Uczyń Bobby Moore Knight! Najwyższy czas, aby zgiąć zasady i uhonorować najlepszy Anglia, skromny bohater, lojalny przyjaciel i nieśmiertelny gigant naszej gry, pisze Jeff Powell

Wcześnie sobotni wieczór po West Ham Wygrana u siebie – na początku lat 70., kiedy znani piłkarze i sportowcy mieszkali społecznie – Bobby Moore i ja wspieraliśmy jeden róg historycznego pubu obok starego ziemi.

Tawerna Boleyn kłóci się do najdłuższego baru w Brytanii w Wielkiej Brytanii. Starszy dżentelmen owinięty dużym strzałem, a niebieski szalik przeszedł przez szczęśliwy tłum, ściskając jego program meczowy.

„Czy mógłbyś to dla mnie podpisać, panie Moore” – poprosił. – Oczywiście – powiedział Bobby, jednocześnie kupując mu kufel do smarowania jego uroczystości.

W którym stary facet powiedział: „Jeśli nie masz nic przeciwko, żebym to powiedział, zawsze nosisz się z tak dużą godnością, że ludzie myślą, że jesteś, no cóż, trochę zdystansowany. Zamierzam sprawić, że moim biznesem powiedziałoby wszystkim, że mogę, że jesteś tak skromny, jak jesteś świetny.

Moore uśmiechnął się i wyszeptał poufnie do ucha: „Wiesz, jeśli jesteś całkiem dobry w czymś, czego nie musisz nikomu mówić”.

Całkiem dobrze w czymś? Nie tylko w opisie jego starego przyjaciela i wielkiego niemieckiego rywala Franza Beckenbauera jako najlepszego obrońcy wszechczasów, kiedy bawili się w Chess in the Garden of Moore’s Chigwell Home.

Kampania na cześć legendy Anglii Bobby Moore szybko nabiera rozpędu

Jeff Powell, bliski przyjaciel Moore’a, mówi, że czas jest już dawno spóźniony na to, że to zło jest naprawione

Kultowy Moore był skromny i nigdy nie zasugerował nikomu, jaki był wyjątkowy

I nie, Bobby Moore nigdy nie zasugerował nikomu, jaki był wyjątkowy. Nie tylko jako piłkarz, ale jako człowiek.

Niebaj też, nie dał nigdy najdrobniejszej wskazówki, że może być właściwe, aby był rycerzem, jako siła napędowa tego wyjątkowego Triumph Wembley z 66 roku. Nawet jako jedyny kapitan Anglii, który kiedykolwiek wzbudził Aloft, tak bardzo, jak zardzewiały herbatę.

Nawet nie biorąc pod uwagę jego nienagannego zachowania ambasadorowego w służbie Anglii. Ani jego bezinteresowne zbieranie funduszy w imieniu organizacji charytatywnej szukającej lekarstwa na raka jelita, o którym wiedział, że potępił go tragicznie przedwczesne.

Teraz rycerz jednego z jego następców do opaski, David Beckham, powrócił do domeny publicznej debaty historycznej braku zastosowania tego dotyku miecza do jednego z zaufanych ramion Bobby’ego Moore’a.

Starożytna tradycja nalega, aby po śmierci nie można było nadać takiego honoru. Petycja o unikalne zwolnienie, które ma zostać dokonane na ikony krajowe – tym, który narzucającym posągowi strażnik portalu w Nowym Wembley – jest szybkie zbieranie pędu. Z pewnością czas jest od dawna spóźniony, aby to zło było naprawione.

Po radosnym następstwie samotnego sukcesu w Pucharze Świata w tym kraju, menedżer tylko Sir Alf Ramsey, był rycerzem. Gracze, którzy w dodatkowych czasach pokonali Niemcy Beckenbauera, otrzymaliby mecz nagród – niektóre z nich lata później – w przypadku Moore’a OBE. Utrzymanie dalszych rycerstwa było wówczas obwiniane w tym czasie za sprytne podejście Blezered Burgomasters w Football Association, którzy patrzyli z góry na zwykłych piłkarzy jako błotnistych oaf.

