Mama, 38, myślała, że ​​utrata masy ciała była spowodowana aktywnością, ale był to rak jelita grubego

Na początku 2022 r. Shaedra Byrd zaczęła otrzymywać komplementy od przyjaciół na temat tego, jak wspaniale opiekowała się upuszczaniem wagi dziecka, odkąd jej syn urodził się około rok wcześniej. W wieku 38 lat była pracowitą pracą dwojga dzieci; Kiedy zaczęła odczuwać ból brzucha, założyła, że ​​to zjadła. Po uświadomieniu sobie, że straciła 100 funtów, poszła do lekarza i wkrótce zdiagnozowano u niego raka jelita grubego w stadium 3. Teraz, po chemioterapii, promieniowaniu, operacji i większej liczbie chemioterapii, „robi fantastycznie”, mówi jej chirurg jelita grubego, Dr Aakash Gajjar47, który usunął guz Byrda Memorial Hermann Southwest Hospital. Dzisiaj Byrd nie ma dowodów na chorobę. Dr Gajjar mówi, że z jej rodzajem raka, gdyby miał się powtórzyć, zwykle miałoby to miejsce w ciągu pierwszych 3 lat. Jest więc optymistą. 41 -letni Byrd również czuje się pozytywny. „Chcę pokazać ludziom siłę, przez którą trzeba przejść i nadal zwyciężyć i nadal tu być”.

Poniżej znajduje się jej historia, jak powiedziała ludziom Wendy Grossman Kantor.

Moje życie było naprawdę bardzo gorączkowe w 2022 roku. Moja córka była w piątej klasie i grała w siatkówkę. W weekendy było ekscytujące iść na jej mecze. Miałem też rocznego syna.

Ludzie mówili mi, że odsuwam. Kiedy twoi przyjaciele mówią: „Hej dziewczyno, dobrze wyglądasz”, tak naprawdę nie sądzisz, że jest to coś, na co musisz przyjrzeć się. Pomyślałem, że może po prostu robię coś dobrze – będąc bardziej aktywnym z dziećmi.

Ale w lutym 2022 r. Zacząłem odczuwać ból brzucha. Zmieniłem dietę. Jadłem kurczaka i sałatki. Trzymałem dziennik z jedzeniem, aby dowiedzieć się, co się dzieje.

Potem zauważyłem, że nawet kiedy nie jadłem, wciąż miałem ból brzucha. Mój apetyt również się zmienił. Zwykle podczas sezonu Mardi Gras zawsze dostaję rak. Kupiłem cztery lub pięć funtów raków, a kiedy siedziałem, żeby jeść z córką, mogłem zjeść tylko około trzech lub czterech raków. Skończyło się na rozdaniu.

W marcu jechałem do toalety co pięć minut. Czuję, że muszę kupować, ale nic nie wychodziło. A kiedy wyjdzie, nie zostanie utworzony. To byłaby plama.

Powiedziałem: „Wiesz co? Nie ważyłem siebie, odkąd miałem syna”.

Wpadłem na skalę i powiedziałem: „Muszę iść do lekarza”. Po tym, jak miałem syna, miałem 270 funtów. Tego dnia ważyłem 198. Straciłem prawie 100 funtów bez próby.

Kiedy poszedłem do lekarza w maju, mój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powiedział, że wszystko wygląda dobrze. Zamówiła ultradźwięki brzucha. Podczas mojej wizyty kontrolnej powiedziała: „Wszystko wygląda świetnie. Jestem trochę zaskoczony, ponieważ wszystkie twoje objawy są w twoim obszarze brzucha i nic nie widzimy. Twoja wątroba wygląda dobrze. Twoje jajniki są w porządku. Nic się tam nie dzieje”. Przetestowała mnie pod kątem H. pylori infekcji bakteryjnej. Wszystko było negatywne. Jest zaskoczona. Ja też jestem zdziwiony. Skierowała mnie do gastroenterologa.

