Min Milan’s Classic z Barceloną jest najnowszym dowodem, że włoska piłka nożna nie pozostała za europejskimi odpowiednikami, a magia San Siro powinna być pielęgnowana, nie pozbawiona szacunku przez UEFA, pisze Craig Hope
Catenaccio nie żyje, ale duchy włoskiej piłki nożnej zaczynają śpiewać – i jest genialny, bezdechowy przebudzenie.
Simone Inzaghi’s Liga Mistrzów Finaliści nie parkują Autobusa, prowadzą go prosto przez środek twojej obrony. Po prostu zapytaj Barcelonaktórzy zostali złapani pod jego kółkami siedem razy nad dwiema nogami ich chaotycznego półfinału.
Czy na świecie był lepszy stadion, aby pomieścić taki dramat? San Siro – La Scala del Calcio – stanowiło teatralne tło i ścieżkę dźwiękową szalonego szaleństwa. Jeśli nie byłeś jeszcze wściekłego, byłeś pod koniec wtorkowego uderzenia.
I to w dniu, w którym prezydent UEFA, Aleksander Ceferin, zdegradował infrastrukturę włoskiej piłki nożnej jako „okropną” i „najgorszych” z najlepszych lig w Europie. On także miał grubą wargę w pełnym wymiarze godzin.
UEFA, widzisz, chcesz klubów tunelowych. Chcą, aby turyści pili Heineken. Chcą trzykrotnego rozmiaru pudełka karnego. Siedziałem wśród fanów Interu, ponieważ obiekty medialne nie były wystarczająco duże. Mój Wi -Fi był tak samo odłączony jak obronę, ale machałem swoją niebieską folią z szacunku i zakryłem laptopa, gdy Moretti spadł – cztery razy. To było cudowne. Był to piłka nożna w najbardziej fantastycznym. Ceferin może myśleć, że to miejsce jest reliktem, ale nie można sponsorować romansu.
Oczywiście ma bardziej praktyczny punkt. Włochy rażąco przekroczyło Italia 90 i zbankrutowały się, jednocześnie dając światu niektóre z jego najbogatszych, piłkarskich wspomnień. Wiele stadionów, w tym San Siro, pozostaje natychmiast rozpoznawalnych z Pucharu Świata, który ma 35 lat. Potrzebne są inwestycje i ulepszenia, ale nie kosztem uroku i uroku.
Internował swoje miejsce w finale Ligi Mistrzów, pokonując Barcelonę 7-6
Francesco Acerbi zdobyło korektor czasu zatrzymania dla Interu, aby zabrać grę na dodatkowy czas
Drużyna Simone Inzaghi osiągnęła swój drugi finał Ligi Mistrzów w ciągu zaledwie trzech sezonów
Pomaga to, że teraz mają drużynę i ligę, którzy kopią szerszy brak szacunku w Europie w kontakcie, w taki sam sposób, jak Lautaro Martinez robi piłki w sieci. La Gazzetta Dello Sport nazwał to wczoraj „złym traktowaniem” swojej piłki nożnej. W ostatnich trzech sezonach klubów włoskich osiągnęły sześć europejskich finałów, a to może być osiem na cztery, jeśli Fiorentina uczyni finał ligi konferencyjnej w tym tygodniu. Atalanta wygrała w ubiegłym sezonie Liga Europa, nie zapomnij.
Ale niewątpliwie przewożąca pochodnię, płomień, który mógłby jeszcze spalić najjaśniej w finale Monachium w tym miesiącu. Od brutalności, czasami, Federico DiMarco – Lamine Yamal pozostał tutaj z siniakami dla pamiątek – po piękno pomocnika Nicoli Barella, zespołu Izaghi mieszania Flaira, okrucieństwa i funkcjonalności. Zasługiwali na pokonanie Barcelony.
Że interd nie prowadzi Serie A, przemawia do odnowionej siły ligi. Wymagają tytułu z Napoli, kierowanymi przez 11-bramkową Scott McTominay, gladiator San Paolo. Na dowodach jego formy i szczęścia, to on odrzucił Manchester United, a nie na odwrót.
Ale są tu inni, którzy są rutynowo oznaczeni jako odrzucanie Premier League. Ademola Lookman, kiedyś z Evertonu, strzelił hat-tricka w finałowym zwycięstwie w Lidze Europejskiej w Atalancie nad Bayerem Leverkusen w zeszłym roku. Jest trzecim najlepszym strzelcem Serie A. Jednym z miejsca przed nim jest Moise Kean z Fiorentiny, drugi, który stwierdził, że jest trudny w Evertonie. Może w końcu nie jest tak słonecznie w ciemniejszych zakątkach Premier League. A Goodison Park jest w cieniu od dłuższego czasu. Nawet Inter Henrik Mkhitaryan, wcześniej nieufność w Manchester United i Arsenal. Wziął odpowiedzialność w środku pola przeciwko Barcelonie.
Istnieje pokusa, aby spojrzeć na Serie A przez ten obiektyw jako raj odkupienia, ale być może ci gracze nie byli tak złamani. Mkhitaryan zagra w swoim trzecim finale europejskim od czasu opuszczenia Premier League pięć lat temu.
Zwycięzca Ballon d’Or bez wątpienia pochodzi z Hiszpanii. Ale ostateczna nagroda zespołowa mogłaby mieszkać we Włoszech. Nie byłoby to również zwycięstwo dla słabszych. Im dłużej są poklepani jako taki, tym bardziej ich rywale zostaną ugryzione. To też jest dla Ceferina.
W San Siro były pandemoniczne sceny, gdy Inter Milan zajął Barcelonę do finału
Henrikh Mkhitaryan będzie grał w swoim trzecim finale europejskim od czasu opuszczenia Premier League
Ceferin zdegradował infrastrukturę włoskiej piłki nożnej jako „najgorsze” z najlepszych lig w Europie
Wiele stadionów, w tym San Siro, pozostaje natychmiast rozpoznawalnych z Pucharu Świata Włoch
Szef UEFA powinien uznać, że nie wszystkie klejnoty w koronie jego federacji są błyszczące. Włochy mają być jakaś biurokratyczna miłość. Mają euro, które przybędą w 2032 r., Współp Hosta z Turcją, a to powinno koncentrować się w kraju i za granicą na wygładzanie i poprawę niektórych zgrubnych krawędzi.
Ale nie rób tego kraju z Baggio, Pavarotti i Fiat 500, którzy są zgodni. Przyjmijmy operę ich stadionów, dymu papierosowego i innych. Ponieważ jeśli spojrzymy przez mgiełkę nikotyny i rozbłysków, to, co leży poniżej, jest gorętsze niż od czasów chwały lat 80. i 90. Catenaccio, który zdefiniował tę epokę – naprawdę dzięki Bogu – a szachy stały się miejscem dla mężczyzn takich jak Martinez, DiMarco i Denzel Dumfries.
Ponieważ tradycje i charakter pozostają, nie jest to muzeum – nowe srebro w szafce może wkrótce okazać się tak samo.