Na szczęście to archaiczne uprzedzenia ustąpiło miejsca oświeceniu w czasie, aby Bobby Charlton został rycerzem przed śmiercią. Aby Geoff Hurst mógł przenieść to rozróżnienie w jego starość. Ale za późno na Bobby’ego Moore’a, który ulegał swojemu rakowi, pozornie niemożliwe 32 lata temu, w wieku zaledwie 51 lat. Mimo to nigdy nie mijam tygodnia, nie pamiętając o najbardziej lojalnym i hojnym przyjacielu, o którym może się życzyć.

Ilekroć on i ja przechodziliśmy przez trudne czasy w naszym życiu i jego przewlekłą bezsenność w najbardziej pozbawionym snu, mój telefon zadzwoniłby w dowolnym momencie od trzech do pięciu rano, a ten znajomy głos poinformował mnie: „Wszystko jest w porządku. Właśnie przychodzą. Po pół godziny jazdy przybył do mojego mieszkania, sześciopak w dłoni. Naprawilibyśmy balkon, owinięci kocami, gdyby była zima, rozmawiać o wszystkich rzeczach, życie i stan świata.

Moore został opisany przez Franza Beckenbauera jako lepszy od siebie jako najlepszy w historii obrońcy

Po radosnym następstwie sukcesu Pucharu Świata tylko menedżer Sir Alf Ramsey został rycerzem

Pele wymienił koszule z Moore po zwycięstwie 1-0 w Meksyku przez drużynę Brazylii w drodze do zostania mistrzami świata. Ocenił go również jako największego obrońcy, z którym kiedykolwiek grał

Gdy świt złamał się, rozjaśnił plac ogrodowy i kościół poniżej. Moglibyśmy ustawić zegarki na 6.15 rano, gdy kapłan wyłonił się z bocznych drzwi, aby zrobić jego obchody. „Dzień dobry, namiestnik”, chcielibyśmy chór, podnosząc do niego nasze puszki. To zawsze była odpowiedź: „rano, Sir Bobby”.

Wielebny założył, że musiał zostać rycerzem. Podobnie jak większość populacji. Jako osoba wczesna poranna „mooro” była, przez uniwersalne uznanie wszystkich, którzy zarządzali nim lub bawili się z nim, zawsze najpierw trenując. W sezonie i poza nią.

Kiedy pracowaliśmy nad biografią Bobby’ego, musiał podróżować do Południowej Afryki. Bez względu na to, jak długo i późno wygrywaliśmy i jadliśmy w najlepszych restauracjach Durbana, codziennie zapukał do moich drzwi pokoju hotelowego o szóstej, aby zabrać mnie na poranny bieg na plaży. Podobnie jak w większości rzeczy, Bobby był lepszy w utrzymywaniu drinka niż prawie wszyscy.

Kiedy został aresztowany w domu w Kolumbii-pod tym niedorzecznym zarzutem przebijania w odniesieniu do znikającej bransoletki Bogota-rozpoczął 6 rano bieganie obok strażników śpiących w drzwiach dyplomatycznej rezydencji, do której miał być ograniczony.

Po powrocie przyniósł tym policjantom karton mleka na śniadanie. Życzliwość, którą powiedzieli mu, że będą tęsknić, gdy zostanie uwolniony i wysłany w drodze do ponownego dołączenia do swoich kolegów z Anglii podczas finałów Pucharu Świata w Meksyku 1970 roku. Bez nuty strumienia lub zmęczenia lękowego w meczu otwierającym.

Po powtórzeniu czynnika rycerskiego, reakcja Bobby’ego za każdym razem, gdy pojawił się problem, przychodzi na myśl: „Jest o wiele więcej zasługujących na mnie”. Myślał między innymi bohaterów wojskowych, którzy złożyli najwyższą ofiarę. Zapominanie o tym, że medale aż do Krzyża Wiktorii można przyznać po śmierci.