Powiedziałem mu moje objawy. Zapytał mnie, czy w mojej rodzinie jest ktoś Rak jelita grubegoI powiedziałem mu o moim wuja, który zmarł kilka lat wcześniej na raka jelita grubego. Zaplanowaliśmy moje kolonoskopia na lipiec.

Byłem poważnie zdenerwowany. Modliłem się, aby nic nie wróciło z tego testu.

Kiedy obudziłem się z procedury, lekarz stał obok mnie i wyraz jego twarzy – pamiętam to na zawsze – to było tak, jakby nie wiedział, co powiedzieć. Byłem tym, który przełamałem lód. Zapytałem: „Wszystko w porządku? Co się dzieje? Czy wszystko wygląda dobrze?”

Pokręcił głową nr. Zgubiłem to. Pomyślałem: „Czy to coś, co możesz wyjąć? Czy byłeś w stanie biopsja?” Pomyślał: „Nie, jesteś naprawdę, naprawdę chory.” Zacząłem krzyczeć i musieli iść mojego męża.

Mój mąż Roysi też był szalony, ponieważ mówi: „Co się dzieje?” Lekarz powiedział, że jest masa odbytnicy i jest dość duża, więc musieliśmy jak najszybciej skierować się do onkologa. Powiedziałem: „Czy to coś, co zostanę wyleczony? Czy to coś, co złapaliśmy na czas?” I on mówi: „Nie mogę teraz podać tych szczegółów, ale mogę powiedzieć, że to wspaniale, że jesteś tu teraz. Ponieważ było już dłużej, bylibyśmy w bardziej okropnej sytuacji”.

Pielęgniarka powiedziała mi: „Jestem dwukrotnym, który przeżył raka mózgu i nie wiem, co jest o tobie, ale wiem, że będziesz wojownikiem”. Nie wiedziałem, co powiedzieć.

Oczywiście, kiedy słyszysz „rak„Myślisz o śmierci lub że to coś, czego nie przeżyjesz. Tak myślałem. Miałem 38 lat.

Zacząłem myśleć o moim synu – miał zaledwie dwa lata, a moja córka i mój mąż – nie wiem, czym byłoby życie, gdyby Bóg mnie teraz zabrał. Zacząłem się modlić i pytać Boga: „Czego potrzebujesz, żebym zrobił?”

Miałem tak wiele rzeczy, które chciałem nadal osiągnąć. Muszę tu być dla moich dzieci i męża. Niedawno straciłem mamę i wiedziałem, jak źle to było. Wiem, że mnie potrzebują. Więc musiałem walczyć. Musiałem.

W następnym tygodniu spotkałem się z moim onkologiem dr Gajjarem i miałem skan CT i MRI. Dowiedzieliśmy się, że byłem w trzecim etapie raka jelita grubego. Guz był wielkości piłki golfowej. Lekarz powiedział, że na pewno będę musiał mieć operację.

Zacząłem chemię w październiku. To mnie zachorowało. Byłem na pogotowiu, co wydawało się co drugi dzień. Miałem poważne zmęczenie. Zawsze spałem. Straciłem 40 funtów. Moja waga spadła do około 140.

Mój apetyt był absolutnie przerażający. Kiedy zacząłem chemię, wszystko smakowało jak metal. Bycie na Chemo Co drugi tydzień był okropny. Skończyłem chemię tuż przed świętami Bożego Narodzenia.

Pamiętam, że mój lekarz był naprawdę podekscytowany, ponieważ wszystko wyglądało naprawdę niesamowicie. Więc zacząłem promieniowanie.

Skończyłem promieniowanie w marcu 2023 r. Miałem operację w czerwcu 2023 r., Aby usunąć resztę masy.

Chirurg przyszedł porozmawiać ze mną w szpitalu, powiedział: „Wyglądasz absolutnie niesamowicie”. I wtedy powiedział mi, że jestem wolny od raka. To było niesamowite, że nie miałem już tego guza.

Miałem torbę o stomii przez około rok. Usunęłem go w sierpniu 2024 r.

