowane na szczycie.
W ciągu ostatniego półtora tygodnia uczestniczyłem w pięciu meczach na żywo – Nottingham Forest vs Manchester United, Liverpool vs Everton, United vs Manchester City oraz mecze Arsenalu i Aston Villa Mistrzów. Oglądałem kolejną – Villa vs Forest – w telewizji.
Manchester Derby był odstaną grupy o milę. W innych grach, takich jak Anthony Elanga i Morgan Gibbs-White, White, Diogo Jota, Morgan Rogers, Morgan Rogers, Bukayo Saka, a następnie, w Paryżu, głęboko utalentowany duet PSG z Khvicha Kvaratskhelia i Desire Doue. To nie są piłkarze, którzy są trzymani w klatkach przez swoich menedżerów, wręcz przeciwnie. Dostarczają ich taktyczną strukturę i kazano użyć ich inteligencji i instynktu, aby rozkwitać z tyłu. Kiedy działa, gra jest tak piękna, jak zawsze.
Derby wyróżniało się w porównaniu do czterech innych gier Mail Sport Ian Ladyman w ciągu ostatnich kilku dni
Tymczasem Daniel Levy nie będzie miała wpływ Liga Europy, decydując o przyszłości Ange Postecoglou (na zdjęciu)
Villa vs Forest była ekscytującą grą w piłkę nożną Premier League z dowodem sprytnego trenowania i rozwoju graczy posypanych. Powinniśmy być dumni z takich gier, ponieważ reprezentują najlepsze z Premier League, które wciąż się rozwijają i zmieniają.
Jeśli naprawdę uważamy, że nasz najlepszy talent jest stłumiony, zwolennicy innych progresywnych klubów, takich jak Fulham i Newcastle, mogą chcieć przyczynić się do debaty podczas obecności willi, lasu i kryształów w półfinałach Pucharu Anglii, być może wskazuje na nowe podejście do niektórych tradycyjnych szklanych suwaków naszej gry.
Nie sądzę, aby nasi najlepsi menedżerowie byli ostrożni. Właściwie myślę, że odwrotnie. Stają się odważniejsze.
Tak, Manchester Derby był rozczarowujący. Desperacko tak. Ale na tym boisku rozegrały inne złe gry.
Dzień w 1987 roku, że Ferguson napisał notatki z programu, ale przeprasza za duszną grę zespołu? Pokonali Tottenham 1-0. Z karą.
Europa, a nie wszystko i koniec dla Ange
Dzień wyroku wyłania się dla Ange Postecoglou w Tottenham, ale powiedziano mi, że Daniel Levy nie będzie miał nadmiernego wpływu na to, co dzieje się w Lidze Europejskiej.
Decyzja o przyszłości Postecoglou będzie spowodowana tym, co wydarzyło się w ciągu ostatnich dwóch lat – zamiast jednej konkurencji – i to wydaje się niezwykle rozsądne.
Tymczasem Postecoglou nie jest jedynym figurantem Tottenhamu pod kontrolą. To samo można powiedzieć o głównym oficerze piłkarskim klubu Scott Munn.