Porównania są istotne w tym konkretnym przypadku, w tym roku. Z Beckhamem i Gareth Southgate, którzy po prostu zbliżyli się do Anglii, czy naprawdę jest zbyt wiele, aby zapytać o to, aby protokół został odłożeniem tego razu? Dla nieśmiertelnego giganta naszego świata sportowego. Skała, na której zbudowano Anglia z 66 roku. Legenda głosowała na gracza tych finałów Pucharu Świata, który dzielił się z innym defensywnym maestrem z Billy’ego Wrighta Arsenalu – rekord 90 meczów jako kapitan Anglii.

Wystarczy powiedzieć. Z wyjątkiem Pele, nie mniejszej kozy, który po raz cztery lata później wymienił koszule z Moore’em po zwycięstwie 1-0 w Meksyku przez drużynę Brazylii w drodze do sukcesu Anglii jako mistrzów świata. Który uznał Moore’a jako największego obrońcy, z którym kiedykolwiek grał.

Moore jest pokazany wraz z innymi legendami Beckenbauer i Pele w hotelu New York w 1977 roku

Zdecydował się, że zbił się w kolorze uprzejmym, aby wytrzeć poplamione ręce na poręczy królewskiej pudełka Wembleya, zanim zebrał trofeum Julesa Rimet z rąk późnej królowej (na zdjęciu)

Wszystko będzie lepsze, gdyby tylko establishment zginnie swoje przepisy, tylko raz, aby dać nieśmiertelnym Angliku honoru, który powinien otrzymywać pół wieku temu

Jeśli chodzi o organizacje charytatywne, które są w dużej mierze liczą się wyróżnienie, Moore wciąż robi dobrze poza swoim wczesnym grobem poprzez fundusz badań nad rakiem imperialnym w jego imieniu, na które jego wdowa Stephanie jest stale oddana. W najnowszej liczbie wysiłków zebrał 31 milionów funtów pomimo przedwczesnej śmierci Bobby’ego.

Beckham często pamięta, że ​​on również wzniósł się z East End Londynu do globalnego znaczenia. Jestem w posiadaniu listu, w którym wywyższył Moore’a jako idola. Czy mógłby użyć swojego związku z królem i kochającym piłkę do piłki nożnej księcia Williama, aby wykorzystywać zarzuty o jednorazowe zwolnienie z rywalizacji?

Być może przypominając Charlesa III, że przed zebraniem trofeum Julesa z rękawic jego matki Bobby Moore – zawsze dżentelmena robotniczego, ale pozbawiony jego właściwego wyróżnienia – zajął się wyraźnie uprzejmy, aby wytrzeć poplamione ręce na szynie królewskiej pudełka Wembley.

Ostatnim razem, gdy spotkaliśmy się, podczas jego ostatniego wyjścia z domu na kilka dni przed przyszłością telefoniczną, udało mu się lunch, więc lekki, że ledwo mógł dotknąć boków. Zmyty przez kilka łyków „tylko jednego” lager, którego nie miał pić. Uśmiechając się tak, jak to robił.

Następnie przyciągnął długą czerwoną skórzaną płaszcz podaną mu wiele lat wcześniej przez jego dawno mentora Malcolma Allison. Był luty. Staliśmy na schodach Royal Garden Hotel, poniżej balkonu, z którego pokazał to trofeum radosne tysiące zebranych na Kensington High Street, ten balsy wieczór 30 lipca 1966 r. Oboje wiedzieliśmy. Kiedy chwytaliśmy ramiona, powiedział: „Wszystko jest w porządku”.

Wszystko będzie lepsze, jeśli tylko establishment odgnie swoje przepisy, tylko raz, aby dać nieśmiertelnym Angliku honor, którego powinien otrzymywać pół wieku temu.

Aby podpisać petycję, odwiedź www.change.org/p/official-honour-bobby-moore-petition

Aby uzyskać więcej informacji o Funduszu Bobby Moore, odwiedź http://cruk.ink/4e8ekrp