Miałem jeszcze trzy miesiące chemii, aby upewnić się, że nie wróci. Skończyłem i wychodziłem ze szpitala i nadal traciłem na wadze. Nawet teraz, po tym, jak wszystko zrobiło i mój rak jest w remisji, nadal mam ból brzucha. Nadal czuję, że muszę jeździć do toalety co pięć minut i nic się nie dzieje, jeśli chodzi o poruszanie się z jelita. Mówią, że nigdy nie zniknie dla mnie z powodu tego, gdzie był guz.

My Syn ma na imię królewski, ma teraz 4 lata. Moja córka, Zariyah ma teraz 14 lat.

Mój syn zawsze pyta: „Mamo, wszystko w porządku? Potrzebujesz czegoś?” Jest taki mądry jak na swój wiek i zawsze mnie sprawdza. Moja córka też. Nigdy nie opuściła mojej strony. Jeśli nie ma jej w szkole, jest tutaj obok mnie. Kiedy jej nie ma ze mną, pisze do mnie lub dzwoni do mnie, wysadzając mój telefon, nawet gdy jest w klasie. Nauczycielka mówi: „Znowu znów była na telefonie. SMS -y, próbując sprawdzić cię”.

Powiedziałem jej: „Nic mi nie jest. Nic mi nie będzie. Potrzebuję jej w szkole, wykonując jej pracę”.

Mój mąż – jesteśmy razem od 20 lat – był takim klejnotem.

Były chwile, kiedy byłem na kolanach, mogłem do niego zadzwonić, a on upuścił pracę. Jego kierownictwo w Dr. Pepper był zbyt wspierający, upewniając się, że nic mi nie jest. Dni, kiedy nie byłem, i to był nagły wypadek, wracał do domu tak szybko, jak to możliwe i zabierał mnie na pogotowie. Został tam i poszedł do pracy i wrócił. Byłby super, super zmęczony. I wiem, że chciał być dla mnie i nie mogłem powiedzieć wystarczająco dużo, jak niesamowite sprawiło, że poczułem, że był właśnie tam, pomimo tego wszystkiego. Sprzątanie domu, zmywając podłogę. Był pokojówką. Nosił wszystkie czapki, kiedy go potrzebowałem.

Czasami sam się zaniedbał. Pewnego razu zemdlał na pogotowie, kiedy był ze mną, ponieważ nie jadł. Byłem emocjonalny, ale jednocześnie się na niego obciążałem. Mówię: „Nie mogę tu być chory, a ty też tu chory”. Musieli zabrać go na pogotowie. Musiał iść i sprawdzić.

Chcę powiedzieć ludziom: słuchaj swojego ciała. Z polipami nie wiesz, czy go masz. A badanie nie rozpoczyna się dopiero 45.

Jest to coś, czego nie widzisz w kimś w moim wieku, więc opowiadam się za upewnieniem się, że wykonujesz swoje kontrole, a nawet jeśli coś jest wątpliwe, jeśli odczuwasz ból brzucha – jakikolwiek ból – może to być ból lub coś w tym rodzaju. Jeśli jesteś zaniepokojony problemami brzucha, zdecydowanie poproś lekarza, aby uzyskał kolonoskopię, nawet jeśli nie masz jeszcze 45 lat, ponieważ cokolwiek może się wydarzyć w twoim ciele.

Jeśli masz członka rodziny, który miał raka jelita grubego, nawet jeśli nie ma go w najbliższej rodzinie, zwołaj się dla siebie w gabinecie lekarskim i powiedz im.

Cieszę się, że poszedłem do lekarza i nie czekałem.

Rak jest czymś, czego nie można przewidzieć. Mamy tylko jedno życie do życia. Więc jeśli moja podróż może pomóc komuś innemu, to jestem tutaj, ponieważ wszyscy zasługujemy na bycie tutaj i cieszenie się życiem.

Lubię spędzać czas z moimi dziećmi. Podróżowanie – i znów jedzące raki.

Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji Rak jelita grubegow tym oznaki, czynniki ryzyka, badania przesiewowe i metody leczenia. Czytać Dr GajjarPorada i dowiedz się, dlaczego wczesne wykrywanie jest tak ważne.